تایگرشارک، کوسه ببر سبک آمریکایی

● شکاری F-۲۰ Tigershark
هواپیمای جنگنده اف۲۰ ملقب به تایگر شارک به معنای کوسه ببر ساخت شرکت نورثروپ گرومن در سال ۱۹۸۲ وارد عرصه خدمت گشته و اولین پرواز خود را نیز همین سال در ۳۰ آگوست به ثبت رسانید. این جنگنده را می توان نوع ارتقا یافته و بهبودیافته هواپیمای جنگنده اف-۵ تایگر برشمرد.
این جنگنده تاکتیکی برخلاف جنگنده اف-۵ با دو موتور، از یک موتور نیرومند اف ۴۰۴ ساخت شرکت جنرال الکتریک با قدرت کشش یا کشش خشک استاتیکی معادل ۱۸۰۰۰ پوند بهره می برد. لازم به ذکر است این موتور یک از کارآمدترین وقابل اطمینان ترین موتورها در جهان بوده که در هواپیمای ناونشین اف-۱۸ ای نیز مورد استفاده قرار می گرفت.
جنگنده اف-۲۰ را می توان یکی از سازگارترین هواپیماها از نظر جوی به حساب آورد. همچنین این جنگنده از ترکیب ویژگیهای جالبی برخوردار است که از آنها می توان به توانایی حمل بیش از ۸۳۰۰ پوند تسلیحات خارجی و ۵ پایلون سوخت اشاره کرد. به علاوه این هواپیما قادر به حمل ۶ موشک سایدوایندر در ماموریت های هوابه هواست. برای نبردهای هوابه زمین نیز ۶۸۰۰ پوند تسلیحات قابل حمل وجود دارد.
دو توپ ۲۰ میلی متری داخلی نیز جزو تجهیزاتی بوده که در اف-۲۰ تعبیه شده بودند. همچنین از تجهیزات اویونک این جنگنده می توان به رادار چند حالته جنرال الکتریک، لیزر خودکار هانی ول، سیستم هد آپ دیسپلی یا دستگاه مربوط به هدفگیری و اطلاعات مربوط به آن که در شیشه کابین جلو خلبان تعبیه شده جنرال الکتریک، سیستم ها و نمایشگر های دیجیتالی و دستگاه های کنترلی بندیکس و سیستم ماموریت کامپیوتری تلدیان اشاره نمود.
هریک از موارد فوق نیز کارایی جالبی به این جنگنده داده است، برای مثال سیستم رادار چند حالته خلبان را قادر به شناسایی و یافتن و مسیریابی هدف در رسایی وبردی معادل ۴۸ ناتیکال مایل می سازد همچنین سیستم ماموریت کامپیوتری هواپیما را در هماهنگ سازی و سازماندهی مهمات و تسلیحات جنگی یاری می نماید. لازم به ذکر است سیستم اچ یو دی هد آپ دیسپلی این جنگنده نیز قابلیت های جالبی را در زمینه مکان یابی و وضعیت استقرار سلاح ها در شرایط بحرانی را برای خلبان ودر سطح و رسایی چشم وی فراهم آورده است.
این امکانات خلبان را قادر به شناسایی صحیح هدف بدون نظر انداختن به پایین و نشان دهنده ها می سازد، چرا که تمام اطلاعات اعم از ارتفاع و سرعت در این صفحه نقش می بندند. نورثروپ در این طرح یک کاناپی وسیع و در عین حال جدید را طراحی نمود که میدان دید را نسبت به جنگنده های پیشین این شرکت نزدیک به ۵۰ درصد افزایش داده بود. توسعه در زمینه جا و وضعیت سر نیز هرچه بیشتر و بیشتر به وضعیت دید خلبان می افزود چرا که این مسایل در شرایط بحرانی بسیار موثر و تعیین کننده هستند. از ویژگی های مثبت آیرودینامیکی این جنگنده می توان به بزرگتر نمودن زائده روی بال ها اشاره کرد که ۳۰ درصد برا را برای مانورهای گوناگون افزایش می داد.
شکل دماغه نیز جنگنده را برای انجام مانورها در ارتفاعات بالاتر از طرف لبه حمله خود توانا می ساخت. بدنه هواپیما نیز قادر به مقاومتی به نسبت ۹ جی یا شتاب گرانشی زمین بود. جنگنده اف۲۰ برای نگهداری نیز ساده و قابل اطمینان بوده و در مقایسه با جنگنده های همزمان از درجه بهتری برخوردار بود. اف-۲۰ حدود ۵۳ درصد از سوخت بهینه تری برخوردار بوده و کم مصرف تر به حساب می آمد و ۶۳ درصد از نظر عملیات نگهداری مقرون به صرفه تر بوده و به این شیوه از چهار نظر قابل اطمینان به نظر می رسید.
حداکثر سرعت این هواپیما ۲ ماخ و از سقف پروازی نزدیک به ۲۰ کیلومتر برخوردار است که مشخصاتی بسیار مطلوب برای یک شکاری محسوب می شوند.

منبع : هوانوردی ایر