آنژیوگرافی کرونر‏ چیست؟

یک روش تشخیصی تهاجمی برای بررسی عروق کرونر و تعیین میزان انسداد عروقی ‏می باشد .جهت انجام آنژیوگرافی، بیمار در بیمارستان مجهز بستری شده و پس از ‏آزمایشات به عمل آمده و حداقل ۶ ساعت ناشتا بودن به بخش آنژیوگرافی منتقل می ‏شود . پس از استریل کردن ناحیه کشاله ران ، پوشش مناسب بر روی بیمار گذاشته ‏شده و بیمار به صورت بی حرکت بر روی تخت مجهز به دستگاه فلوروسکوپی ‏‏(تصویربرداری با اشعه ‏X‏) دراز می کشد .سرخرگ فمورال در ناحیه کشاله ران پس از ‏بی حسی موضعی سوراخ شده و یک ابزار لوله ای با قطر باریک (شیت) در سرخرگ ‏قرار داده می شود .‏
‏ کاتترهای تشخیصی (به طول ۵۰ سانتیمتر) از مجرای این ابزار وارد سرخرگ شده و ‏با راهنمایی از فلوروسکوپی به داخل سرخرگ های کرونر هدایت می شوند . پس از ‏ورود کاتتر به داخل سرخرگ کرونر، تزریق ماده حاجب از طریق آن انجام شده و ‏تصویربرداری همزمان با اشعه ‏X‏ انجام می شود . به این صورت تصویر سرخرگ ‏کرونر و اختلالات آن بر روی مونیتور نمایش داده شده و ثبت می شود. تزریق ماده ‏حاجب و تصویربرداری به تعداد مورد نیاز تکرار شده و پس از خاتمه کار ، ابزار لوله ‏ای(شیت) از پای بیمار خارج شده و فشار دست به مدت ۱۰ دقیقه بر روی شریان ‏سوراخ شده صورت می گیرد تا خونریزی قطع شود.‏
اگرچه معمولاً عمل آنژیوگرافی بدون درد وناراحتی بیمار انجام میشود، با این حال ‏گاهاً درهنگام تزریق ماده حاجب احساس تهوع واستفراغ ویا گرمی به بیمار دست می ‏دهد که سریعاً برطرف می شود. ‏
پس از انجام آنژیوگرافی بیمار به بخش منتقل شده و یک کیسه حاوی شن روی کشاله ‏ران به مدت ۴-۳ ساعت قرار داده می شود تا از خونریزی این ناحیه جلوگیری شود. ‏بیمار طی این مدت باید بی حرکت برروی تخت بخوابد (بسته به نظر پزشک از ۱۲-۴ ‏ساعت). در صورتی که اقدام خاصی از قبیل آنژیوپلاستی و یا عمل جراحی در نظر ‏نباشد ، روز بعد از عمل بیمار قابل ترخیص بوده و میتواند فعالیت معمول را داشته ‏باشد و استحمام بلامانع است.‏
عمل آنژیوگرافی با امکانات موجود کم خطر است با این حال در حدود ۱ درصد از ‏موارد عوارضی نظیر خونریزی داخلی از محل برش شریانی ، حساسیت به ماده ‏حاجب ، آسیب عروق کرونری و… ایجاد می شود. درد در ناحیه آنژیوگرافی معمولا ‏خفیف بوده و به سرعت برطرف می شود . ضایعه پوستی خاصی در محل آنژیوگرافی ‏باقی نمی باشد.‏
یادآور می شود که آنژیوگرافی صرفاً یک روش تشخیصی بوده و منجر به باز شدن ‏عروق نمی شود. بر اساس ضایعات عروقی مشاهده شده در آنژیوگرافی ممکن است ‏آنژیوپلاستی، عمل جراحی ‏‎(CABG)‎‏ و یا درمان دارویی انتخاب شود. ممکن است ‏درصورت مناسب بودن شرایط، عمل آنژیوپلاستی بلافاصله بعداز آنژیوگرافی (یعنی در ‏همان جلسه ) انجام شود . ‏

منبع : پایگاه اطلاع رسانی سلامت ایران