خطر آلودگی های زیست محیطی برای کودکان

کودکان ممکن است در هر مرحله از رشد خود در معرض آلوده کننده های محیطی قرار گیرند. جنین از طریق مادر در معرض سموم محیطی قرار می گیرد چرا که بسیاری از مواد قادرند از جفت عبور کنند. گاهی اوقات این وضعیت در اثر قرار گرفتن مادر در معرض یک عامل مثلا دود سیگار به وجود می آید. اما مثلا ماده ای مانند سرب در استخوان های مادر که ممکن است برای خود او بی خطر باشد، می تواند به جنین منتقل شده باعث شود سطوح آن به حدی برسد که زیان آور باشد.
به علاوه حتی قرار گرفتن مادر و پدر در معرض مواد آلوده کننده پیش از بارداری مادر می تواند کودک را تحت تاثیر قرار دهد.
برای مثال ترکیبات PCB در ماهی چرب تجمع می یابد و در صورت خوردن در بدن ذخیره می شود. این ترکیبات از طریق جفت و شیرمادر به جنین و نوزاد تازه متولد شده و شیرخوار منتقل می شوند.
حتی بعدا در دوران رشد کودک نیز امکان قرار گرفتن در معرض آلوده کننده ها وجود دارد. نوجوانان به طور اختیاری از طریق ورود به محیطهای کار در معرض مواد آلوده قرار می گیرند. علاوه بر این برخی از آنها به طرق مختلف از جمله کشیدن سیگار خود را در معرض قرار می دهند.
تغییرات متابولیک و فیزیولوژیک که طی دوران بلوغ روی می دهد ممکن است تاثیر این ترکیبات و آلوده کننده های مضر را افزایش دهد.
کودکان در دوران رشد بسر می برند. آنها می خواهند جهان اطرافشان را کشف کنند و به این دلیل همه چیز را لمس می کنند، می چشند و به دهان می برند. این کنجکاوی طبیعی آنها را بیش از بزرگسالان در معرض خطر آلودگی قرار می دهد. آنها زیبایی و جاذبه را هم در درخشندگی ماده ای مانند جیوه (که در دماسنج موجود است) و هم در توده متراکم گل ولای موجود در یک آبگیر می یابند. نوزادان انگشتان خود را یا هر شیئی را که می یابند در دهان می برند. آنها با چهار دست و پا رفتن روی زمین مدت بیشتری در تماس با مواد شیمیایی خانگی، حشره کش ها و دیگر سموم محیطی تجمع یافته قرار می گیرند.
کودکان ممکن است زمان زیادی را در محیط بیرون از خانه سپری کنند که این امر همراه با تنفس سریع تر آنها و فعالیت بیشتر قرارگیری در معرض آلودگی هوا را افزایش می دهد.
به دلیل آن که راهها و منابع قرار گرفتن کودکان در معرض خطر آلودگی ها زیاد است، آنها به وسیله آلوده کننده های مختلف تهدید می شوند.
● توصیه های مفید
- به هنگام تعیین سطوح تحمل قابل قبول، باید به سلامت جنین و کودک توجه داشت و باید آنها را به عنوان آستانه ای برای کنترل مواد سمی در نظر گرفت.
- راهکارهای پیشگیرانه مربوط به بهبود کیفیت هوای داخلی و خارجی محیط زندگی باید اتخاذ شوند.
- وضع قانون در مورد آفت کش ها باید دوباره تجدید شود تا بتوان تعیین کرد تا چه حد جمعیت افرادی مانند کودکان که به طور ناخواسته در معرض آنها قرار می گیرند را حفاظت می کنند و در صورت ناکافی بودن آن را اصلاح نمود.
- سازمان حفاظت از محیط زیست نیازمند آن است که با طرح برنامه ای اثرات متعدد، ترکیبی و توام منابع مختلفی که کودکان در معرض آن قرار می گیرند را تعیین کند.
- باید تلاش گسترده ای برای جمع آوری اطلاعات صورت گیرد تا فواصل خالی موجود بین منابع مضر و کودکان بویژه از طریق غذا، پر شود.
- و بالاخره این که پزشکان نیز می توانند با در نظر گرفتن منابع آلوده کننده محیطی به هنگام تشخیص بیماری، در این مورد کمک کنند.

منبع : بیا تو جوان