شنبه, ۶ بهمن, ۱۴۰۳ / 25 January, 2025
مجله ویستا
خلاصهای از واقعه غدیر
اعلان عمومی برای سفر حج در سال دهم هجرت،به دستور الهی آخرین سفر پیامبر صلی الله علیه و آله به مكه برای تعلیم حج و اعلام ولایت ائمه علیهم السلام آغاز شد.در این سفر بیش از یكصد و بیست هزار نفر آنحضرت را همراهی كردند كه در شرایط آن زمان سابقه نداشت. بلافاصله پس از پایان مراسم حج،اعلام شد همه حجاج از مكه خارج شوند و برای برنامهای مهم در غدیر خم كه كمی قبل از محل جدا شدن كاروانها بود حضور یابند.
سه روز پس از پایان مراسم حج،سیل جمعیت به سوی غدیر حركت كردند. اجتماع عظیم در غدیر با رسیدن به محل موعود،فرمان توقف از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله صادر شد و مركبها از حركت ایستادند و مردم پیاده شدند و هر كس جائی برای توقف سه روزه آماده كرد.
به دستور پیامبر صلی الله علیه و آله،سلمان و ابو ذر و مقداد و عمار زیر چند درخت كهنسال را آماده كردند و روی درختان،پارچهای به عنوان سایبان قرار دادند.در زیر سایبان،منبری به بلندی قامت پیامبر صلی الله علیه و آله از سنگها و روانداز شتران ساختند به طوری كه حضرت هنگام خطبه بر همه مردم مشرف باشند. هنگام ظهر،پس از ادای نماز جماعت،پیامبر صلی الله علیه و آله بر فراز منبر ایستادند و امیر المؤمنین علیه السلام را فرا خواندند تا بر فراز منبر در سمت راست حضرت بایستند .قبل از شروع خطابه،امیر المؤمنین علیه السلام بر فراز منبر یك پله پائینتر در طرف راست آنحضرت ایستاده بودند.
سخنرانی پیامبر صلی الله علیه و آله پیامبر صلی الله علیه و آله نگاهی به سمت راست و چپ جمعیت نمودند و منتظر شدند تا همه مردم در مقابل منبر اجتماع كنند.سپس سخنرانی تاریخی و آخرین خطابه رسمی خود را برای جهانیان آغاز كردند.با در نظر گرفتن این شكل خاص از منبر و سخنرانی كه دو نفر بر فراز منبر در حال قیام دیده میشوند به استقبال سخنان حضرت میرویم كه آنرا میتوان در یازده بخش ترسیم نمود: پیامبر صلی الله علیه و آله در اولین بخش سخن به حمد و ثنای الهی پرداختند و صفات قدرت و رحمت خداوند را ذكر فرمودند،و به بندگی خود در مقابل ذات الهی شهادت دادند. در بخش دوم،حضرت سخن را متوجه مطلب اصلی نمودند و تصریح كردند كه باید فرمان مهمی درباره علی بن ابی طالب علیه السلام ابلاغ كنم،و اگر این پیام را نرسانم رسالت الهی را نرساندهام و ترس از عذاب او دارم.
در سومین بخش،حضرت امامت دوازده امام علیهم السلام را تا آخرین روز دنیا اعلام نمودند تا همه طمعها یكباره قطع شود.از نكات مهم در سخنرانی حضرت،اشاره به عمومیت ولایت آنان بر همه انسانها در طول زمانها و در همه مكانها و نفوذ كلماتشان در جمیع امور بود،و نیابت تام ائمه علیهم السلام را از خدا و رسول در حلال و حرام و جمیع اختیارات اعلام فرمودند . برای آنكه هر گونه ابهامی از بین برود و دست منافقین از هر جهت بسته باشد،در بخش چهارم خطبه،پیامبر صلی الله علیه و آله با دستهای مبارك بازوان امیر المؤمنین علیه السلام را گرفتند و آنحضرت را از جا بلند كردند تا حدی كه پاهای آنحضرت محاذی زانوان پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفت.
در این حال فرمودند:«من كنت مولاه فهذا علی مولاه،اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله»،«هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختیارتر بودهام این علی هم نسبت به او صاحب اختیارتر است.
خدایا دوست بدار هر كس علی را دوست بدارد،و دشمن بدار هر كس او را دشمن بدارد،و یاری كن هر كس او را یاری كند،و خوار كن هر كس او را خوار كند».سپس كمال دین و تمام نعمت را با ولایت ائمه علیهم السلام اعلام فرمودند و بعد از آن خدا و ملائكه و مردم را بر ابلاغ این رسالت شاهد گرفتند. در بخش پنجم حضرت صریحا فرمودند:«هر كس از ولایت ائمه علیهم السلام سرباز زند اعمال نیكش سقوط میكند و در جهنم خواهد بود».بعد از آن شمهای از فضائل امیر المؤمنین علیه السلام را متذكر شدند.
مرحله ششم از سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله جنبه غضب الهی را نمودار كرد.حضرت با تلاوت آیات عذاب و لعن از قرآن فرمودند:«منظور از این آیات عدهای از اصحاب من هستند كه مأمور به چشمپوشی از آنان هستم،ولی بدانند كه خداوند ما را بر معاندین و مخالفین و خائنین و مقصرین حجت قرار داده است،و چشمپوشی از آنان در دنیا مانع از عذاب آخرت نیست». سپس به امامان گمراهی كه مردم را به جهنم میكشانند اشاره كرده فرمودند:«من از همه آنان بیزارم».اشارهای رمزی هم به«اصحاب صحیفه ملعونه»داشتند و تصریح كردند كه بعد از من مقام امامت را غصب میكنند و سپس غاصبین را لعنت كردند.
در بخش هفتم،حضرت تكیه سخن را بر اثرات ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام قرار دادند و فرمودند:«اصحاب صراط مستقیم در سوره حمد شیعیان اهل بیت علیهم السلام هستند». سپس آیاتی از قرآن درباره اهل بهشت تلاوت كردند و آنها را به شیعیان و پیروان آل محمد علیهم السلام تفسیر فرمودند.آیاتی هم درباره اهل جهنم تلاوت نمودند و آنها را به دشمنان آل محمد علیهم السلام معنی كردند. در بخش هشتم مطالبی اساسی درباره حضرت بقیهٔ الله الاعظم حجهٔ بن الحسن المهدی ارواحنا فداه فرمودند و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره كردند و آیندهای پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل الله فرجه را به جهانیان مژده دادند. در بخش نهم فرمودند:پس از اتمام خطابه شما را به بیعت با خودم و سپس بیعت با علی بن ابی طالب علیه السلام دعوت میكنم .پشتوانه این بیعت آن است كه من با خداوند بیعت كردهام،و علی هم با من بیعت نموده است .پس از این بیعتی كه از شما میگیرم از طرف خداوند و بیعت با حقتعالی است. در دهمین بخش،حضرت درباره احكام الهی سخن گفتند كه مقصود بیان چند پایه مهم عقیدتی بود :از جمله اینكه چون بیان همه حلالها و حرامها توسط من امكان ندارد با بیعتی كه از شما درباره ائمه علیهم السلام میگیرم بنوعی حلال و حرام را تا روز قیامت بیان كردهام.
دیگر اینكه بالاترین امر به معروف و نهی از منكر،تبلیغ پیام غدیر درباره امامان علیهم السلام و امر به اطاعت از ایشان و نهی از مخالفتشان است. در آخرین مرحله خطابه،بیعت لسانی انجام شد.حضرت با توجه به آن جمعیت انبوه و شرائط غیر عادی زمان و مكان و عدم امكان بیعت با دست برای همه مردم،فرمودند:«خداوند دستور داده تا قبل از بیعت با دست،از زبانهای شما اقرار بگیرم». سپس مطلبی را كه میبایست همه مردم به آن اقرار میكردند تعیین كردند كه خلاصه آن اطاعت از دوازده امام علیهم السلام و عهد و پیمان بر عدم تغییر و تبدیل و بر رساندن پیام غدیر به نسلهای آینده و غائبان از غدیر بود.
در ضمن بیعت با دست هم حساب میشد زیرا حضرت فرمودند :«بگوئید با جان و زبان و دستمان بیعت میكنیم». بیعت عمومی پس از اتمام خطابه پیامبر صلی الله علیه و آله،دو خیمه بر پا شد كه در یكی خود آن حضرت و در دیگری امیر المؤمنین علیه السلام،جلوس فرمودند.مردم دسته دسته وارد خیمه حضرت میشدند و پس از بیعت و تبریك،در خیمه امیر المؤمنین علیه السلام حضور مییافتند و با آن حضرت بیعت میكردند و تبریك میگفتند. زنان نیز،با قرار دادن ظرف آبی كه پردهای در وسط آن بود بیعت نمودند.به این صورت كه امیر المؤمنین علیه السلام دست مبارك را در یك سوی پرده داخل آب قرار میدادند و در سوی دیگر زنان دست خود را در آب قرار میدادند. وقایع سه روز در غدیر در طول سه روز توقف در غدیر،پس از ایراد خطابه چند جریان به عنوان تأكید و به نشانه اهمیت غدیر به وقوع پیوست كه شرح آن چنین است: پیامبر صلی الله علیه و آله در این مراسم،عمامه خود راـكه«سحاب»نام داشتـبه عنوان افتخار بر سر امیر المؤمنین علیه السلام قرار دادند. حسان بن ثابت از پیامبر صلی الله علیه و آله در خواست كرد تا در مورد غدیر شعری بگوید،و با اجازه حضرت اولین شعر غدیر را سرود.
جبرئیل علیه السلام به صورت انسانی ظاهر شد و خطاب به مردم فرمود:«پیامبر برای علی بن ابی طالب عهد و پیمانی گرفت كه جز كافر به خدا و رسولش آنرا بر هم نمیزند». مردی از منافقین گفت:«خدایا اگر آنچه محمد میگوید از طرف توست سنگی از آسمان بر ما ببار یا عذاب دردناكی بر ما بفرست».در همین لحظه سنگی از آسمان بر سر او فرود آمد و او را هلاك كرد،و این معجزه غدیر تأیید الهی را بر همگان روشن كرد. پس از سه روز مراسم پر شور غدیر پایان یافت،و آن روزها به عنوان«ایام الولایهٔ»در صفحات تاریخ نقش بست.مردم پس از وداع با پیامبرشان و معرفت كامل به جانشینان آن حضرت تا روز قیامت،راهی شهر و دیار خود شدند.خبر واقعه غدیر در شهرها منتشر شد و به سرعت شایع گردید و خداوند بدینگونه حجتش را بر همه مردم تمام كرد.
منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست