۱۶ بهمن ـ ۵ فوریه ـ فیلسوف رومی خودکشی کرد تا شاهد دیکتاتوری نباشد

«كاتو (ماركوس پورکیوس)» فیلسوف، نویسنده و سیاستمدار نامدار روم پنجم فوریه سال ۴۵ پیش از میلاد در شمال آفریقا خودكشی كرد تا شاهد دیكتاتوری سزار و مرگ جمهوری و حكومت انتخابی نباشد كه پدر بزرگش (ماركوس پوركیوس كاتو اندیشمند معروف) ضوابط و قواعد آن را تنظیم كرده بود.
كاتو دوم (معروف به نوه یا كاتو جوان) در رساله خود «خرد فردی و خرد گروهی» نوشته است:
سه عامل است كه موجب ارضای خاطر یك فرد می شود و این سه عامل عبارتند از: جرات (دلیری و نترس بودن و خطر كردن)، صداقت (دروغ نگفتن، رو راست بودن و وفاداری) و ساده زیستن (عادت داشتن به زندگانی ساده، همانند توده مردم و لذت بردن از آن و دوری گزیدن از تجملات و اسراف).
وی در همین كتاب فساد دولتی و ارتشاء را بذر انحطاط یك جامعه خوانده و نوشته است كه تردید دارد دست اندركاران فساد دولتی به جامعه (مردم و وطن) علاقه داشته باشند و پیش از ارتكاب فساد یك لحظه به سلامت كشور و آینده آن اندشه كنند.
كاتو در جریان نزاع سزار و پمپی (دو ژنرال و كنسول ارشد روم) جانب پمپی را گرفته بود و گفته بود كه حمایت از پمپی دفاع از حكومت انتخابی، قانون و حقوق اتباع است. كاتو دوم به شمال آفریقا رفته بود كه ساكنان رومی آن بر ضد سلطنت و حكومت جباران بودند تا آنان را برضد سزار برانگیزاند كه در آنجا شنید سزار بر پمپی فائق آمده و شكست دادنش، دیگر امكان پذیر نیست. لذا، از فرط یاس خودكشی كرد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز