ابومحمد سلیمان بن مهران اعمش

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۶۱ -۱۴۸) قمری
محل تولد: قریهٔ امه طبرستان
شهرت علمی و فرهنگی: قاری و حافظ و محدث شیعی
اصل وی از نواحی ری بود. در روز عاشورا به دنیا آمد. در کودکی او را به کوفه بردند. شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق (ع) شمرده و ابن شهرآشوب او را از خواص اصحاب امام خوانده است. علماء عامه نیز او را از شاگردان امام صادق (ع) دانسته و برتری او را بر دیگران در قرائت قرآن و علم به فرائض و حفظ حدیث پذیرفته و تجلیل و تعظیم کرده‌اند. ابن ابی‌لیلی ، قاضی کوفه ، اعمش را سرور و بزرگ کوفه معرفی می‌کرد و یحیی بن قطان می‌گوید که او در عصر خود محدث کوفه بود و چهارهزار حدیث از او نقل شده لیکن کتابی از وی در دست نیست. ذهبی از او به‌عنوان شیخ قاریان و شیخ محدثان نام می‌برد و او را یکی از ائمه ثقات می‌داند. حمزه و زائده بر وی قرائت کردند و کسانی بر زائده به قرائت اعمش قرائت کرده است. حکم‌بن عتبه و ابواسحاق سبیعی و ابان بن تغلب و ابوحنیفه و اوزاعی و جریزبن عبدالحمید و حفض‌بن غیاث و سفیان بن عیینه و سفیان ثوری و یحیی بن سعید قطان و شعبه و ابونعیم و خلق بسیاری از اعمش حدیث شنیدند و بخاری و مسلم و ترمذی و ابوداوود و نسائی و ابن‌ماجه در "صحاح" ششگانه خود را از او حدیث نقل کرده و ابن معین و نسائی و عجلی اورا توثیق نموده‌اند. میرداماد در "رواشح‌السماویه به شرح حال او پرداخته و شیخ بهائی در "توضیح‌المقاصد" گوید که او شیعهٔ امامی و از زهاد و فقهای عصر خود بود و از تاریخ چنین برمی‌آید که او شیعهٔ امامی است. به گفتهٔ عیسی‌بن یونس او با اینکه بسیار فقیر بود اما اغنیا و سلاطین در چشمش بسیار حقیر بودند.

منبع : مطالب ارسالی