گذرگاه کاساندرا - The Cassandra Crossing

سال تولید : ۱۹۷۷
کشور تولیدکننده : انگلستان، ایتالیا و آلمان‌غربی
محصول : لو گرید و کارلو پونتی
کارگردان : جرج پان کاسماتوس،
فیلمنامه‌نویس : تام منکه‌ویتس، رابرت کاتس و کاسماتوس، برمبنای داستانی نوشته کاتس و کاسماتوس
فیلمبردار : انیو گوآرنی‌یری.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت
هنرپیشگان : سوفیا لورن، ریچارد هریس، اوا گاردنر، برت لنکستر، مارتین شین، اینگرید تولین، لی استراسبرگ، جان فیلیپ لا، آن تورکل، آلیدا والی، تام هانتر و لوکسل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۹ دقیقه.


حمله ناموفق تروریست‌ها به سازمان بهداشت جهانی در ژنو، باعث رها شدن یک ویروس سرّی مرگبار می‌شود. مأمور امنیتی، «سرهنگ استیون مکنزی» (لنکستر) و «دکتر النا استرادنر» (تولین) که می‌فهمند تنها تروریست باقی مانده - که احتمالاً ناقل ویروس است - سوار قطار سریع‌السیری به مقصد استکهلم شده، به «دکتر جاناتان چمبرلین» (هریس) که مسافر همان قطار است، هشدار می‌دهند از آنجا که هیچ کشور اروپای غربی حاضر نیست به مسافران اجازه ورود بدهد، قطار را به سوی یانوف در لهستان هدایت می‌کنند که وسایل ضدعفونی کردن هم در آنجا آماده است (ولی لازمه رسیدن به آن، گذشتن از پل نامطمئن گذرگاه کاساندر است). تروریست را کمی پیش از مرگش پیدا می‌کنند و مسافران آرام‌آرام به این بیماری مبتلا می‌شوند، و «دکتر چمبرلین» و زن مطلقه‌اش، «جنیفر» (لورن) از آنان مراقبت می‌کنند. در نورمبرگ، مأموران امنیتی، قطار را لاک و مهر و اکسیژن اضافی به‌درون آن پمپ می‌کنند. «دکتر استرادنر» کشف می‌کند که اکسیژن زیاد ویروس را از بین می‌برد، و مسافران خیلی زود بهبود می‌یابند. اما «مکنزی» اصرار دارد که قطار به یانوف برود. «دکتر استرادنر» می‌فهمد که «مکنزی» ترجیح می‌دهد مسافران قطار در گذرگاه کاساندرا بمیرند و این خبر درز نکند. «دکتر چمبرلین» سعی می‌کند کنترل قطار را در دست بگیرد، ولی «رابی ناوارو» (شین)، دوستِ «نیکول درسلرِ» ثروتمند (گاردنر) ندانسته خرابکاری می‌کند. «ناوارو» کشته می‌شود و «دکتر چمبرلین» به کمک مواد منفجره نیمی از قطار را از تنه اصلی آن جدا می‌کند. نیمه اول قطار با فرو ریختن پل، در گذرگاه کاساندرا نابود می‌شود، ولی بیشتر مسافران نیمه دوم زنده می‌مانند.
* نکته جالب در مورد گذرگاه کاساندرا این است که هیچ تناسب و ترتیبی نمی‌شناسد - از بازی گرفته تا روایت، فیلم‌برداری و جلوه‌های ویژه - فیلم مرتب در بلاهت از خود پیشی می‌گیرد. حتی کوشش معمول برای توضیح ماهیت و انگیزه تروریست‌های دیوانه‌ای که چرخ‌های داستان را به حرکت در می‌آورند، به عمل نیامده است. حمله آنان به سازمان بهداشت جهانی صرفاً بهانه‌ای برای تیراندازی و حرکت‌های آهسته است. البته انتقاد ضمنی و مُد زمانه از سازمان کذائی وجود دارد و حرف‌های ضد نظام درباره قدرت‌هائی که ترجیح می‌دهند قربانیان آلوده شده بمیرند تا اینکه موضوع آزمایش‌های‌شان به بیرون درز کند، هم به حد وفور زده می‌شود. اما مشکل اینجاست که کسانی که مسئول این مسائل قلنبه سلنبه هستند (لنکستر، تولین و لا) گفت‌وگوها و نقش‌های بسیار بدتری از آن بیچاره‌های سوار بر قطار دارند. فهرست مسافران قطار هم خود مجموعه سرهم‌بندی‌شده دیگری است. کاسماتوس تلاش مذبوحانه‌ای می‌کند تا این داستان باورناپذیر را سرپا نگه دارد و در این راه به انواع و اقسام تمهیدات - نماهای هوائی؛ زوم و تدوین موازی - متوسل می‌شود.