از رویاهای هرتزل تا شکست اولمرت

رژیم صهیونیستی سخت ترین دوران سیاسی خود راسپری می کند. در حالی که وضعیت لیونی و حزب کادیما هنوز مشخص نیست، انتشار اظهارات ایهود اولمرت در خصوص مسائل خاورمیانه سبب خشم مقامات افراطی صهیونیستی از جمله شائول موفاز شده است. اولمرت در این اظهارات تاکید نموده است که اسرائیل جهت بقای خود چاره ای جز توقف جنگ و توسعه طلبی و پس دادن بخشی از سرزمینهای اشغالی ندارد.
آشیانه صهیونیسم به محل نزاع کادیما، لیکود وحزب کار تبدیل شده و سیاستمداران رژیم صهیونیستی در حال بلعیدن یکدیگر هستند اما این پایان ماجرا نیست. در حالی که اسرائیل تحت تاثیر شکست شائول موفاز و رجز خوانی‌های بنیامین نتانیاهو برای تزیپی لویی قرار گرفته بود انتشار سخنان ایهود اولمرت در آستانه آغاز سال نوی عبری همه را زمینگیر کرد . اولمرت در این مصاحبه جنجالی سنگ تمام گذاشت و به قول خود حرف دل نخست وزیران پیشین اسرائیل که از بیان آن هراس داشتند را خطاب به قاتلان ملت فلسطین و لبنان بیان نمود:
« این تصور که اسرائیل به تنهایی می‌تواند با اتم ایران رویارویی کند تصوری باطل است و آنانی که چنین می‌اندیشند راه گم کرده‌اند و عقده خود بزرگ بینی دارند . اسرائیل برای آنکه با همسایگان عرب به صلح برسند نه تنها باید بلندی‌های جولان را به سوریه پس دهد بلکه لازم است از بخش‌های عمده کرانه باختری رود اردن نیز عقب بنشیند و حتی بخش عمده‌ای از شرق اورشلیم را به فلسطینیان بسپارد . من با قاطعیت می‌گویم که ما مجبور هستیم دست به چنین گذشت‌های دردناکی بزنیم...»
. صهیونیستهای تندرو و راستگرای رژیم صهیونیستی از واقعیت گویی های اخیر ایهود اولمرت نخست وزیر مستعفی این رژیم به خشم آمده و خواستار محاکمه او شدند. اریه الداد عضو مجلس اسراییل کنیست از حزب راستگرای مفدال خواهان محاکمه ایهود اولمرت به دلیل اظهاراتش شد که گفته بود اسراییل باید از سرزمینهای اشغالی برای برقراری صلح با سوریه وفلسطینی ها عقب نشینی کند. یووال اشتاینتس از رهبران برجسته حزب راستگرا و مخالف لیکود نیز گفت اظهارات اولمرت ضرر و زیان بزرگی به مصالح امنیتی اسرائیل زد زیرا پس از این هیچ عربی تن به صلح با اسراییل نخواهد داد مگر به بهایی آنچه که اولمرت مطرح کرد .
یک مسوول برجسته امنتیی رژیم صهیونیستی نیز که نخواست نامش فاش شود گفت سخنان اولمرت مانند ضربه صاعقه بود به ویژه آن که گفته طرح‌های نظامی ژنرال‌های ارتش و تشکیلات امنیتی در اسراییل مربوط به قرن گذشته است و نمی‌تواند باعث اطمینان خاطر اسراییلی‌ها و حفظ آنان از نگرانی و ترس شود.
سخنان اولمرت مانند بمبی در آشفته بازار تل آویو منفجر شده و همه اسرائیل را در شوکی سیاسی فرو برده است . اولمرت دست بر روی نقطه‌ای گذاشته است که به طور همزمان نقطه سقوط و بقای تل‌آویو محسوب می‌شود .شاید ت نها هنر نخست وزیر مستعفی رژیم صهیونیستی این بود که دست به نوعی سنت شکنی گفتاری زود و نتیجه‌ای که افرادی مانند شارون، رابین و حتی مناخم بگین زمانی به آن رسیده بود را به زبانی صریح‌تر بیان نمود.
مناخم بگین رهبر حزب خروت و پس از آن حزب لیکود و یکی از افراطی‌ترین سیاستمداران اسرائیل محسوب می‌شد که در آغاز حیات سیاسی خود از تمامیت ارضی اسرائیل و گسترش آ‌ن مطابق الگوی نیل تا فرات سخن می‌گفت. اما بگین ناچار شد شبه جزیره سینا را که سه برابر خاک اسرائیل وسعت دارد را جهت صلج به مصری‌ها پس دهد .اولمرت که در آن زمان سیاستمداری جوان و کم تجربه بود به شدت با اقدام بگین به مخالفت برخاست . در زمان نخست وزیری اسحاق رابین نیز مشابه همین مسئله در حال رخ دادن بود. رابین که از سوی صهیونیست‌ها با لقب قهرمان جنگ سال ۱۹۶۷ مورد خطاب قرار می‌گرفت حاضر بود در راه رسیدن صلح با همسایگان عرب از بخش اعظم سرزمین‌های اشغالی صرف نظر کند البته قبل از اینکه او بتواند ایده‌های خود در این زمینه را تبیین کند به دست یک دانشجوی یهودی از پای درآمد . جالب توجه اینکه آریل سارون قصاب صبرا و شتیلا نیز این قاعده مستثنی نبود. شارون دستور داد که اسرائیل از نوار غزه به طور کامل بیرون آید وابراز آمادگی کرد که بخش اعظم کرانه باختری رود اردن را به فلسطینیان بسپارد.
بسی قابل تامل است که امروزه اولمرت از گذشت‌های دردناک سخن می‌گوید : “ تسلط بر یک تپه دیگر و یا صدمتر خاک امری نیست که بتواند امنیت اسرائیل را تامین کند بلکه رسیدن به صلح واقعی با همسایگان عرب است که می‌تواند ما را به این هدف برساند .”
اولمرت در میان صدای فریاد و اعتراض وارثان اندیشه‌های « هرتزل » و کسانی که رونوشت اعلامیه‌های بالفور و کمپ دیوید را در دفاتر کار و منازل خود نصب کرده‌اند به تنها راه و به عبارت بهتر تنها شانس اندک بقای صهیونیسم در خاورمیانه اشاره کرد . حیاتی حداقلی که درآن آسیبی به همسایگان تل‌آویو و ایران وارد نشود. آنچه اولمرت بدان اشاره نموده نمونه ومصداقی بارز از چالش‌های صهیونیسم با دنیای معاصر است. چالشی پایدار که دیگر مقامات رژیم صهیونیستی ،فارغ از تعلق خاطر به هر حزب و گروهی قدرت ایستادگی در برابر آن را ندارند .
به رغم گذشت ۱۰۸ سال از نخستین کنفرانس رژیم صهیونیستی رهبران این رژیم ( حزب کارگر ولیکود) در توسعه و پیشرفت جنبش صهیونیسم متناسب با حقایق دوره معاصر و به مفهوم واقعی و آشکار آن عاجز مانده‌اند .
اظهارات اولمرت نیز بیانگر بازگشت قاتلان مردم خاورمیانه به خوی انسانی و فطرت پاک بشری نبوده و نخواهد بود . واقعیت امر این است که راه جنگ بر روی فرزندان سامری بسته شده و آنها به این نتیجه رسیده‌اند که جهت بقای حداقلی خود به « جنگ بدون خونریزی» یعنی صلح روی بیاورند . البته فرزندان سامری کمی دیر بن بست پیش روی خود را درک نموده‌اند . هم اکنون تل‌آویو در موقعیت « تغییر دکترین‌های سیاست خارجی » خود قرار ندارد . ثبات سیاسی ، امنیت بین‌المللی و وجود استراتژی‌های راهبردی و مبنایی سه پیش شرط تحقق تغییر در دکترین سیاسی و دفاعی یک کشور محسوب می‌شود به راستی اسرائیل کدام یک از این سه پیش شرط را داراست؟
در نهایت اینکه اظهارات اخیر اولمرت را نمی‌توان با شکست رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه بی‌ارتباط دانست . در این جنگ هیمنه صهیونیسم در برابر افکار عمومی دنیا در هم شکست و حرکت ان به سوی زوال و نیستی تسریع شد.
اولمرت در حالی از شکست سیاستهای تند و افراط گرایانه تل آویو سخن گفته است که وی به علت فساد مالی همچنان مورد بازجویی قرار می گیرد.نخست‌وزیر مستعفی رژیم صهیونیستی اخیرا برای هشتمین بار درباره پرونده فساد مالی و کلاهبرداری، تحت بازجویی ماموران پلیس قرار گرفت.
بازجویی از “ایهود اولمرت” در اقامتگاه رسمی وی انجام شد و ۲ ساعت به طول انجامید.این بازجویی نخستین بازجویی از اولمرت از زمان استعفای وی در روز ۲۱ سپتامبر محسوب می‌شود. وی در زمان نخست وزیری هفت بار تحت بازجویی قرار گرفت.
این نخستین پرونده فساد در میان مقامات ارشد رژیم صهیونیستی نیست و مقامات این رژیم هرکدام چندین مورد فساد اخلاقی و مالی در پرونده خود دارند.اولمرت متهم است که پیش از انتصاب به سمت نخست‌وزیری و زمانیکه شهردار و وزیر تجارت بوده است، مبالغ هنگفتی را از یک سرمایه‌گذار آمریکایی دریافت کرده است. تحقیقات پلیس رژیم صهیونیستی درباره فساد مالی اولمرت از چند ماه پیش آغاز شده است.

سحاب فاطمی

منبع : روزنامه رسالت