درمان هائی برای ام.اس

● كار درمانی
در كار درمانی به بیماران كمك می شود مشكلاتی را كه در انجام كارهای روزمره خود دارند، به نحو مناسبی اصلاح نمایند. برای مثال، خانم كارل در لباس پوشیدن دچار مشكل بود؛ زیرا در یك دست و یك پایش ضعف بیش از حدی داشت. بنابراین فرد كار درمان به او توصیه نمود كه از لباسهای راحتی كه دارای دكمه های بزرگ و یا زیپ باشند، استفاده نماید.
در كار درمانی اغلب توصیه می شود كه از وسایل خاصی مثل گرفتن مداد یا خودكار، شانه یا برسهای مخصوص و ناخن گیرهای ویژه استفاده شود. گاهی اوقات افراد كار درمان توصیه می كنند كه تغییراتی در خانه یا محل كار این بیماران ایجاد شود تا راحت تر بتوانند زندگی كنند. بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس كه دچار سرگیجه یا ضعف هستند، از توالتهای مخصوص، میله های مخصوص، میله های مخصوص گرفتن و ریلهای محافظ در حمام بهره می برند.
برای افرادی كه دچار بی اختیاری ادراری هستند، كار درمانها همراه با پزشكان برای كمك به این بیماران روشهای مخصوصی ارائه می كنند. بعضی از بیماران برای كنار آمدن با این مشكل از پوشك استفاده می كنند، در حالی كه عده دیگر، استفاده از كاتتر (سوند) را ترجیح می دهند. كاتتر یا سوند، لوله ای باریك است كه از طریق پیشابراه وارد مثانه می شود و سر دیگر آن به یك كیسه متصل است تا ادرار را در آن جمع نماید. این كیسه وقتی پر از ادرار شد، خالی می گردد. برای بعضی از بیماران، استفاده از كاتتر ناراحت كننده است و از نظر روحی نیز با آن مشكل دارند، اما بسیاری از بیماران یاد می گیرند كه آن را به عنوان وسیله ای لازم بپذیرند و از آن استفاده كنند.
● مشاوره در روانپزشكی
اشكال در كنار آمدن با بیماریهایی مثل ام اس اغلب به بروز افسردگی و سایر اختلالات روانی منجر می شود. به علاوه، بسیاری از بیماران به علت از بین رفتن میلین در بعضی از قسمتهای مغز، دچار مشكلات روحی و روانی خاص می شوند. بنابراین بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس نیاز دارند كه برای رفع این مشكلات به روانپزشك مراجعه نموده و از داروهایی كه برایشان در این مورد تجویز می شود، استفاده نمایند. بسیاری از انواع روان درمانی ها می توانند برای بیماران مبتلا به ام اس مفید باشند.
بیماران با بیان نگرانیها و اضطرابهای خود به متخصصان روان درمانی، آنها را راهنمایی خواهند نمود تا توصیه هایی در مورد تغییر در نحوه فكر كردن یا تغییر در رفتارشان طراحی كنند تا از دست مشكلات روحی و هیجان مرتبط به این بیماری رهایی یابند.
● گفتار درمانی
بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس به گفتار درمان نیاز دارند؛ زیرا پلاكهای عصبی آنها باعث اختلال در صحبت كردن طبیعی آنها شده و باعث می گردد كه كلماتی كه به كار می برند، نامفهوم بوده و یا اینكه فاصله بین كلمات آنها طولانی شده و بریده بریده حرف بزنند.
متخصصان گفتار درمانی مشكل خاص هر بیماری را ارزیابی و به او كمك می نمایند تا یاد بگیرد كه طوری حرف بزند كه فهمیدن آن راحت تر باشد. روشهای جدید نفس كشیدن و تلفظ كلمات، اغلب باید آموخته شود. همچنین متخصصان گفتار درمانی می توانند به بیمارانی كه مشكل بلع غذا نیز دارند، كمك كنند. تمرینات ویژه و تغییر در رژیم غذایی معمولاً برای برطرف شدن مشكل این گونه بیماران كافی می باشد. با این حال اگر فرد بیمار قادر به بلع هیچ گونه غذایی نباشد، با استفاده از یك لوله به او غذا می رسانند.

منبع : روزنامه قدس