دنیای شگفت‌انگیز ساختمان‌های مرموز

تاریخ زندگی بشر با مکان‌های مخفی آمیخته است. در بسیاری از ساختمان‌های قدیمی مکان‌هایی وجود داشته که در نگاه اول از دید اشخاص غریبه مخفی و پنهان مانده است. اغلب این ساختمان‌ها برای این ساخته شده‌اند که امکان مخفی شدن یا فرار برای ساکنان آنها باقی باشد.
برخی از این اتاق‌های مخفی معمولی بوده و دارای اهمیت تاریخی نیستند، اما برخی از آنها به سبب موقعیتشان دارای اهمیت تاریخی هستند که به چند مورد از آنها اشاره می‌شود.
در فرهنگ مصر بویژه مصر باستان ساختن هرم‌هایی با اتاق‌های تو درتو یک سنت بوده است. امروزه بسیاری از غارتگران آثار تاریخی تلاش می‌کنند به رمز و راز این بناها پی ببرند اما در این مسیر کمتر موفق بوده‌اند.
مصری‌های باستان، اموات را مومیایی کرده و در کنار آنها نیز علاوه بر آب و غذا انواع و اقسام وسایل که بعضا گرانبها نیز بودند، قرار می‌دادند. برای اینکه این مومیایی‌ها در آرامش بمانند و ضمنا اموالشان نیز مورد دستبرد قرار نگیرند، این اتاق‌ها چنان طراحی شده بودند که کشف آن به غیر از طراحان برای دیگران ممکن نبود. امروز با پیشرفت فناوری‌ها تعدادی از این اتاق‌ها کشف شده‌اند اما راز اکثر اتاق‌های مخفی همچنان نامکشوف باقی مانده است.
در انگلستان و زمان سلطنت ملکه الیزابت دعواهای میان خاندان‌ها اوج گرفته بود، به گونه‌ای که افراد از آزار و اذیت مخالفانشان در امان نبودند. ضمن اینکه افراد نمی‌توانستند خانه و زندگیشان را ترک کنند، به همین جهت از این زمان ساخت خانه‌های دارای اتاق‌های مخفی رواج یافت. برخی از این خانه‌ها راهروهای پیچیده و مخفی زیادی داشتند به گونه‌ای که حتی ساکنان آن هم در شناخت مسیر دچار مشکل می‌شدند.
در این اتاق‌های مخفی همه وسایل زندگی فراهم بود، بدین ترتیب که ساکنانش می‌توانستند روزها، بلکه هفته‌ها در این محل پنهان شده و به زندگیشان ادامه دهند. حتی درباره کاخ ملکه نیز این روال موجود بود یعنی کاخ دارای راهروهای تو در تو و اتاق‌های مخفی متعددی بود که می‌توانست ملکه و پادشاه را از دست مهاجمان احتمالی نجات دهد.
هم‌اکنون تعدادی از خانه‌های قدیمی در انگلستان وجود دارد که در آنها می‌توان راهروها و اتاق‌های مخفی را مشاهده کرد. اما یکی از وحشتناک‌ترین اتاق‌های مخفی متعلق به یک قاتل آمریکایی به نام هولمز بود.
وی که در سال‌های ۱۸۵۰ زندگی می‌کرد به صورت دیوانه‌واری به کشتار مردم روی آورد. او در خانه‌اش یک راهرو و چند اتاق مخفی داشت. وی در سال ۱۸۰۰ متولد شد، این خانه را در شهر شیکاگو ساخته بود. در زیر این خانه، یک خانه سه طبقه دیگر وجود داشت که هولمز قربانیانش را به آنجا می‌برد. هیچوقت راز قتل میهمانان هولمز کشف نشد تا اینکه یکی از قربانیان که میهمان هولمز نیز بود توانست بگریزد و پلیس را در جریان موضوع قرار دهد. وقتی هولمز دستگیر شد راز اتاق‌های مخفی را لو داد و در نهایت قتل صدها قربانی به او نسبت داده شد. امروز این مکان به دلیل نامناسب بودن که یادآور وحشت بوده کاملا تخریب شده و روی آن اداره پست ساخته شده است.
در برخی مواقع استیصال و ناچاری منجر به ساخت اتاق‌های مخفی شده است. یکی از این نمونه‌ها مربوط به زندانیانی است که در بازداشتگاه گلدیس در آلمان اسیر بودند. در طول دوران بازداشت و در زمان جنگ، زندانیان فرانسوی و انگلیسی اقدام به ساخت یک تونل و اتاق مخفی کردند تا در زمان مناسب از آن برای فرار استفاده کنند. آنها توانستند بین سقف اتاق بازداشتگاه و شیروانی یک اتاق وسیع بسازند و این اتاق را به شکل ماهرانه‌ای با کرکره‌های چوبی و گل بپوشانند. این اقدام چنان ماهرانه بود که آلمان‌ها هیچوقت متوجه آن نشدند. زندانیان به وسیله قطعات چوب توانسته بودند یک هواپیمای بی‌موتور نیز بسازند و ضمنا متخصصان الکترونیکی نیز یک رادیو ساخته بودند و زندانیان در اتاق مخفی با این رادیو از اخبار جنگ مطلع می‌شدند. البته هیچ وقت این هواپیما پرواز نکرد زیرا جنگ تمام شد. پس از جنگ بود که زندانیان از وجود این اتاق، دیگران را نیز مطلع ساختند.
اما برخی از این راه‌های مخفی، بین‌المللی بودند، مثلا در سال ۲۰۰۶میلادی یک راهرو در کشور مکزیک کشف شد که این کشور را از زیر زمین به کالیفرنیای آمریکا متصل می‌کرد. از این راهرو برای حمل
مواد مخدر استفاده می‌شد و معلوم نبود که چند سال است ساخته شده است.
در خاتمه می‌توان به این نکته اشاره کرد که تمام این اتاق‌های مخفی به منظور فرار از مرگ یا به منظور درگیر کردن افراد در حوادث خشن ساخته نشده‌اند، بلکه یک عده هم برای گسترش علم!! (البته به روش خودشان) از این اتاق‌های مخفی استفاده کرده‌اند.
«استانیسلای گازت» یک دانشجوی رشته مهندسی است که برای سرقت کتاب‌های مربوط به قرن ۱۸ از کتابخانه صومعه «مونت ساینت» از یک راه مخفی استفاده می‌کرد. این دانشجو روزها به همراه گردشگرانی که از محل دیدن می‌کردند وارد محوطه می‌شد.
او با استفاده از شلوغی اقدام به سرقت کتاب کرده، سپس از طریق راهروی مخفی از محل خارج می‌شد. این راهروی استفاده نشده در پشت قفسه کتاب‌ها قرار داشت. این سرقت‌ها ادامه داشت تا اینکه پلیس به طور اتفاقی فیلم‌های مربوط به دوربین‌‌های مخفی نصب شده در کتابخانه را کنترل کرد. در یکی از این فیلم‌ها دانشجوی یاد شده مشغول انتقال کتاب به خارج، از راه مخفی بود. به این ترتیب او در سرقت بعدی و در سال ۲۰۰۲ میلادی دستگیر شد.

حسین محراب
منبع: وطن امروز

منبع : عصر ایران