بهبود قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیک ۲، ۴، ۶ تری کلروفنل با استفاده از فرایند اکسیداسیون فنتون

● مقدمه:
گزارشات متعددی وجود دارد که نشان می دهد کلروفنل ها ترکیبات سمی بوده و در برابر تجزیه بیولوژیکی مقاوم می باشند. فرایند های اکسیداسیون پیشرفته یکی از موثرترین فرایندها در تجزیه ترکیبات مقاوم می باشند. از آنجا که معدنی شدن کامل ترکیبات مقاوم توسط این روش نیاز به زمان واکنش طولانی و غلظت بالای ماده اکسیدکننده دارد، لذا به نظر می رسد تلفیق آن با یک روش بیولوژیک اقتصادی تر باشد.
● روش کار:
بررسی تجزیه ۲، ۴، ۶ تری کلروفنل توسط محلول فنتون در سیستم بسته و بررسی کارایی سیستم تلفیقی اکسیداسیون فنتون/لجن فعال در سیستم پیوسته در حذف ۲، ۴، ۶ تری کلروفنل در مقیاس پایلوت مورد مطالعه قرار گرفت.
● نتایج:
۲، ۴، ۶ تری کلروفنل با غلظت اولیه ۰.۶ mM در pH=۳ و با غلظت H۲O۲ برابر با ۱.۸ mM و غلظت Fe۲+ برابر ۰.۶ mM و بالاتر و با نسبت H۲O۲/Fe۲+=۳، پس از یک دقیقه واکنش ۹۹% کاهش را نشان داد. کاهش ۳۷% COD نشان داد که با وجود حذف تقریبا کامل تری کلروفنل TCP این ترکیب معدنی نشده و به ترکیبات واسطه تبدیل گردیده است. افزایش کلرور از صفر به ۴۰ mg/L، کاهش pH از ۳ به ۲.۷۴، کاهش جذب UV۲۱۵ از ۳.۲ به ۰.۶ نشان داد که ترکیبات واسطه دارای اثرات سمی کمتر و قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیک بیشتری هستند.
بررسی کارایی سیستم تلفیقی اکسیداسیون فنتون/لجن فعال در مقیاس پایلوت نشان داد که ترکیبات واسطه تولیدی ناشی از اکسیداسیون فنتون TCP با غلظت اولیه ۱۲۰ mg/L و COD معادل ۱۵۰ mg/L در شرایط [H۲O۲]/[Fe۲+]=۳ ,pH= [H۲O۲]/[TCP]=۳ و زمان اکسیداسیون ۱ ساعت، توسط فرایند لجن فعال با زمان هوادهی ۱۲ ساعت به میزان ۷۵% حذف می گردند. افزایش زمان هوادهی به ۱۸ ساعت و افزایش غلظت TCP به ۲۴۰ mg/L تاثیری در افزایش راندمان حذف فرایند لجن فعال نداشت (p=۰.۰۰۵). افزودن گلوکز به میزان COD %۵۰ ورودی به مخزن هوادهی موجب بهبود کارایی فرایند لجن فعال گردید به طوریکه کارایی حذف از ۷۵% به ۹۲% افزایش یافت.
● نتیجه گیری:
نتایج حاصل ازاین تحقیق نشان می دهد که فرایند اکسیداسیون فنتون روش موثری برای بهبود قابلیت تجزیه پذیری ۶، ۴، ۲ تری کلروفنل می باشد و ترکیبات واسطه حاصله از اکسیداسیون فنتون ۶، ۴، ۲ تری کلروفنل در گروه ترکیبات زودتجزیه پذیر قرار دارند.

علیرضا مصداقی نیا
مهرداد فرخی
سیمین ناصری
احمدرضا یزدان بخش

منبع : پایگاه اطلاعات علمی