سایه هایی که حمایت می کنند

بسیاری از والدین فکر می کنند فرزند نوجوان خود را در داخل و خارج از خانه کاملا می شناسند ؛ اما از نوجوانان بپرسید. آیا والدین تان واقعا می دانند که در زندگی روزمره آنها چه می گذرد. معمولا جواب منفی می دهند.یکی از کارشناسان از ۲۰ هزار افراد میانسال آمار گرفته که آیا والدین آنها درباره نیات و آنچه در زندگی شان اتفاق می افتاد، اطلاعی داشته اند یا نه ، یک سوم آنها اظهار کردند والدین شان هیچ شناختی از دوستانشان نداشتند و نمی دانستند پول و وقتشان چگونه صرف می شود و حتی در مهمانی ها چه اتفاقاتی می افتد و... با توجه به آمار گرفته شده ، منطقی ترین کار، ارتباط برقرار کردن با فرزندانمان است ، قبل از این که خیلی دیر شود.والدین باید به این مساله به صورت یک مشکل خاص توجه کنند. به طور کلی ما به فرزندانمان در سن ۱۲ ۱۳سالگی بیشتر از قبل آزادی عمل می دهیم ، یا به عبارتی نوجوانان در این سن به صورت قابل توجهی با مشکلات رفتاری و خطراتی از قبیل معتاد شدن به موادمخدر مواجه هستند. بنابراین والدین باید به صورت یک مساله حیاتی و سرنوشت ساز به این موضوع بنگرند، که در زندگی فرزندانشان چه می گذرد و آنها چکار می کنند ؛ ولی برای این کار باید درست وارد عمل شوند و راهی پیدا کنند تا بتوانند به جای جاسوسی ، حامی و پشتیبان آنها باشند.این نکته نیز حایز اهمیت است که واقعا فرزندانمان در مشکلاتشان به کمک ما نیاز دارند. بعضی اوقات ، ممکن است نوجوانان عملی انجام دهند، که نمی خواهند شما از آن بویی ببرید. به طور کلی ، با استفاده از پنج روش زیر می توانید بدون هیچ گونه تحمیلی ، رابطه دوستانه خود را با فرزندتان همچنان مستحکم نگاه دارید:
۱-به طور واقعی و عینی محبت خود را نسبت به آنها نشان دهید:کودکان در سن ۱۳ سالگی از محبت کردن والدین در جمع ، احساس حقارت می کنند ، ولی ممکن است آنها در خانه هنگام خواب از مادرشان بخواهند که پشتشان را ماساژ دهد. در مجموع ، والدین باید بدانند که چگونه به فرزندانشان محبت کنند ، حتی زمانی که آنها دیگر بچه نیستند و کاملا بزرگ شده اند. تحقیقات نشان داده است وقتی که والدین به طور واقعی و عملی نسبت به فرزندانشان ابراز علاقه می کنند ، بچه ها تمایل و آمادگی بیشتری دارند. به خاطر داشته باشید در آغوش گرفتن و بوسیدن خیلی برای فرزندان خوشایندتر است ، وقتی که در منزل خود باشند. هرگز فرزند خود را در جلوی مدرسه هنگام خداحافظی نبوسید.
۲-بر درس و مدرسه فرزندتان نظارت داشته باشید:
اکنون مهمترین زمان برای حضور همیشگی شما در مدرسه فرزندتان است. دنیای فرزندان ۱۱ تا ۱۳ ساله مدرسه آنها است. شما باید با دنیای آنها بیشتر آشنا شوید (با معلم ها، بچه ها و والدین دانش آموزان) و این ساده ترین راه برای شناختن یا حل کردن مشکلات رفتاری است.
۳-به آنها یاد دهید چگونه مشکلاتشان را حل کنند:
وقتی نوجوانان با والدینشان درباره مسائل عادی نظیر کارهای مدرسه یا گرفتاری های جامعه صحبت می کنند ، بسیاری از ما وسوسه می شویم تا به آنها کمک کنیم و به همین صورت ، بحث بالا می گیرد.کودکان در این سن می خواهند دریابند چگونه بر مشکلاتشان فایق شوند ، چون می خواهند یاد بگیرند چگونه اعتماد به نفس قوی داشته باشند. بهترین روش پرسیدن مسائلی است که به فرزندتان کمک می کند ، بر مشکلاتشان پیروز شود. به عنوان نمونه ، به جای این که بگویید رفتار قلدرانه دوستش را نادیده بگیرد ، بگویید: او واقعا کار بدی انجام داده. لطفا روشهایی را انتخاب کنید که سبب بهتر شدن رفتار او شود. سپس برای رسیدن به اهداف بهتر کار دستجمعی انجام دهید.این گونه مکالمات و صحبت ها نه تنها راه ارتباطی بین فرزندان و والدین را هموار می کند ، بلکه باعث می شود والدین دریابند که در مغز فرزندشان چه می گذرد.
۴-به طور مخفیانه و با دقت تمام ، مواظب رفتار آنها باشید:
امور شخصی کودکان در این سن خیلی مهم است و والدین در هر زمان باید آن را مورد توجه قرار دهند. اگر فرزندتان به مدت چند هفته کارهای عجیب و غریبی می کند ، شما به عنوان یک فرد مسوول باید علت آن را بیابید، حتی اگر مجبور باشید برای یافتن آن اتاق خواب فرزندتان را تفتیش کنید. فراموش نکنید ، که شما با این کار تمام دار و ندار او را مورد بازجویی قرار می دهید و باید کاملا خود را برای کشف یک سری اطلاعات آماده کنید. اگر درباره آنچه متوجه شده اید ، با عصبانیت با فرزندتان برخورد کنید ، ممکن است تمام پلهای ارتباطی بین شما و فرزندتان خراب شود. در عوض ، سعی کنید در بهترین موقعیت با کمال آرامش درباره رفتار عجیب و سوال برانگیز او صحبت کنید. در نهایت ، به خاطر داشته باشید مهمترین مساله ، حمایت شما از فرزندتان است.
۵-بدون این که فرزندتان متوجه شود مانند سایه او را دنبال کنید:
در جستجوی موقعیت هایی باشید که بتوانید براحتی مکالمات فرزندانتان را بدون هیچ گونه شباهتی به استراق سمع بشنوید. آنها را تشویق کنید تا از دوستانشان در گردش های خانوادگی دعوت کنند و حتی گاهی به عنوان راننده خصوصی ، فرزندتان و دوستانش را در اطراف شهر بگردانید ؛ چون هیچ جایی بهتر از این نیست که متوجه شوید در زندگی اجتماعی فرزندتان چه می گذرد. به نحوی که ، زمانی که چشمانتان به جاده است و لبهایتان بسته و رادیو روشن است ، بچه ها فراموش می کنند که شما هم آنجا هستید و با خوشحالی تمام درباره همه کس و همه چیز صحبت می کنند.

منبع : روزنامه کیهان