زالزالک و خواص آن

نروید بر زمین هرگز گیاهی که ننوشته‌ست بر برگش دوائی
”نظامی“
زالزالک گیاهی است از تیرهٔ گل سرخیان که بیشتر به شکل درختچه است و دارای شاخه‌های خاردار و گل‌های سفید، معطر و میوه‌های زرد و نارنجی است. میوهٔ آن خوراکی است و در اکثر نواحی معتدل می‌روید. درخت زالزالک به‌صورت خودرو در گرگان، اراک، کلاردشت، ارومیه، بروجرد، کوهستان‌های البرز و حتی ناحیهٔ پس قلعهٔ شمال تهران وجود دارد و همچنین در شمال ایران، گونه‌های وحشی آن به شکل خودرو در جنگل‌ها می‌روید و آن را (ویلک) می‌نامند. تکثیر آن از طریق تخم و تهیهٔ نهال انجام می‌پذیرد و در بهار، شکوفه‌های پرپر صورتی رنگ زیبائی دارد. میوه‌ای است کوچک حاوی هسته‌هائی سخت.
● خواص
میوهٔ زالزالک بسیار قابض است لذا می‌توان آن را در موارد اسهال و اسهال خونی خورد، زیرا مقدار زیادی تانن دارد.
زالزالک دارای کلسیم و مقداری ترشی آلی و پکتین است. برای تقویت قلب و معده بسیار توصیه شده است. در مواقع کم‌خونی و سل نیز اثر نیکو دارد.
زالزالک از مازو، اسید تارتریک و اسید مالیک برخوردار است. مسلولین و مبتلایان به کم‌خونی می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. همین‌طور است دربارهٔ روماتیسمی‌ها و مبتلایان به ورم روده. میوهٔ تازهٔ آن دارای روغن چرب و قندهای گلوکز، فروکتوز و مواد معدنی گوناگون و نیز ویتامین C است. در هستهٔ زالزالک، مادهٔ آمیگدالین هست که اثر سمی دارد و باید از خوردن آن اجتناب کرد. گل زالزالک اندکی معطر است و قبل از آنکه غنچه‌اش کاملاً باز شود، برای مصرف داروسازی آن را می‌چینند. این گل ضد تشنج بوده و حرکات نامنظم قلب را تنظیم می‌کند. داروی مفید و خاصی برای تپش قلب و ضربان شدید آن است زالزالک، اشتها را زیاد می‌کند. برای مداوای قطره‌قطره آمدن ادرار توصیه شده است. نوشیدن شربت میوهٔ یاد شده با شکر سرخ برای رفع سردرد شدید فایده دارد.
امیر دیوانی

منبع : مطالب ارسال شده