عید فطر نقطه عطفی برای تکامل انسان است

مسلمانان روزه دار که ماه رمضان را روزه دار بوده و از خوردن و آشامیدن و بسیاری از کارهای مباح دیگر امتناع ورزیده اند، اکنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را خدای متعال طلب می کنند.
امیرالمؤمنین علی(ع) در یکی از اعیاد فطر خطبه ای خوانده‏ اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم داده ‏اند:
ای مردم! این روز، روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‏ گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مأیوس و ناامید می‏ شوند و این شباهتی زیاد به روز قیامتتان دارد، پس با خارج شدن از منازل و رهسپاری به جایگاه نماز عید، به یاد آورید خروجتان از قبرها و رفتنتان را به سوی پروردگار، با ایستادن در جایگاه نماز به یاد آورید ایستادن در برابر پروردگارتان را و با بازگشت ‏به سوی منازل خود، متذکر شوید بازگشتتان را به سوی منازلتان در بهشت‏ برین، ای بندگان خدا، کمترین چیزی که به زنان و مردان روزه ‏دار داده می ‏شود این است که فرشته ‏ای در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا می‏دهد و می‏گوید:
«هان! بشارتتان باد، ای بندگان خدا که گناهان گذشته‏ اتان آمرزیده شد، پس به فکر آینده خویش باشید که چگونه بقیه ایام را بگذرانید.»
عارف وارسته ملکی تبریزی درباره عید فطر آورده است: «عید فطر روزی است که خداوند آن را از میان دیگر روزها برگزیده است و ویژه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته و آنان را اجازه داده است تا در این روز نزد حضرت او گرد آیند و بر خوان کرم او بنشینند و ادب بندگی بجای آرند، چشم امید به درگاه او دوزند و از خطاهای خویش پوزش خواهند، نیازهای خویش به نزد او آرند و آرزوهای خویش از او خواهند ونیز آنان را وعده و مژده داده است که هر نیازی به او آرند، بر آورده و بیش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند و از مهربانی و بنده‏ نوازی، بخشایش و کارسازی در حق آنان روا دارد که گمان نیز نمی‏برند.»
روز اول ماه شوال را بدین سبب عید فطر خوانده ‏اند که در این روز، امر امساک و صوم از خوردن و آشامیدن برداشته شده و رخصت داده شد که مؤمنان در روز افطار کنند و روزه خود را بشکنند، فطر و فطور به معنای خوردن و آشامیدن، ابتدای خوردن و آشامیدن است و نیز گفته شده است که به معنای آغاز خوردن و آشامیدن است پس از مدتی از نخوردن و نیاشامیدن. ابتدای خوردن و آشامیدن را افطار می‏ نامند و از اینرو است که پس از اتمام روز و هنگامیکه مغرب شرعی در روزهای ماه رمضان، شروع می‏ شود انسان افطار می ‏کند یعنی اجازه خوردن پس از امساک از خوردن به او داده می‏ شود. عید فطر دارای اعمال و عباداتی است که در روایات معصومین(ع) به آنها پرداخته شده و ادعیه خاصی نیز آمده است.
از سخنان معصومین(ع) چنین بر می آید که در این روز مستحب است انسان بسیار دعا کند و به یاد خدا باشد و روز خود را به بطالت و تنبلی نگذراند و خیر دنیا و آخرت را بطلبد.
و در قنوت نماز عید می‏خوانیم: «... اسئلک بحق هذا الیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد صلی الله علیه و آله ذخرا و شرفا و کرامهٔ و مزیدا ان تصلی علی محمد و آل محمد و ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد، صلواتک علیه و علیهم اللهم انی اسالک خیر ما سئلک عبادک الصالحون و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک المخلصون‏» بارالها! به حق این روزی که آنرا برای مسلمانان عید و برای محمد(ص) ذخیره ، شرافت، کرامت و فضیلت قرار دادی از تو می‏ خواهم که بر محمد و آل محمد درود بفرستی و مرا در هر خیری وارد کنی که محمد و آل محمد را در آن وارد کردی و از هر سوء و بدی خارج سازی که محمد و آل محمد را خارج ساختی، درود و صلوات تو بر او و آنها، خداوندا، از تو می‏طلبم آنچه بندگان شایسته ‏ات از تو خواستند و به تو پناه می‏ برم از آنچه بندگان خالصت‏ به تو پناه بردند.

منبع : خبرگزاری مهر