... یک حرف بس است!

حتما به خاطر دارید، هنوز چند ماهی بیش، از ماجرای فیلم۳۰۰ و توهین آشکار آن به تاریخ و تمدن غنی کشور عزیزمان ایران نمی‌گذرد. قاطبه مسوولا‌ن محترم نیز در آن زمان و برای اعتراض رسانه‌ای به این فیلم گوی سبقت را از یکدیگر ربودند.
البته مدتی بعد، فیلم دیگری با نام پرسپولیس که آن هم مضامینی تمسخرآمیز داشت علیه ایران ساخته شد که باز هم فقط اعتراض بود و اعتراض. از ماجراهای مکرر تحریف نام خلیج فارس هم بگذریم در روزهای اخیر با حضور روسای ۵ کشور شمالی ایران و در میان توجه ویژه رسانه‌های دیداری، شنیداری، مکتوب و دیجیتالی جهان در تهران برگزار شد؛ اجلا‌سی که بر پیشانی آن، یک سهل‌انگاری بزرگ تاریخی در نامگذاری به چشم می‌خورد: <دریای خزر>،دریایی که نام‌های گوناگونی در زبان‌های مختلف و ادوار مختلف تاریخی داشته و در این میان نام خزر در هیچیک از نام‌های قدیمی جایگاهی ندارد.
این نام مجعول و غیرایرانی از دوره قاجار وارد اسناد شده است و نامی است برگرفته از قوم خزر که در بخش شمالی دریا ساکن شده‌اند و قومی غیرایرانی بوده و هرازگاهی به شهرهای آذربایجان و ارمنستان که جزو قلمرو آن زمان ایران بوده‌اند حمله می‌کرده‌اند.
در دنیا نام کاسپین را به عنوان نام جهانی و حقیقی برای این دریا می‌شناسند که این نام متعلق به شهری است به نام دروازه کاسپین یا دربند در باب ورودی مملکت باستانی تبرستان و حتی در متون عربی هم از نام بحرالقزوین که عربی شده نام باستانی کاسپین است برای این دریا استفاده می‌شود.
پس از کاسپین نیز متداول‌ترین نام این دریا تبرستان بوده که چون بعدها واژه مازندران میان بومیان تبرستان جایگزین شده به نام دریای مازندران تغییر یافته است و دانشمندان اسلا‌می از این نام استفاده می‌کرده‌اند. سایر نام‌هایی که زمانی روی این دریا بوده و اینک استفاده نمی‌شود هم همگی به مناطقی از تبرستان باستانی که امروزه مازندران باقی‌مانده آن است برمی‌گردد نظیر: جرجان، ساری، گیلا‌ن.
ای کاش با تدبیر سیاستمداران و دستگاه دیپلماسی کشور، چنان می‌شد که امروز نام دریای کاسپین یا دریای مازندران بر سر زبان‌ها می‌افتاد، شاید آن وقت دستیابی به رژیم حقوقی مورد نظرمان در این دریا هم قدری سهل‌الوصول‌تر می‌شد. در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.

بیژن منطقی

منبع : روزنامه اعتماد ملی