جشن و سرورهای خصوصی ، استان‌ فارس

این قبیل جشن‌ها عمدتاً به صورت جشن‌های عروسی و همسر گزینی در مراحل مختلف برگزار می‌شوند. شیوه برگزاری این نوع مراسم، در قیاس با سایر نقاط كشور، تفاوت‌های چندانی ندارد، ولی ویژگی برگزاری این مراسم به ویژه در مناطق عشایری متفاوت است.
مراسم عروسی در میان عشایر فارس با خواستگاری آغاز می‌شود. پس از این مراسم، به مدت سه تا هفت روز در خانه عروس جشن و شادی برگزار می‌گردد. روز هفتم كه معمولاً با یك روز فرخنده مقارن است. جمعی از بستگان داماد سوار بر اسب با مقداری خواروبار، شیرینی، قند، چای و گوشت به خانه عروس می‌روند. مراسم عقد در خانه دختر برگزار می‌شود. پس ا‌ز آن، دختر را بر اسبی كه پسربچه‌ای كوچك بر ترك او نشسته است، سوار می‌كنند (نشاندن پسربچه بر ترك عروس به نشانه آرزوی پسر شدن اولین نوزاد است) و مردی محترم افسار اسب را به دست می‌گیرد و به سوی چادر داماد می‌برد. همراه عروس، افراد ایل با شادی و سرور به راه می‌افتند و او را تا چادر داماد مشایعت می‌كنند. سپس عده‌ای از دوستان داماد، با اسبدوانی به پیشباز عروس می‌روند و معمولاً عروس را در حالت اسب‌دوانی به نزدیكی چادر داماد می‌آورند. وقتی به چادر نزدیك می‌شوند، داماد به استقبال می‌آید و با یك نارنج به سینه عروس می‌زند. بلافاصله كسان عروس برای گرفتن داماد می‌روند و اگر بتوانند او را بگیرند با چوب او را می‌زنند. در همین گیر و دار، عروس را وارد چادر داماد می‌كنند و بستگان داماد هدایایی از قبیل، اسب، دام یا سند مزرعه و ملكی را به عنوان رونما به عروس می‌دهند.
مراسم فرا رسیدن سال نو نیز در میان عشایر منطقه به ویژه قشقائیان با شور و شوق خاصی برگزار می‌شود. همزمان با فرا رسیدن بهار، هلهله و شادی همه ایل را در بر می‌گیرد. بر روی چادرهایی كه از موی بز بافته شده، پارچه‌های رنگارنگ آویزان می‌كنند و با در بغل گرفتن بره‌ها،‌ بزغاله‌ها و رنگ كردن میش و قوچ این روز را به همدیگر تبریك می‌گویند. رسم است كه عشایر قبل از آمدن نوروز بره‌ها را هم رنگ می‌كنند و صبح روز اول عید هنگامی كه خورشید با طلوع خود آغاز روز اوّل بهار را نوید می‌دهد، شادی‌كنان به دیار هم می‌روند و سال نو را تبریك می‌گویند. تزئین رنگارنگ چادرها و رنگ كردن بره‌ها و میش‌ها در روزهای عید چشم‌انداز دلنشینی را در گستره زیست بوم‌های عشایری به نمایش می‌گذارد.