گرافیت (Graphite)

▪ رنگ :
سیاه
▪ لمس :
چرب
▪ فرمول شیمیایی :
C
▪ سیستم تبلور :
هگزاگونال
در اصل همان عنصر كربن می‌باشد كه در سیستم هگزاگونال متبلور می‌گردد.
ماده‌ای نرم و سیاهرنگ و چرب می باشد. گرافیت دارای رخ كامل است و اثر خط خاكستری و جلای فلزی روشن تا تیره بوده و كوچكترین جزء آن نیز به حالت اوپك می‌باشد. گرافیت به صورت مصنوعی نیز ساخته می‌شود.
▪ سه اصطلاح تجاری در مورد گرافیت بكار می‌برند كه
۱) ونس‌های بلوری یا فلسی كه شكل ورقه‌ای داشته و به صورت اجزاء پخش شده در شیستها می‌باشد. ۲) كلوخه‌های بلوری كه به صورت تیغه‌ای، فیبری و سوزنی بوده و به صورت رگه‌ها و دگرگونی مجاورتی می‌باشد.
۳) كلوخه‌های بی‌شكل كه به شكل توده‌ای، بلورهای غیرقابل تشخیص با هم بوده و به صورت رگه‌های و ذخایر دگرگونی مجاورتی و رگه‌های دگرگون شده زغال می‌باشند كه به این دسته‌ها گردگرافیت dust یا ذرات گرافیت chip معروفند.
● خواص تشخیص:
گرافیت را از رنگ سیاه آن به حالت متورقش، لمس چرب می‌توان تشخیص داد. در دمای بالا مشتعل شده و به CO۲ تبدیل می‌شود. اسیدها بر آن بی‌اثرند.
● پیدایش:
در سنگهای دگرگونی نظیر آهكهای بلورین، شیست و گنیس‌ها دیده می‌شود. از مواد كربنی دارای منشاء آلی در حین عمل دگرگونی گرافیت به وجود می‌آید. گاهی در سنگهای آذرین و هم در سنگهای شخانه‌ای آهن‌دار به صورت ندولهای گرافیتی دیده شده است.
● كاربرد:
در صنعت بیشتر برای ساخت بوته‌های نسوز در صنایع تولید برنج، مس و مفرغ به كار می‌رود. مخلوط گرافیت با روغن برای روغنكاری دستگاهها جهت جلوگیری از اصطكاك به كار می‌رود. گرافیت در ساختن مغز مداد با رس دانه‌ریز مخلوط می‌شود. در مصارف الكتریكی در باتریهای
الكترودها و دستگاههای تایپ الكتریكی كاربرد دارد.
● علت نامگذاری:
نام آن در لغت یونانی به معنی نوشتن گرفته شده است.

منبع : سایت مفاهیم