میمون‌ بازی - Monkey Business

سال تولید : ۱۹۵۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : سال سیگل
کارگردان : هوارد هاکس
فیلمنامه‌نویس : بن هکت، یال دایموند و چارلز لدرر، برمبنای داستانی نوشته هاری سگال.
فیلمبردار : میلتن کراسنر.
آهنگساز(موسیقی متن) : لی‌هارلین.
هنرپیشگان : کاری گرانت، جینجر راجرز، چارلز کابرن، مریلین مونرو، هیو مارلو، رابرت کورنتوایت، لاری کیتینگ و داگلاس اسپنسر.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۷ دقیقه.


"بارنابی فولتن" فراموش کار (گرانت)، دانشمندی است که روی یک داروی احیای جوانی کار می‌کند. میمونی که در آزمایشگاه قرار است مورد آزمایش قرار گیرد، داور را در آبخوری می‌ریزد و باعث می‌شود "بارنابی" و همسرش "ادوینا" (راجرز) به دوران کودکی خود برگردند و رفتارهای عجیبی نشان دهند. "بارنابی" شروع به تفریح با منشی رئیسش، "لیورل" (مونرو) می‌کند و "ادوینا" برای جلب حسادت او به سراغ یک دوست قدیمی، که "بارنابی" از او خوشش نمی‌آید، می‌رود. سرانجام آنان به حالت عادی برمی‌گردند، در حالی که اکنون نوبت بقیه هم‌کاران "بارنابی" است که به تجربه دوباره سرخوشی‌های کودکانه دست بزنند...
٭ این کمدی ابتدا معقول و آرام لجام گسیخته هاکس درباره زوجی است که مشکلات پنهان‌شان را بازگشت به اصل ـ کودکی ـ حل می‌کنند و موفق می‌شوند قوامی مجدد به پیوند زناشوئی‌شان ببخشند. این بازگشت فرصتی است برای رهائی از قیدوبند پرتکلف بزرگ‌سالی و به‌لطف ایده نبوغ‌آمیز فیلم‌نامه عالی بن‌هکت، چارلز لدرر و یال دایموند، می‌توانیم گرانت و راجرز را در حالی که شیطنت می‌کنند و لباس‌های بچگانه می‌پوشند تماشا کنیم و انعطاف و خودانگیختگی‌شان را بستائیم. معادل‌سازی حسادت‌های زوج بالغ در رفتارهای کودکانه و تلافی‌جوئی‌های بی‌پروا (به‌ویژه وقتی گرانت مثل سرخ‌پوست‌ها رقیبش را به درخت می‌بندد و دورش می‌رقصد) درخشان است و اپیزودی که هر دو هم‌زمان "کودک" شده‌اند و اطرافیان را متحیر کرده‌اند، معرکه‌ای کامل. مانند کمدی‌های دیگر هاکس، مثل پرورش بیبی (۱۹۳۸) با آتش‌پاره (۱۹۴۱) فراموش کردن نقش تثبیت شده اجتماعی، بنیان‌ تماتیک اثر است و سبک روان و غیرمداخله گرانه هاکس بهتر از هر تأکید نمایشی، امیال و احساسات شخصیت‌ها را عیان می‌کند. مونرو در نقش منشی کابرن که تایپ نمی‌داند و جوراب‌های ابریشمی‌اش را نشان گرانت می‌دهد، دیدنی است.