ارتباط سطح سرمی رزیستین با شاخص های مقاومت به انسولین در افراد چاق دیابتی و غیر دیابتی

● مقدمه:
هر چند رزیستین (فاکتور مترشحه از آدیپوسیت) رابط چاقی با دیابت نوع ۲ و مقاومت به انسولین در جوندگان در نظر گرفته می شود، اما ارتباط آن با دیابت در انسان نامشخص باقی مانده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین غلظت های سرمی رزیستین با شاخص های مقاومت به انسولین و چاقی در افراد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ و افراد چاق غیر دیابتی می باشد.
● روش ها:
این مطالعه مورد – شاهدی روی ۳۵ فرد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ (با میانگین سنی ۴۴.۶۰±۶.۳۹ و نمایه توده بدنی (۳۴.۲۳±۳.۹۲ انجام گرفت. گروه شاهد شامل ۳۵ فرد چاق غیر دیابتی (با میانگین سنی ۴۳.۱۴±۹.۱۳ و نمایه توده بدنی (۳۵.۵۴±۴.۰۷ بود. پروفایل لیپید با روش آنزیمی اندازه گیری شد. از کیت NycoCard برای اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c) استفاده گردید. سطوح سرمی رزیستین، انسولین و گلوکز به ترتیب با روش های ایمونواسی آنزیمی و گلوکز اکسیداز اندازه گیری شدند. شاخص مقاومت به انسولین با استفاده از فرمول (HOMA-IR) محاسبه گردید.
● یافته ها:
سطوح سرمی گلوکز ناشتا، تری گلیسرید ،فشارخون دیاستولیک، درصد هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در افراد مورد بطور کاملا معنی داری بیشتر از افراد شاهد بود. اختلاف میانگین سطوح سرمی رزیستین بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود اما در هر دو گروه بطور کاملا معنی داری در زنان بیشتر از مردان بود ۸.۱۵±۴.۴۰) در مقابل ۵.۹۷±۲.۳۱ در گروه غیر دیابتی) و ۷.۴۶±۳.۹۸) در مقابل ۵.۵۱±۳.۹۸ در گروه دیابتی).همبستگی معنی داری بین سطوح سرمی رزیستین با متغیرهای اندازه گیری شده در هیچکدام از دو گروه مشاهده نگردید. همبستگی منفی و معنی داری بین رزیستین و فشارخون دیاستولیک فقط در گروه شاهد مشاهده گردید.
● نتیجه گیری:
اختلاف سطوح سرمی رزیستین افراد چاق مبتلا به دیابت نوع ۲ و افراد چاق غیر دیابتی معنی دار نبود و بعید است رزیستین رابط عمده چاقی و دیابت در انسان ها باشد.

قربان محمدزاده
نصرت اله ضرغامی
محمدباقر اردشیرلاریجانی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی