یاد روزهای اول بخیر!

همسرش هنوز از سر کار برنگشته و او دایم از خود می پرسد آن علاقه وافر و عشق خالص ، آن خنده ها و آن همه خوشی و شادمانی کجا رفته است.چرا دیگر نمی توانند مثل گذشته به خاطر کوچکترین و ساده ترین مساله ، ساعتها بخندند و چرا از آن همه شور و نشاط، تنها افسوس و اندوه گذشته باقی مانده است؟
همسران در بسیاری موارد، افسوس روزهای اول ازدواج را می خورند و با حسرت بسیار عنوان می کنند که چه روزهای خوبی بود و چقدر رابطه فعلی آنها با آن رابطه قبلی تفاوت دارد.در این مواقع ، باید کمی عمیق تر فکر کرد. چرا این احساس وجود دارد و چرا زوجین نتوانسته اند رابطه معقولی را حفظ کنند و همان عشق اولیه در بین آنها شعله ور باشد؟رابطه زناشویی ، باغچه ای است که با در نظر گرفتن فصلها و تغییر آب و هوا، باید توجهی خاص به آن کرد. دانه های جدیدی باید کاشته شوند و علفهای هرز باید بیرون کشیده شوند.برای زنده نگه داشتن نیروی عشق بین همسران ، باید فصلهای زندگی مشترک را شناخت و نیازهای مخصوص این عشق را پرورش داد.
بهار عشق
عاشق شدن در رابطه زناشویی مثل فصل بهار است. ابتدا ازدواج که علاقه بسیاری میان همسران وجود دارد، آنها احساس می کنند تا ابد شاد خواهند بود. آنها اصلا در این دوران نمی توانند تصور کنند یارشان را دوست نداشته باشند و این روزگار معصومیت آنهاست.انگار عشق ابدی است. این دوران به معجزه می ماند؛ چراکه همه چیز بی عیب و ایراد است و بی هیچ تلاشی به دست می آید. انگار آنها کاملا برای هم ساخته شده اند. زوجین بی هیچ تلاش خاصی زندگی را شروع می کنند و به خاطر خوش اقبالی خود خوشحالند.
تابستان عشق
زن و شوهرها در طول تابستان عشق متوجه می شوند که طرف مقابلشان آنقدرها هم که فکر می کردند، بی ایراد نیست و باید روی این رابطه کار کرد. آنها تازه متوجه می شوند که همسرشان اشتباه هم می کند و در بعضی موارد عیب و نقص دارد. کم کم کلافگی و یاس ظهور می کند. اینجاست که علفهای هرز زندگی را باید از ریشه بیرون کشید.تابستان عشق ، لازم است نیازهای همسرمان را پرورش دهیم و عشقی را که نیاز داریم طلب کنیم و به دست آوریم و این خود به خود به وجود نمی آید.
پاییز عشق
چون در طول تابستان به باغچه خود رسیدگی کرده ایم ، حالا می توانیم محصول زحمت خود را برداشت کنیم. پاییز، پرشکوه و پربار از راه رسیده است.با پذیرش عیبهای خود و همسران ، عشق کامل و بالغ تری را تجربه می کنیم. زمان شکرگزاری و سهم بردن فرا رسیده است. با سختکوشی تابستانی حالا می توانیم استراحت کنیم و از عشق و رابطه ای که خلق کرده ایم ، لذت ببریم.
زمستان عشق
باز هم هوا تغییر می کند و زمستان می رسد. در تمام مدت سرما و ماههای بی ثمر زمستان ، طبیعت خاموش می شود. حالا وقت استراحت ، اندیشه و تجدیدنظر است و در روابط زناشویی ، این زمانی است که ما دردهای التیام نایافته ، یا سایه ای از خود را تجربه می کنیم.زمانی است که سرپوشها را برمی داریم و احساسات جریحه دارمان آشکار می شود. این دوران ، زمان رشد ما در انزواست و باید برای کسب عشق و تکامل بیشتر از این که به همسرمان امیدوار باشیم ، خودمان امید داشته باشیم. حالا وقت بهبودی است.اکنون باید هر کدام از زوجها به درون خود تفکری عمیق داشته باشند. بعد از این که در طول زمستان تاریک و خاموش عشق ، محبت ببینیم و درمان شویم ، بهار برمی گردد. بار دیگر ما امیدوار می شویم و از عشق میان خود و همسرمان سرشار می شویم.در اصل ما سفری زمستانی را پشت سر گذاشته و صادقانه بهار عشق واقعی را احساس می کنیم. اما چگونه این احساس خوب را ایجاد و حفظ کنیم؟ همان طور که گفتیم عشق میان همسران باید تقویت شود و به مراقبت احتیاج دارد.
تنها راه برای این کار، آن است که بدانیم چه نیازهایی داریم. منظور ما نیازهای عاطفی و روحی است که همیشه مشکل ساز هستند. شناخت این نیازها، کلید اصلی تامین روابط عاطفی قوی و دایمی همسران است.لطفا به این اصول توجه کنید. زن به مراقبت و مرد به اطمینان نیاز دارد: زمانی که مردی برای بهبود حال زنش ، به احساسات و دلبستگی های او توجه می کند، زن احساس می کند همسرش او را دوست دارد و برایش اهمیت قائل است. وقتی مرد با حمایت از همسرش ، احساس بخصوصی به او می دهد در برآورده کردن اولین نیاز اصلی زن موفق می شود.
در این شرایط، زن اطمینان بیشتری به مرد پیدا می کند و زمانی که زن اطمینان کند، انبساط خاطر می یابد و خیالش راحت می شود و اما درباره مردها باید گفت ، وقتی نظر زنی نسبت به همسرش صادقانه و پذیرنده باشد، مرد هم احساس می کند مورد اطمینان است.اعتماد به مرد به این معناست که ما مطمئن هستیم او نهایت سعی خود را می کند و بهترین ها را برای همسرش می خواهد. وقتی واکنش های زن نشاندهنده اعتقاد مثبت او نسبت به توانایی ها و اهداف مرد است ، اولین نیاز اصلی عشق مرد برآورده می شود و مرد هم خود به خود علاقه و توجه بیشتری به نیازهای زن نشان می دهد.زن را باید درک کرد و مرد را باید پذیرفت : وقتی مرد بدون قضاوت ، ولی با دلسوزی و وابستگی به احساسات و صحبتهای زن گوش می دهد، زن احساس می کند به حرفهایش گوش کرده و او را درک کرده اند.زمانی که نیاز شنیده شدن و درک شدن زن برآورده می شود، او هم به آسانی نیاز همسرش را می پذیرد. اما درباره مردها باید گفت زمانی که زن با مهربانی و بدون کوشش در عوض کردن مرد، او را می پذیرد، مرد احساس می کند مورد قبول است.یک رفتار پذیرشی نشان می دهد که مرد با محبوبیت تمام ، تایید شده است. این نشاندهنده آن نیست که زن کاملا شوهرش را بی عیب و نقص می داند، بلکه نشان می دهد کوششی در عوض کردن او ندارد و به مرد اطمینان می دهد خود اوست که به تنهایی می تواند اوضاع را بهتر کند.وقتی مرد از سوی همسرش تایید شود، آسان تر می تواند برای همسرش شنونده خوبی باشد.احترام به زن و قدردانی از مرد فراموش نشود: زمانی که مرد با تایید به زن نشان می دهد حقوق ، خواسته ها و نیازهای او در اولویت است ، زن احساس می کند مورد احترام واقع شده است.اظهارات محترمانه واقعی و طبیعی مرد، مثل اهدای گل و به یاد داشتن تاریخ سالگرد ازدواج ، بسیار ضروری است.
وقتی زن احساس احترام می کند آن طور که در خور همسرش است ، از او قدردانی می کند. وقتی زن تشخیص می دهد شخصا از رفتار و کوشش مرد بهره مند شده است ، مرد احساس قدردانی می کند. قدردانی زن ، واکنشی به مراقبت و حمایت شدن از اوست.وقتی از مردی قدردانی می شود، او می داند که کوشش او به هدر نرفته و تشویق می شود بیشتر ایثار کند. در این حالت ، مرد قدرت و انگیزه پیدا می کند تا برای همسرش احترام بسیاری قائل شود. زن به وفا و مرد به تحسین نیاز دارد: مرد زمانی «زن نیازمند به عشق و محبت» را به کمال می رساند که به خواسته ها و نیازهای او بیشتر از نیازهای خودش مثل کار، تفریح و مطالعه اهمیت بدهد.مرد باید به نیازهای زن اولویت دهد و متعهد باشد که از او مراقبت و خواسته هایش را برآورده کند. وقتی زن احساس کند مهمترین فرد زندگی همسرش است براحتی او را تحسین می کند. اما همان طور که زن نیاز به وفاداری دارد، مرد هم دوست دارد تحسین حقیقی زن را لمس کند.برای تحسین مرد باید او را با نگاهی پر از شگفتی ، لذت و خوشحالی نگاه کرد. زمانی که زن با خوشحالی از اخلاق و هنرهای بی نظیر شوهرش مثل خوش اخلاقی ، قدرت ، پشتکار، راستی و صداقت ، مهربانی ، عشق ، ادراک و پرهیزکاری حیرت زده شده و تعریف می کند، مرد احساس می کند مورد تحسین قرار گرفته است.در این شرایط، مرد با اطمینان خاصی به پرستش زنش می پردازد. زن را باید تایید کرد و مرد باید مورد پسند قرار بگیرد: زمانی که مرد درباره احساسات و خواسته های زن اعتراض و یا بحثی نمی کند و در عوض آنها را می پذیرد و معتبر می داند، زن واقعا احساس می کند مرد دوستش دارد. به یاد داشته باشیم بسیار مهم است که مرد به احساسات زن بها دهد، در حالی که نظر خودش چیز دیگری باشد.وقتی مرد یاد می گیرد که چطور این تایید را به زن نشان دهد، مطمئن می شود مورد پسند قرار گرفته است. هر مردی قلبا می خواهد برای همسرش یک قهرمان باشد. نشانه قبولی او در امتحان ، تصویب زنش است.تصویب زن نشان می دهد که احسان و خوبی مرد مورد پسندش قرار گرفته و نهایت رضایت را از او ابراز می کند. تصویب رفتار مرد، شناخت او و دلایل مفیدی است که او طبق آنها کار انجام می دهد. به زن اطمینان خاطر دهید و مرد را تشویق کنید: وقتی مرد به طور مداوم نشان می دهد که دلواپس زن است ، او را درک می کند و به او احترام می گذارد و همسرش مورد علاقه و تایید او قرار دارد نیاز اصلی زن درباره اطمینان خاطر برطرف می شود.
یک رفتار مطمئن که از طرف مرد اعمال می شود، به زن می گوید همیشه دلخواه همسرش خواهد بود. «معمولا مردها به اشتباه فکر می کنند چون یک بار نیازهای اصلی زن را برآورده کرده و به او احساس امنیت و خشنودی داده اند، پس دیگر تا ابد همسرش می داند که مرد دوستش دارد.در حالی که صحیح نیست و مردها باید بدانند بارها و بارها باید به همسرشان اطمینان خاطر بدهند».
نیازهای عمده مرد هم باید از طرف همسرش تایید و تشویق شود. نظریات تشویق آمیز زن به مرد قدرت و امید می دهد، تا به صلاحیت و شخصیت خود مطمئن شود.وقتی زن ، همسرش را تشویق می کند که تمام سعی خود را بکند، مرد دلگرم می شود و احساس آرامش می کند. در نهایت ، باید گفت برای این که در روابط خود موفق باشیم ، باید فصلهای متفاوت عشق و تفاوت های احساسی را درک کنیم و بپذیریم.گاهی عشق ، خود به خود جاری است ، ولی گاهی برای رسیدن به آن تلاش لازم است. ما نباید انتظار داشته باشیم همیشه همسرمان سرشار از عشق و محبت باشد، یا حتی یادش بماند چگونه مهربان باشد.در ضمن باید به خودمان موهبت درک و فهم را هدیه کنیم و توقع نداشته باشیم تا همیشه تمام آنچه را درباره محبت و مهربان بودن یاد گرفته ایم ، به یاد داشته باشیم ، ما هم گاهی اشتباه می کنیم و باید آن را بپذیریم و هر چه زودتر خود را اصلاح کنیم.

منبع : روزنامه کیهان