تلویزیون‌های پروجکشن

● نظریه کلی
تعداد زیادی از تلویزیون هایی با صفحه نمایش های بزرگتر از حدود ۴۲ اینچ، طراحی پروجکشن دارند. این تلویزیون ها تصاویر تلویزیونی را داخل جعبه­ای بازتابانده و با استفاده از لنز یا آیینه­هایی روی سطح داخلی صفحه نمایش مات می­اندازند. تا چند سال پیش تمام این مدل ها از لامپ اشعه کاتدی و یا CRTها برای ایجاد تصاویر استفاده می­کردند. با اینکه این فناوری به خوبی کار می­کرد اما بدنه تلویزیون سنگین بود و نیاز به بدنه ای بزرگ داشت که اغلب روی زمین قرار می گرفت.
با رشد این صنعت، تلویزیون ها به سمت صفحه هایی بزرگتر با نسبت ۱۶:۹(نسبت عرض به طول) پیش رفتند و طراحی های CRT باعث به وجود آمدن مدل های بسیار سنگین می شد. این مساله باعث شد فناوری های جدیدتری برای ساخت مدل هایی با عملکرد مشابه و راحتی بیشتر در بدنه­ای سبک­تر و کوچک تر بوجود آیند.
تلویزیون­های پروجکشن فعلی همه تصاویری با کیفیت بالا دارند و می­توانند از عهده سیستم پخش دیجیتالی HDTV به خوبی برآیند(HDTV تصاویری وایدتر با وضوح و جزئیات بسیار بهتری از تلویزیون­های معمولی پخش می­کند. )
● مدلهای CRT
تعداد کمی از تلویزیون های پروجکشن همچنان به صورت CRT ساخته می شوند. این تلویزیون ها با استفاده از ۳ لامپ تصاویر را ایجاد می کنند، هر لامپ برای هرکدام از رنگهای اصلی قرمز، سبز و آبی. تصاویر ساطع شده از این لامپ های تصویر به دقت در کنار هم چیده شده­اند تا یک تصویر رنگی کامل ایجاد کنند. تلویزیون­های CRT برای بیش از ۵۰ سال تنها وسیله ایجاد تصاویر تلویزیونی بودند، در نتیجه این فناوری بسیار کامل شده و می تواند در بهترین وضعیت، تصاویری بسیار عالی ایجاد کند اما مهمترین اشکال آن، جاگیر بودنش است. این دستگاه ها معمولا پهنای ۶۰ سانتیمتری دارند و وزن شان بالای ۴۵ کیلوگرم است و باید آنها را روی زمین گذاشت. صفحه نمایش آنها از ۵۱ تا ۶۵ اینچ متفاوت است و قیمتی در حدود ۱تا ۵/۱ میلیون تومان دارند. تلویزیون های پروجکشن CRT نیاز به همگرایی دقیق لامپ های قرمز، سبز و آبی شان دارند تا بتوانند حداکثر جزئیات را به نمایش گذاشته و از شکاف رنگ ها جلوگیری کنند. دستگاه های کنترل از راه دور این تلویزیون ها معمولا این امکان را به صورت دستی و یا اتوماتیک(و یا هردو) در اختیار کاربران قرار می دهند.
به طورکلی هرچه نقطه­های روی صفحه نمایش بیشتر باشد، این تنظیم راحت­تر و بهتر صورت می­گیرد.
مورد دیگر درباره تلویزیونهای CRT پدیده­ای به نام "سوختن" تصویر است. زمانی که از یک قسمت لامپ تصویر بیشتر از دیگر قسمت­های آن استفاده می شود، فسفر ساتع کننده نور که روی آن قسمت را پوشانده است سریعتر از دیگر نقاط لامپ فرسوده می شود. در اغلب موارد، نتیجه ایجاد سایه­هایی در تصاویر است. (به همین دلیل سازندگان تلویزیون­ ها در مورد استفاده از کنسول های بازی با تلویزیون های پروجکشن CRT اخطارمی دهند، چرا که بسیاری از بازی ها، پس­زمینه ای ساکن دارند. )
اما می توانید با استفاده از تنظیمات منطقی روشنی و کنتراست تصویر، مشکل سوختن تصویر را به حداقل برسانید، که معنی آن پایین آوردن این تنظیمات، از تنظیمات پیش فرض شرکت سازنده این دستگاه ها است. در تمام تلویزیون های پروجکشن وقتی دقیقا روبروی آنها می نشینید یا وقتی کمی کنارتر می آیید تصاویر را به روشنی حالت معمول نمی بینید، حال یا به صورت افقی یا عمودی(اما این تاثیر در مدل های CRT بیشتر است). در برخی مدلها نیز پدیده " لکه داغ" ایجاد می شود (روشنی بیشتر در مرکز تصویر نسبت به گوشه­های آن) البته اکنون این مشکل کمتر در تلویزیون ها پیش می آید.
تلویزیونهای CRT مانند مانیتورهای کامپیوتری مالتی اسکن به قابلیت منحصر به فرد سازگاری مشخصات نمایش به سیگنال های ویدئویی دریافتی مجهز هستند. این مساله درگذشته، وقتی تمام تصاویر تلویزیونی در فرمت ۴۸۰i بودند مشکلی به وجود نمی آورد اما در حال حاضر سه فرمت دیگر نیز به آن اضافه شده است: ۴۸۰p، ۷۲۰p، ۱۰۸۰i. این شماره نشانگر شماره خط های اسکن عمودی است که برای ساخت تصویر استفاده می شوند. حروف بعد نیز نشانه این است که تصاویر مشبک هستند یا جلورونده.
فرمت ۴۸۰p فرمتی است که پخش کننده های DVD به صورت اسکن جلورونده ایجاد می کنند، درحالی که ۷۲۰p و ۱۰۸۰i هردو فرمت های HDTV هستند. اغلب مدل های CRT دو فرمت پخش دارند که معمولا ۴۸۰pو۱۰۸۰i هستند و دیگر فرمت ها ر ابه این دو فرمت تبدیل می کنند (معمولا ۴۸۰iبه ۴۸۰pو ۷۲۰p به ۱۰۸۰i تبدیل می شود).
● مدل های LCD
قدیمی ترین مدل تلویزیون های پروجکشن، صفحه نمایش های کریستال مایل یا LCD است. برخی کارخانه ها اکنون مدل های LCD کوچک و لامپ های با اینتنسیتی بالا برای ایجاد تلویزیون­های پروجکشن با عملکرد بالا و وزن کمتر استفاده می کنند.
در این حالت یک تلویزیون ۶۲ اینچی پهنایی کمتراز ۱۸ اینچ داشته و وزن آن نیز از ۴۵ کیلوگرم بیشتر نیست. مدل های LCD را می توان روی میز تلویزیون گذاشت و امکان آویزان کردن آنها روی دیوار نیز وجود دارد. مدل های LCD بین ۴۲ تا ۷۰ اینچ هستند و حدود قیمت آنها بین یک میلیون و هشتصد هزارتومان تا ۳ میلیون تومان متفاوت است.
LCDها مانند تلویزیون CRT مشکل "سوختن" و یا " نا همگرایی" ندارند و بعد از مدتی روشنی آنها کمتر نمی شود.
اما ازطرفی ایجاد رنگ های مشکی و درجه بندی طوسی برای آن ها مشکل تر است، که درنتیجه باعث می شود کیفیت تصاویر تلویزیون های LCD نسبت به CRTها کمی کمرنگ تر و یا رنگ پریده­تر باشد. کارخانجات سازنده این دستگاه سعی خود را در از بین بردن این ضعف کرده اند، ولی قابل ذکر است که این تلاش ها اکنون درمورد تلویزیون های LCD پروجکشن کمتراز قبل انجام می شود. تمام تلویزیون های LCD پروجکشن صفحه نمایش واید دارند و معمولا با وضوح تصویر ۷۲۰×۱۲۸۰ یا ۷۶۸×۱۳۶۶ پیکسل عرضه می شوند.
● مدلهای DLP
پروژکتورهای پردازنده نور دیجیتالی برمبنای دستگاه های میکرومیرور دیجیتال Instrument Texas هستند که در حقیقت تراشه ای است که توسط تکنیک های ساخت نیمه رسانا ساخته می شود. در این روش ساخت که به نظر کمی غیر طبیعی می رسد- هزاران آینه میکروسکپیک تحت کنترل میکروپروسسور به جلو و عقب چرخ می خورند- اما این روش به طرز چشم گیری موثر است.
همانند تلویزیون های LCD، منبع نوری دردسترس کاربر قرار دارد، یک لامپ با اینتنسی بالا که در صورت استفاده در حالت عادی تا سال ها عمر می کند. در حقیقت تلویزیون های پروجکشن DLP و LCD دربسیاری از جهات ساخت فیزیکی با هم مشترکند، وزن سبک و باریک بودن هر دو آنها از جمله مهمترین نکات تشابه شان است. ابعاد صفحه نمایش آنها بین ۴۲ تا۷۰ اینچ است و قیمت آنها نیز معمولا بین یک میلیون و پانصد هزار تا ده میلیون تومان متفاوت است.
DLPها نیز مانند LCDها مشکلات سوختن تصویر و یا ناهمگرایی ندارند و بعد از مدتی روشنایی آنها کمتر نمی شود. می توانند سیاهی تصویر را به خوبی ایجاد کنند ولی درعین حال از نظر عملکرد مشابه CRT ها هستند. اگر هنگام تماشای تصویر سرخود را سریع برگردانید و یا سریع نگاه کنید شاید متوجه جدایی رنگ ها و یا اجسام متحرک در تصویر شوید، اما این مشکل مهمی نیست. (برخی مدل های جدید که از لامپ های LED به جای لامپ های سفید با چرخ رنگی برای ایجاد رنگ ها از طریق یک تراشه DMD استفاده می کنند ممکن است این مشکل را داشته باشند). تمام مدل های DLP کنونی صفحه نمایش واید با وضوح تصویر۷۲۰× ۱۲۸۰(۷۲۰p) یا ۱۰۸۰×۱۹۲۰ دارند و اغلب آنها روی میز تلویزیون قرار می گیرند.
● توضیح مشخصات
آن روزهایی که برای انتخاب تلویزیون تنها به اندازه تصویر و قیمت آن توجه می شد، گذشته است. تلویزیون های امروزی هرکدام مشخصات مختلفی دارند که می تواند در انتخاب شما تاثیر گذار باشد.
در این قسمت به معرفی و بررسی این مشخصات می پردازیم تا بیشتر با آن ها آشنا شوید.
▪ نسبت تصویر
نسبت تصویر (aspect Ratio) ارتباط بین طول صفحه نمایش و عرض آن را بیان می کند. مدل های مرسوم نسبت تصویر ۴:۳ و مدل های واید نسبت تصویر ۱۶:۹ دارند. تصاویر واید بیشتر مخصوص نسل آینده تلویزیون ها هستند؛ مثلا HDTV فرمت واید است. از جنبه دیگر DVD ها معمولا روی صفحه نمایش های واید بهتر به نظر می رسند چرا که تقریبا تمام فیلم هایی که در ۵۰ سال گذشته فیلمبرداری شده اند یا نسبت تصویر ۱.۸۵:۱ (خیلی نزدیک به ۱۶:۹ که ۱.۷۸:۱ است) یا ۲.۳۵:۱ (حتی واید تر از ۱۶:۹) دارند.
▪ وضوح تصویر
در تلویزیون های ‍CRT وضوح تصویر معمولا مطابق فرمت های استاندارد پخش تلویزیونی مانند ۴۸۰i،۷۲۰p،۱۰۸۰p و. . . مشخص می شود.
فرمت های ۷۲۰p و ۱۰۸۰i فرمت های با کیفیت بالا هستند. مدل های غیر CRT مانند LCD و DLP ها آرایه های ثابت پیکسلی دارند که یعنی ستون ها و ردیف هایی از عناصر تصویری منحصربفرد دارند که برای ایجاد الگو های لازم نوری، روشن و خاموش می شوند. وضوح تصویر در این مدل ها معمولا به تعداد پیکسل های عمودی به افقی است. به طور مثال ۶۴۰x۴۸۰ یا ۱۲۸۰x۷۲۰. مشاهده جزئیات تصاویر بیشتر وابسته به وضوح تصویر است. به طور کلی یک صفحه نمایش با کیفیت عالیhigh definition)) خوانده می شود در صورتی که صفحه واید داشته و تعداد شمارش کلی پیکسل هایش به یک میلیون برسد. در نتیجه ۱۰۸۰iه(( (۱۰۸۰در۱۹۲۰ یا ۱۰۸۰p) و ۷۲۰pو( ۱۲۸۰۹در ۷۲۰) و۷۶۸ در۱۳۳۶ نمونه هایی از وضوح تصاویر با کیفیت بالا هستند. تفاوت های کوچک بین آنها معمولا قابل چشم پوشی است، شما معمولا با چشم غیر مسلح متوجه آنها نخواهید شد و تنها اگر نزدیک یک صفحه نمایش بزرگ بایستید متوجه آن می شوید. از آنجایی که تمام مدل های تلویزیون های پروجکشن صفحه نمایش با کیفیت بالا دارند، وضوح تصویر نکته مهمی در تفاوت قائل شدن بین آنها نیست.
● ورودی های تصویری
تعداد و نوع ورودی های تصویری مشخص می کند که چه دستگاه هایی را می توانید به تلویزیون خود وصل کنید.
▪ Composite Video: این نوع ورودی پایین ترین کیفیت و وسیع ترین سازگاری را دارد. تمام دستگاه هایی که خروجی ویدئو دارند به این خروجی نیز مجهز هستند. اتصال از طریق یک کابل موازی ۷۲ اهمی بین خروجی های RCA ایجاد می شود.
▪ S- Video: این خروجی کیفت بهتری نسبت به Video Composite ها دارد و اغلب دستگاه های ویدئویی به غیر از VCR های استاندارد اکنون به خروجی های S-Video مجهزند. اتصال از طریق کابل های مخصوص و سوکت های چند پین ایجاد می شود.
▪ Component Video : این خروجی با کیفیت بالا حداقل استاندارد برای اتصال HTDV تیونر ها و پخش کننده های DVD با اسکن تصاعدی است. اتصال از طریق سه کابل موازی ۷۵ اهمی مشابه مدل مورد استفاده در Component Video است.
▪ RGB+H/V: این ورودی نیز کیفیت بالایی دارد. یک اتصال افقی / عمودی آنالوگ قرمز- سبز-آبی است که گاهی به جای Component Video استفاده می شود. اتصال از طریق ۵ کابل موازی ۷۵ اهمی مشابه مدل مورد استفاده در RGB+H/V است.
▪VGA: آرایه های گرافیکی ویدئویی (Video Graphics Array) یک اتصال آنالوگ RGB با کیفیت بالاست که برای اتصال به کامپیوتر و گاهی به جای RGB+H/V استفاده می شود.
▪ DVI: این ورودی یکی از انواع ورودی های با کیفیت بالاست. رابط کاربری تصویری دیجیتالی یک اتصال RGB دیجیتال است که معمولا برای تیونر های HDTV و گاهی برای پخش کننده های DVD که خروجی ها را به ۷۲۰p یا ۱۰۸۰i تبدیل می کنند استفاده می شود و برای اتصال به کامپیوتر نیز کاربرد دارد. برای این اتصال به یک کابل مخصوص و سوکت های چند پین احتیاج دارید. برخی تلویزیون ها با ورودی DVI ممکن است تنها با کامپیوتر کار کنند، پس اگر می خواهید آن را به دستگاه های HTDV مانند HD دیجیتال کیبل باکس ها یا پخش کنند های DVD HD یا Ray Disc - Blue ها وصل کنید ؛ قبلا آن را کنترل کنید. نکته دیگری که اتصال به HTDV را گارانتی می کند، سازگاری با سیستم های HDCP (high bandwidth (digital content protection است.
▪ HDMI: این اتصال نیز کیفیت بالایی دارد. HDMI (High Definition Multimedia Interface) در حقیقت یک DVI به علاوه اصوات دیجیتال و کنترل لینک است و در حقیقت در خود HDCP نیز دارد. می توان آن را با استفاده از کابل های آداپتور به DVI جفت کرد. این اتصال روی اغلب تیونر های HTDV کنونی، رسیور های ماهواره ای HD، HD کیبل باکس ها و پخش کننده های DVD(آنهایی که از DVD های معمولی خروجی ۷۲۰p و ۱۰۸۰i می دهند) پیدا می شود. این اتصال ویدئویی استاندارد برای پخش کننده های HD DVD و Ray Disc blue-نیز هست.
● زاویه دید
در تلویزیون های پروجکشن به علت ماهیت صفحه نمایش شان، زمانی که کاملا روبروی آنها نایستید، به نظر از روشنی تصویر کم می شود که این مساله در مدل های CRT بیشتر به چشم می خورد. این اثر به صورت افقی بیشتر از حالت عمودی خود را نشان می دهد، اما از آنجایی که اغلب افراد عادت دارند تلویزیون را در یک حالت ثابت عمودی تماشا کنند (مثل فاصله مبل تا تلویزیون ) رنگ پریدگی افقی تصویر خیلی به چشم نمی آید. اینکه زاویه دید عمودی چقدر مهم است، بستگی به جایی دارد که می نشینید، اما هرچه تلویزیون به زاویه دید قابل قبول ۱۸۰ درجه نزدیکتر باشد بهتر است. اگر چه در این حالت بهتر است به چشم خود اعتماد کنید و هر گونه که راحت تر است زاویه آن را تنظیم کنید.
● فیلتر های جستجو گر
فیلترهای جستجو گر در تلویزیون های آنالوگ برای جداسازی رنگ ها و اطلاعات مربوط به روشنایی تصویر بدون از دست دادن جزئیات زیاد لازم هستند، اما در مدل های HDTV اهمیت زیادی ندارند. تنها زمانی که فیلتر های جستجوگر به بازی می آیند زمانی است که سیگنالهای تلویزیونی آنالوگ و یا هر سیگنال دیگری که از طریق اتصال تصاویر مرکب می آید دریافت می شود. دیگر اتصال ها در لیست به حساب نمی آیند. علاوه بر این فیلتر های جستجوگر در تلویزیون های پروجکشن امروزی بسیار کاربردی هستند.
● نکاتی برای خرید تلویزیون های پروجکشن
تا اینجا با اصطلاحات مربوط به این تلویزیون ها آشنا شدید، اکنون بد نیست با نکاتی برای خرید تلویزیون های پروجکشن نیز آشنا شوید.
▪ اندازه آنها را چک کنید: برخی تلویزیونهای پروجکشن بدنه بزرگی دارند. بنابراین بهتر است ابعاد آن ها را چک کنید تا برای رد کردن آنها از در و گذاشتنشان روی میز تلویزیون مشکلی پیدا نکنید.
▪ به HDMI توجه کنید: در صورت امکان دستگاهی با ورودی های HDMI یا HDCP همراه با DVI بگیرید. داشتن این قابلیت، سازگاری کامل با دستگاههای HDTV مانند رسیورهای ماهواره ای HD، HD دیجیتال کیبل باکس ها یا پخش کننده های HDDVD و Blue- Ray Disc را تضمین می کند.
▪ سیاهی تصویر را امتحان کنید: هنگام خرید DVD ای به همراه خود ببرید که در آن صحنه های شب داشته باشد و بوسیله آن میزان سیاهی تصویر را چک کنید.
▪ از زاویه های مختلف نگاه کنید: به تصویر از زوایای مختلف نگاه کنید و برای مقایسه دو تلویزیون زاویه های مختلف هر دو را به طور یکسان چک کنید. اگر تلویزیونی با فاصله زیادی از بالا یا پایین چشم شما قرار گرفته باشد، تصویر را تیره تر و بی رنگ تر می بینید.
▪ کنترل از راه دور را امتحان کنید: هنگام استفاده از تلویزیون ها معمولا با دستگاه کنترل از راه دور آنها بیشتر کار دارید، پس بهتر است قبل از خرید آن را امتحان کنید تا راه دست تان باشد.
▪ تنظیمات تصویر را چک کنید: با استفاده از دستگاه کنترل از راه دور تنظیمات تصویر را امتحان کنید تا بهترین حالت تصویری را بدست آورید. اگر تصویر در نگاه اول خیلی خوب نبود، شاید بتوانید با بالا و پایین کردن کنتراست، نور، تصویر، رنگ، سایه ها و یا دقت تصویر کیفیت مورد نظر خود را پیدا کنید. اکنون اطلاعات مورد نیاز برای انتخاب و خرید تلویزیون های پروجکشن را در اختیار دارید و بدون شک برای خرید به مشکلی بر نخواهید خورد.

منبع : ارجا نت