بودن یا نبودن - To Be Not To Be

سال تولید : ۱۹۴۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونایتد آرتیستس.
کارگردان : ارنست لوبیچ.
فیلمنامه‌نویس : ادوین جاستوس مایر، برمبنای داستانی نوشته لوبیچ و ملکویر لنگیل.
فیلمبردار : رودولف ماته.
آهنگساز(موسیقی متن) : میکلوش روشا.
هنرپیشگان : کارول لومبارد، جک بنی، رابرت استاک، فلیکس برسارت، لایونل اتوبل، استنلی ریجز و سیگ رومان.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۹ دقیقه.


لهستان، سال ۱۹۳۹. "یوزف تورا" (بنی) بازیگر بسیار مشهور تآتری و همسرش، "ماریا" (لومبارد) که در ورشو همچون شمایلی ملی مورد تحسین است، قرار است در نمایشی ضد نازی ظاهر شوند، اما به‌دلیل سانسور این برنامه جای خود را به اجرائی از "هملت" می‌دهد. "ماریا" تعلق خاطری به "سوبینسکی" و هم‌قطارانش در اسکادران لهستانی نیروی هوائی انگلستان با استادشان، "پروفسور سیلتسکی" (ریجز) وداع می‌گویند. "سیلتسکی" به آنان می‌گوید که برای یک مأموریت محرمانه به ورشو می‌رود. "سوبینسکی" به سک می‌افتد که نکند "سیلتسکی" جاسوس باشد و حق هم با او است. او به ورشو می‌رود تا مانع ملاقات "سیلتسکی" با سرهنگ نازی، "ارهارت" (رومان) شود، چو می‌داند نجات و بقای ملاقات "سیلتسکی" جاسوس باشد و حق هم با او است.او به ورشو می‌رود تا مانع ملاقات "سیلتسکی" با سرهنگ نازی، "ارهارت" (رومان) شود، چون می‌داند تا مانع ملاقات "سیلتسکی" با سرهنگ نازی، "ارهارت" (رومان) شود، چون می‌داند نجات و بقای نهضت مقاومت در گروی به انجام نرسیدن این ملاقات است. خانواده "تورا" و گروه تآتری‌شان از استعداد خود در بازیگری برای کمک به او استفاده می‌کنند و کینه‌های ناشی از رقابت عاشقانه به فراموشی سپرده می‌شوند.
٭ نقطه اوجی در تاریخ سینمای کمدی و نشان‌دهنده از میان رفتن مرزهای شوخی و جدی. جائی که مسئله مطرح و مبرم، خطیر و سرنوشت‌ساز است و راه حل موجود، ناباورانه و روده‌بر کننده. اما لوبیچ در نهایت استادی تعادل را حفظ می‌کند و همزمان خنده‌دارترین و جدی‌ترین صحنه‌ها را می‌آفریند. عکس‌العمل عمومی نشانه حیرت از این بود که چه‌طور در میانه وضعیت حسا جنگ جهانی دوم و هنگامی که لهستان زیر چکمه نازی‌ها به خود می‌پیچد، می‌توان مایه‌ای برای مضحکه یافت. به قول دیوید تامسن: "فیلم فراتر از بدبینی [معمول استاد] می‌رفت و به لوبیچ امکان می‌داد بازیگر را در مقام معرف بشیریت ببیند". و به راستی بازیگران او در بحبوحه حادثه‌های تاریخی و آزمون حرفه‌ای باید دغدغه‌های شخصی خود را هم حل و فضل کنند. در فیلم، بنی و لومبارد ـ آخرین فیلم لومبارد پیش از مرگ دل‌خراشش در سانحه هواپیما ـ در اوج هستند. در سال ۱۹۸۳، با هم‌کاری مل‌بروکس (و کارگردانی آلن جانسن) بازسازی می‌شود.