ژلاتین Gelatin

پروتئینی است پیچیده که از جوشاندن استخوان در آب بدست می‌آید. در آب گرم محلول می‌باشد و هنگام سرد شدن، به حالت ژله در می‌آید. در صنایع تهیهٔ مواد غذائی، عکاسی و نساجی، کاربرد دارد.
یک همی سلولز کلوییدی بی‌مزهٔ محلول در آب بی‌رنگ تا زرد رنگ است که از استخوان‌ها، یا پوست‌ها بدست می‌آید و به‌عنوان عامل پراکندگی واسطه آهارزنی، پوشش فیلم‌های عکاسی و تثبیت کننده مواد غذائی و آماده‌سازی و تدارک دارویی کاربرد دارد. همچنین، جهت کاربرد در ژله غذائی چاشنی زده می‌شود، و با پروتئین زیاد، ماده غذایی کم کالری است. در حالی که آلبومین دارای ساختار مولکولی پیوسته ضعیفی است. یعنی با حرارت دادن پیوند عرضی خورده، سفت و سخت می‌شود، ژلاتین دارای پیوند یونی یا هیدروژنی می‌باشد که در آن ملکول‌ها به صورت مجموعه‌ای بزرگ به یکدیگر پیوسته‌اند به شکل جسم جامد سخت‌تری خود را می‌گیرد. فرق ژلاتین و چسب تنها در خلوص آن است.
● ژلاتین عکاسی
از پوست‌ها ساخته می‌شود. لیتوژل، که در فیلم و گراوورسازی با ژلاتین بکار برده می‌شود دارای فرمول C۱۰۲H۱۵۱O۳۹N۳۱ است. ژلاتین گیاهی. ژلاتین واقعی نیست، بلکه آلژین حاصل از خزه دریایی است.

منبع : مطالب ارسال شده