<تماشا> جُنگی برای همه

برنامه‌سازی در تلویزیون برآیند مولفه‌هایی است که مخرج مشترکشان به تیزهوشی طراح برنامه برمی‌گردد. به سخن دیگر، آنچه سبب می‌‌شود یک برنامه تلویزیونی در میان سایر برنامه‌ها شاخص شود، آگاهی از ذائقه مخاطب است؛ چه در همین رابطه است که <لری کینگ>، مجری معروف تلویزیونی می‌گوید: <سازنده یک برنامه تلویزیونی مانند پزشکی است که از تپش نبض می‌فهمد مریض هستید یا نه.> در جعبه جادویی اما نبض مخاطب را کسانی ثبت می‌کنند که می‌دانند، تعریف مخاطب‌محوری چیست و آنگاه برنامه خود را مخاطب‌پسند می‌سازند.
مدتی است در شبکه جهانی جام‌جم - بهتر که بگوییم می‌شود جام جم یک - برنامه‌ای روی آنتن می‌رود با عنوان <تماشا.> این برنامه در نگاه نخست به همان جنگ‌های تلویزیونی بی‌سروته می‌ماند که از اول تا آخر، روالی جز به سخره‌گرفتن شعور مخاطب ندارد، اما اندکی صبر لا‌زم است تا منطق حاکم بر این برنامه به‌شما بگوید چنین مانیفستی، حداقل در مورد آن، مصداق ندارد.
۲۸ هفته پیش گروه ورزش و تفریحات سالم شبکه جهانی جام‌جم این برنامه را به‌وقت تهران، ساعت ۲۳ روی آنتن فرستاد. جنگی پازلی که با کیاست طراحش توانست از برنامه‌ای خمود به بخش‌هایی نسبتا جذاب ارتقاء یابد. شاید تنها ایراد این برنامه، اتاق فکرش باشد که یک تهیه‌کننده شاعرپیشه، تاروپود آن را بافته است! حمید ابراهیمی که جوان‌تر از حد تصور خوانندگان این سطور است، به‌دلیل قرابتش با شعر، روال برنامه را هنری ترسیم کرده و این همان نقطه قوت تماشا است. طراح این برنامه درباره تماشا می‌گوید: <راستش را بخواهید در ابتدا چندین نحوه اجرا برای این برنامه در ذهن داشتم که در نهایت شکل امروزی را به خود گرفت. ما در این برنامه قبل از هر چیز به <ریتم> سریع فکر کردیم و در نظر گرفتیم تمام قسمت‌ها را <کلا‌ژ>گونه نمایش دهیم.> شاید بهترین تعبیر همین باشد؛ برنامه‌ای که در حدود یک ساعت پخش می‌شود با تصاویری از جنس‌های گوناگون. به کجا می‌رویم، سلا‌مت، مردم‌شناسی، تاریخ ورزش، تغذیه و گزارش ویژه که در قابی با عناوین نگاهی دیگر، آذین‌بند این برنامه است.در بخش نگاه ویژه، گزارشگر به‌سراغ دنیای امروز ورزشکاران می‌رود که با روزهای قهرمانی‌شان فاصله دارد، قهرمان دیروز، امروز در بازار کار رقابت می‌کند.
مجری برنامه حمید قاسمی است که برای اهالی ورزش، نامی است آشنا. از او به‌عنوان یکی ازموسسان شبکه خبر هم یاد می‌کنند و تا همین چندی قبل، ریاست فدراسیون اسکواش را هم عهده‌دار بود. آنچه اما سبب شد چندخطی درباره این برنامه بنویسیم، تفکر حاکم بر این برنامه است؛ همان برآیندی که مولفه‌هایی چون برنامه‌ریزی، انتقادپذیری و سرعت در اجرا را در دستور کار خود قرار داده است.
البته اینجا می‌توان از فاکتور انتقادپذیری تهیه‌کننده نهایت استفاده را برد و گفت، اجرای حمید قاسمی به‌زعم عده‌ای از بینندگان، همگون با مشی کلی برنامه نیست. ‌ البته شاید قاسمی که عهده‌دار سمتی درهمین شبکه است در قالبی رسمی به اجرای این برنامه می‌پردازد که چندان با روح غالب بر جنگ تماشا، سازگار نیست.
او که به‌واسطه داشتن <میمیک> خاص صورت، همیشه خندان است، می‌تواند با انرژی بیشتری برنامه را اجرا کند تا بر نقاط قوت این برنامه بیش از پیش افزوده شود. تماشا، مدتی است که دچار تغییر ساعت پخش‌شده و حالا‌ به‌وقت تهران ساعت ۲۰ پخش می‌شود. وقتی برنامه شروع می‌شود، ابراهیمی مانند هر تهیه‌کننده دیگری حواسش پیش کارشناسان برنامه است تا از زمان خود، بیشتر حرف نزنند؛ یعنی برنامه از ریتم نیفتد.
هر کارشناس در کنار قاسمی که رابط میان بخش‌هاست، برنامه‌اش را اجرا می‌کند بی‌آنکه بخواهد با توضیح واضحات، زمینه خمیازه کشیدن بیننده را فراهم کند. شاید به‌همین خاطر است که زمزمه‌هایی مبنی بر پخش این برنامه از شبکه دو سیما به گوش می‌رسد. تهیه‌کننده این برنامه باید حواسش باشد، رسیدن به‌روزمر‌گی به چشم برهم‌زدنی حاصل می‌شود و اگر بناست این برنامه مخاطب وطنی داشته باشد باید به فکر اضافه کردن بخش‌های دیگری به این جنگ باشد تا زمام امور کماکان در دستش بماند. همین.


آرش بزرگمهر

منبع : روزنامه اعتمادملی