قلعه سمیران

● قلعه سمیران
این قلعه مرکز حکومت آل جستان و کنگریان و به نوشته حمدالله مستوفی جزء قلعه‌های ‌متصرفی اسماعیلیه بود. قلعه سمیران در طارم قزوین بالای کوهی سنگی قرار دارد و فقط از سمت شمال می توان به آن راه یافت. رودخانه قزل اوزن از جنوب این کوه عبور می کند و در آن سوی رود، ارتفاعات بلند سنگی دیوار مانندی قرار گرفته‌اند. به همین دلیل بیشتر استحکامات این قلعه در سمت شمالی آن ساخته شده است. ‌ناصر خسرو می نویسد؛ این قلعه دارای سه حصار است که هم‌اکنون دو حصار آن شناسایی شده است. سالم ترین قسمت قلعه، دیواره شمالی آن است که چند برج مدور و بارو های کاملا" سالم دارد. ارتفاع این دیواره حدود ‌۱۵متر و از سنگ های لاشه و ملات گچ به ضخامت ۲/۴۰ متر شکل گرفته است. همچنین این دیواره دارای یک کلاف چوبی در ارتفاع یک متری است. قسمت غربی قلعه از نظر سبک ساختمانی با بخش شمال شرقی آن متفاوت است. در این بخش فقط بارو به چشم می‌خورد و برج های مدور دیده نمی شود و با توجه به عدم نفوذپذیری آن می توان نتیجه گرفت که داخل آن مسکونی بوده است. در داخل قلعه آثار واحدهای مسکونی قابل مشاهده است، اما امکان تهیه نقشه آن وجود ندارد. قلعه سمیران نیز مانند سایر ‌دژها و بنا بر سبک شهرسازی گذشته، برای پناه بردن و مقاومت در برابر حملات ‌مختلف ساخته شده بود. ‌
● قله خشچال‌
این قله را می توان از مسیر راه قزوین، الموت و زوار دشت نظاره کرد."زوار دشت در ‌قسمت شمالی دریاچه اوان قرار دارد.برای رسیدن به قله مرتفع خشچال،از کنار دریاچه دو مسیر صعود وجود دارد؛ مسیر اول از طریق راهی است که از بالای دریاچه ‌به طور مستقیم تا قله پیش می رود و مسیر دوم از درون زوار دشت تا زیر قله ‌ادامه می یابد، این مسیر به محلی به نام "چشمه گلپری" می رسد که علاوه بر چشمه، دارای پوشش انبوهی از بوته زارهای گلپر نیز است.‌

منبع : روزنامه آفتاب یزد