فقط خوب نتیجه گرفته‌ایم!

تیم‌ملی کشورمان پس از اینکه با انتقادات زیادی درخصوص عدم برگزاری دیدارهای تدارکاتی مناسب مواجه شد در یک بازی غیرمترقبه با مکزیکی روبه‌رو شد که با وجود تمام مزایایی که این بازی می‌توانست برای ما داشته باشد تنها به منظور خط‌زدن برخی از نفرات استفاده شد و پس از آن هم با رویارویی با تیم‌هایی چون جامائیکا و غنا آن طور که باید و شاید نتوانستیم نقاط ضعف خود را پیدا کرده و آنها را برطرف کنیم.
شاگردان قلعه‌نوعی تمرینات طاقت‌فرسایی را هم به لحاظ گروهی پشت سر گذاشتند تا توانستند در مالزی چهره باصلابتی را به نمایش بگذارند و حداقل با بهره‌گرفتن از همین فاکتور نتایج مطلوبی نیز به‌دست آوردند.
بازی‌های ایران در مالزی از رویارویی با ازبکستانی شروع شد که تیمی فیزیکی و جنگنده بود که با اتکا بر فوتبال قدرتی و برنامه‌های حساب‌شده در نیمه اول دردسرساز نشان می‌داد و البته فشار آنها هم باعث به ثمر رسیدن یک گل به خودی زیبای ما در بازی ابتدایی جام چهاردهم شد.
در این بازی هافبک‌های ما آن اقتدار لازم و جنگندگی مورد نیاز را با حریف نداشتند و اینیلیف زیرک، نیز شاگردانش را به خارج کردن نفرات میانی ما از بازی با ارسال پاس‌های بلند دفاع به حمله ترغیب می‌کرد. ما در اولین دیدار خود در حالی سیستم ۳-۳-۴ را برگزیده بودیم که اولاً بازیکنان متخصص آن را در خط دفاع در اختیار نداشتیم و در جناح چپ شدیداً مشکل داشتیم.
ضمن اینكه با این سیستم هم هیچ گاه تحت فشار لازم قرار نگرفته بودیم. البته این كم‌فروغی در ابتدای راه را می‌توان به عوامل دیگری چون ناآشنایی بازیكنان به جو مسابقات و شرایط بسیار طاقت‌فرسای آ‌ب‌وهوایی مالزی نسبت داد اما قدرمسلم چیزی كه مشخص بود عدم اقتدار لازم ایران در شروع بازی بود كه خطرات زیادی را هم باعث شده و شوك بزرگی را به تیم وارد می‌كرد. در این دیدار با وجود توانایی‌های فردی بازیكنانمان كه باعث به ثمر رساندن دو گل شد موفق شدیم تا از یك شكست سنگین از جانب ازبك‌ها بگریزیم و حتی آنها را با راه افتادن خط میانی و توانمندی‌های نفرات خود زمینگیر كنیم.
تیم ملی پس از این برد و سه امتیازی كه حقیقتا حیاتی بود باامید بیشتری در گام بعد پای به میدان مسابقه با چین گذاشت با این آرزو كه مثل همه ساله این تیم را به لطف درخشش ستاره‌های خود از پیش رو بردارد و دوباره خاطرات را تكرار كند.
چینی‌ها كه حقیقتا از قدرت بازی خوانی خوبی هم برخوردار بودند با اتكا بر نقطه ضعف ایران كه همان بد شروع كردن بازی و اشتباهات زیاد در نیمه اول بود رو به هجوم همه‌جانبه آوردند و با كمك دروازه‌بان كشورمان كه ید طولایی هم در دریافت گل‌های شوت از راه دور دارد به گل رسیدند.
چینی‌ها در همان نیمه اول گل دوم خود را هم به ثمر رساندند چرا كه مشكلات دفاع چهار نفره ایران همچنان پابرجا بود و عدم درك نفرات آن در قرار گرفتن در پست‌های تخصصی خود ادامه داشت. در این بازی هم ایران به لطف درخشش و توانمندی‌های نفراتی چون زندی و نکونام موفق به فرار از شکست شد.
از این بازی ناگفته نماند که با وجود تمام مشکلاتی که کادر فنی برای ترمیم منطقه چپ ایران پیش روی خود می‌دید در جناح راست هم دچار نوعی سردرگمی شده بود چرا که کادر فنی پس از تغییر و تحولی که در بازی با ازبکستان انجام داده و نتیجه آن را هم گرفته بود هنوز ترکیب ایده‌آل خود را نشناخته و دارای نوعی ابهام بود.
تیم‌ملی قلعه‌نوعی بازی سوم را به گمان به‌ثمر رساندن گل‌های فراوان آغاز کرد اما در این دیدار هم نتوانست با فروغ لازم ظاهر شود و با سردرگمی بازیکنان در خط حمله مواجه شد. تیم‌ملی در سومین دیدار هم نتوانست آن طور که باید و شاید ظاهر شود چرا که هماهنگی لازم میان خط حمله و میانی ایران وجود نداشت و این موضوع رفته‌رفته تبدیل به معضل برای تیم‌ما شد. قلعه‌نوعی در این بازی آخر گروه هم به عینه مشاهده کرد که وحید هاشمیان و رضا عنایتی نتوانستند گلی را به ثمر برسانند و این برای تیمی که داعیه قهرمانی در جام ملت‌ها را دارد بسیار ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد.
در خصوص خط هافبک ایران هم می‌توان از زوایای زیادی به بحث و گفت‌وگو پرداخت چرا که کمربند میانی ما با وجود چهره‌هایی که هر کدام در جای خود نفراتی قابل اعتنا بودند، کارایی لازم را نداشت. اولین موردی که در این خصوص به ذهن می‌رسد شناسایی سبک بازی آنها از سوی حریفان بود به صورتی که دیدیم این نفرات هیچ‌گاه فضای لازم را برای کار کردن پیدا نکردند و در حقیقت در نقاط آنان مورد یارگیری من تومن قرار می‌گرفتند اما در نگاهی بدبینانه عدم همکاری لازم میان آنها به چشم می‌خورد که هر کدام سعی داشتند تا خود مرد برتر میدان شوند و تمام نگاه‌ها را معطوف به خود کنند و البته این موضوع یکی از مشکلات دیرینه فوتبال ایران بوده و تاکنون هم به کرات آن را دیده‌ایم.
در خط دفاع هم نفرات تخصصی و کارآمد برای تشکیل سیستم ۴ دفاعه را در اختیار نداشتیم چرا که هرگاه به تیم ما فشار وارد شد اولین جایی که به مخاطره افتاد همین خط دفاعی بود که باید هرچه زودتر تدبیری برای آن اندیشیده شود. به‌هر شکل باید پذیرفت که ایران در مرحله یک چهارم نهایی مجالی برای اشتباه کردن ندارد و امیدواریم سرمربی تیم‌ملی ما هرچه زودتر تدابیر خاص خود را برای رفع این اشکالات به‌کار گیرد.

منبع : روزنامه پاس جوان