قربان بایرام ، استان گلستان

عید قربان كه مهم‌ترین جشن تركمن‌هاست در روز دهم ذیحجه با قربانی كردن دام‌ها برگزار می‌شود. مراسم این عید از روز هفتم ذیحجه شروع می‌شود، این روزها را،‌ روزهایی كه از بوی خوش جشن، خبری دهد،‌ می‌نامند. در این روز خانه و تمام اسباب و وسایل را تمیز می‌كنند. روز هشتم روز «عید مردگان» است كه برای مردگان «پاسدق» نذر می‌‌كنند كه نوعی نان است. روز نهم «دیری عید» روز زنده‌‌هاست و بهترین و تمیزترین لباس‌هایشان را می‌پوشند. شب قبل از عید استحمامی مخصوص می‌كنند كه به آن «قربان شوره» می‌گویند. دهم یا «قربانلیق» روز قربانی كردن در راه خداست. روزهای یازدهم و دوازدهم روزهای صدقه دادن یا «چاقرمق» به معنی دعوت كردن است و برای خوردن آبگوشت قربانی،‌ همدیگر را دعوت می‌كنند.
روز عید قربان بنا به تكلیف شرعی هر كسی به حدی كه شرع معین كرده است،‌ گسفند یا بز یا گاوی را ذبح می‌كند. چنانكه كسی یك اسب و یك جفت گاو برای شخم زدن داشته باشد (امروزه یك موتورسیكلت و تراكتور، دو گاو كاری حساب می‌شود) قربانی بر او واجب است. صبح روز عید مردان برای نماز جماعت به مسجد رفته و نماز عید قربان می‌خوانند و پس از آن در موقع ذبح چاله‌ای در زمین حفر می‌كنند و وسط آن قدری برآمدگی خاك را باقی می‌‌گذارند، روی آن مقداری خاكستر، نمك و گندم (آرد) می‌گذارند. وقتی خون قربانی در چاله ریخت آن را با مواد فوق مخلوط كرده و برای تبرك به پیشانی می‌مالند (این كار امروزه توسط روحانیون منع شده است.)
همچنین در روزهای عید بر سینه‌ تپه‌ها،‌ بر میدانچه‌ها و ایوان‌ خانه‌ها تاب «سالانچق» هایی برپا می‌دارند و دختران و پسران، زنان و مردان و كودكان به تاب بازی مشغول می‌شوند، چرا كه چنین باور دارند كه بار گناه بر شانه‌های انسان است و با تاب خوردن (كه كنایه‌ای است از صعود) گناه از شانه‌ها فرو می‌‌ریزد. گفته می‌شود كه این روز، روز آشنایی جوانان با یكدیگر است.