مکیب و خانم میلر - Mccabe And Mrs. Miller

سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : رابرت آلتمن
فیلمنامه‌نویس : برایان مکی و آلتمن، برمبنای رمان مکیب نوشته ادموند ناتن.
فیلمبردار : ویلموش ژیگموند
آهنگساز(موسیقی متن) : لنرد کوئن
هنرپیشگان : وارن بیتی، جولی کریستی، رنه اوبرژونوآ، هیو میلایس، شلی دووال، مایکل مورفی، جان شوک، کوری فیشر و کیت کارادین.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۱ دقیقه.


آغاز قرن بیستم. «جان مکیب» (بیتی)، قمارباز خوش‌شانس و دوره‌گرد، وارد شهر کوچک معدنی پرسبیتریان چرچ می‌شود. شهرت کاذب او در هفت‌تیرکشی، به‌زودی میزقمارش را در کافه شیهان رونق می‌دهد و «مکیب» با پول‌هائی که می‌برد، سه خیابان‌گرد را از شهر بیرپا می‌آورد و کسب و کار تازه‌ای به‌راه می‌اندازد. اوضاع برای «مکیب» خوب پیش می‌رود تا اینکه سروکله «کنستانس میلر» (کریستی) پیدا می‌شود؛ خیابان‌گرد جاه‌طلب انگلیسی که او را ترغیب می‌کند تا خانه بدنام پُرزرق‌وبرقی راه بیندازد. اما پس از شروع کار این خانه، «مکیب» خود مشتری مخصوص «خانم میلر» و دل‌باخته‌اش می‌شود، هرچند که ابراز راز دل برایش مشکل است. نمایندگان یک کمپانی استخراج معدن از بیرپا می‌آیند تا تشکیلات «مکیب» را بخرند، ولی او با وجود هشدارهای «خانم میلر»، حاضر به فروش نمی‌شود. سه هفت‌تیرکش حرفه‌ای برای کشتنش می‌آیند و «خانم میلر» او را ترغیب به فرار می‌کند، ولی او می‌ماند تا با آنان روبه‌رو شود. «مکیب» هر سه‌شان را می‌کشد، ولی به‌شدت مجروح می‌شود و تنها میان برف‌ها می‌میرد...
* مکیب و خانم میلر پُر از شخصیت‌هائی است که بی‌هدف و نجوا کنان می‌چرخند و به‌ندرت حضورشان را اعلام یا تحمیل می‌کنند. شوخی‌هائی جنبی درباره خودکفائی متزلزل این پیش‌گامان سردرگم وجود دارد، ولی اندوه توأم با کمدی که کم‌کم در رابطه «مکیب» و «خانم میلر» (دو شخصیت که شکست خود را پذیرفته‌اند و در برابر شکست یکدیگر، بی‌اعتنا هستند) رخنه می‌کند و گسترش می‌یابد، از نوعی متفاوت با دیوانه بازی‌های *M*A*S*H (بیمارستان جراحی سیار ارتش) (ساخته خود آلتمن، 1970) است. محیط فیزیکی، که آلتمن توجه خاصی به آن نشان می‌دهد، عامل تعیین کننده این تغییر لحن است. شهرِ بد ساخته شده بدمنظر، که همواره نیمه کاره به‌نظر می‌رسد، در گوشه‌ای سرد و منجمد از طبیعت وحشی رها شده است. جمعیت گرد آمده در فضاهای داخلی ناآراسته و خشن در جلوه گرم رنگ‌های طلائی و قهوه‌ای غرق شده‌اند. فیلترها فضای جمعی افسرده‌ای خلق می‌کند که گوئی می‌خواهد ویژگی‌های فردی را محو کند. فیلم تصویری عبوس و یأس آور از زندگی پیش‌گامان تمدن در آمریکای قرن بیستم است. ضد وسترنی با حضور بیتی و کریستی - هر دو عاری از هرگونه شکوه و تجمل - که «اسطوره‌های قهرمانی در غرب قدیم» را ویران می‌کند. این فیلمی است که طرف بازنده‌ها و رویاپردازان را می‌گیرد. آلتمن در تمام طول فیلم استفاده مؤثری از ترانه‌های به یادماندنی کوئن می‌کند و فیلم‌برداری ژیگموند تصاویر گیرا و شاعرانه‌ای از چشم‌اندازهای برفی و داخلی‌های گرم خلق می‌کند.