آکاستوس: دو گفتگوی افلاتونی درباره‌ی هنر و دین

نویسنده : مردوک، آیریس,ترابی‌فارسانی، اصغر
شماره کنگره : آ ۴۵۶م PR
شابک : ۹۶۴-۷۵۱۴-۹۹-۹
رده دیویی : ۸۲۲.۹۱۲
تاریخ نشر : ۸۵۰۵۲۳
تعداد صفحه : ۱۲۰
نوبت چاپ : ۱

نمايش‌نامه‌ي حاضر در دو بخش، تدوين يافته است: هنر واروس، گفت‌وگويي درباره‌ي هنر و فراسوي خدايان، گفت‌وگويي درباره‌ي دين. در بخش نخست مذاكرات شش شخصيت با نام‌هاي: آكاستوس، مانتياس، دگزي منس، كاليستوس، افلاتون و سقراط. در باب هنر مطرح مي‌شود. سقراط پس از شنيدن نظرات هريك از آن‌ها، مي‌گويد: هنر خوب (هنر نيك) حقايق بيش‌تري را درباره‌ي زندگاني ما و جهاني ما بيان مي‌كند تا هرنوع تفكر يا تامل ديگر ـ هنر. و شايد زبان هنر، عام‌ترين و ديرپاترين نوع انديشه‌ي آدمي باشد. ما آميزه‌اي از تاريكي و نور، احساسات و تعقل، گوشت و روح هستيم. زبان هنر، متعالي‌ترين زبان طبيعي در اين شرايط به حساب مي‌آيد. ما جملگي هنرمنديم. ما همگي قصه‌گو هستيم. ما جملگي بايد در كنار هنر زندگي كنيم. نان شب ماست. در كنار و با آن‌چه زبانمان به ما مي‌دهد، با آن‌چه براي خودمان، ابداع مي‌كنيم، با آن‌چه از ديگران به سرقت مي‌بريم. و بايد از خدايان، سپاسگزار باشيم به خاطر هنرمندان بزگي كه ما را از حجاب اضطراب و خودخواهي بيرون مي‌آورند و حتي براي لحظه‌اي، عالم واقعي، عالم ديگر را به ما مي‌نمايانند و گوشه‌ي كوچكي از حقيقت را براي ما بازگو مي‌كنند و نبايد به خاطر اين كه هنر مايه‌ي تسلي خاطر ما شود، خيلي به خود سخت بگيريم.