کاکوتی

گیاهی است علفی، یك ساله با موهایی كوتاه بر روی بشره، ساقه به طول ۱۵-۵ سانتی متر ساده و گاهی دارای انشعابات زیاد. برگ‌ها خطی تا خطی سرنیزه ای و دارای رگ بندی مشخص و برجسته، گل آذین سنبله ای طویل، كشیده و متراكم است. گل دارای دمگلی كوتاه، كاسه گل استوانه‌ای انگشتی با كرك‌های پراكنده و دندانه‌های كاسه بسیار كوتاه، جام گل به رنگ بنفش روشن یا گلی است. قسمت‌های هوایی گیاه مورد استفاده دارویی قرار می گیرد كه به طور عمده شامل برگ های كشیده و مقدار كمی ساقه نازك و گل است. به منظور ایجاد بیشترین مقدار اسانس در گیاه بهترین زمان جمع آوری موقع گلدهی است كه ماه‌های اردیبهشت و خرداد ماه است. این گیاه در غالب نواحی ایران می‌روید. این گیاه دارای بیش از ۲/۱ درصد اسانس است كه بیش از نیمی از آن را پولگون تشكیل می‌دهد. كاكوتی دارای اثرات ضد میكروبی و ضد عفونی كننده بوده و به صورت بخور در اختلالات مجاری تنفسی و رفع علائم سرما خوردگی مصرف می‌شود همچنین به عنوان ضداسپاسم در ناراحتی های گوارشی مصرف می‌گردد. به علاوه اثرات ضد قارچی برای آن نیز گزارش شده است.
در گذشته از كاكوتی به عنوان داروی ضد نفخ، ضد اسهال، خلط آور و ضد سرفه و التهاب دستگاه تنفسی استفاده می‌گردیده است. به علت وجود پولگون زیاد در اسانس گیاه از مصرف زیاد گیاه بایستی خودداری نمود. گیاه مورد نظر باید دور از نور مستقیم نگهداری شود.

منبع : روزنامه شرق