تازه‌های پزشکی امروز

● مسمومیت با استامینوفن
رویکرد استاندارد مسمومیت با استامینوفن استفاده از رژیم ۱۸ دوز انتاستیل سیستئین است که ظرف ۷۲ ساعت مصرف می‌شود. اما ممکن است این رژیم سبب طولانی شدن مدت کوتاه بستری به علت مسمومیت گردد و طعم بد ان استیل سیستئین گاهی سبب تهوع یا استفراغ ‌شود.
طی یک بررسی آینده‌نگر، پژوهشگران یک پروتکل کوتاه شده را در بیمارانی که بالقوه در اثر استامینوفن مسموم شده بودند به کار گرفتند. در صورتی که تراز استامینوفن قابل اندازه‌گیری نبود و میزانAST ، ALT و زمان پروترومبین طبیعی بود پس از ۵ دوز آغازین ان استیل سیستئین (۲۰ ساعت) تجویز دارو متوقف می‌شد. در صورتی که هر یک از موارد فوق وجود داشت، ان استیل سیستئین ادامه می‌یافت تا تراز استامینوفن غیر قابل تشخیص شود و تست‌های آزمایشگاهی طبیعی گردد.
از ۲۸۲ بیماری که دچار مسمومیت حاد استامینوفن بوده و برای درمان کوتاه قابل قبول بودند، ۲۰۵ نفر از این روش و باقی به نظر پزشک از روش استاندارد ۷۲ ساعته استفاده کردند. متوسط مدت درمان کوتاه شده ۳۶ ساعت بود. هیچ یک از ۱۹۵ بیماری که ظرف ۳۰ روز پس از اور دوز برای پیگیری رجوع کرده بودند دچار عواقب خطرناک کبدی نشدند و نام هیچ یک از ۱۰ بیمار باقی مانده بعدها در شاخص مرگ یا ثبت نوبت پیوند کبد دیده نشد.
● آنتی ترومبوتیک‌ها و خونروی GI
تا چه حدی توام کردن دو داروی آنتی ترومبوتیک یا یک داروی آنتی ترومبوتیک و یک داروی ضدالتهاب سبب افزایش احتمال خونروی معده و روده می‌گردد؟ برای پاسخ به این پرسش، پژوهشگران یک بررسی مورد شاهد در اجتماع، روی بیش از ۴۰۰۰ بیمار انجام دادند که برای نخستین بار به خونروی GI دچار شده بودند و از ۴۰.۰۰۰ نفر شاهد با تطبیق سن نیز استفاده نمودند. تمامی آنالیزها از نظر عوامل محدودکننده‌ی متعدد بالینی و دموگرافیک بالقوه تطبیق داده شد.
تک درمانی با وارفارین، کلوپیدوگرل، آسپیرین یا داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی، هر یک با افزایش قابل توجه احتمال خونروی GI همراه بود. ترکیب دو دارو با احتمال بیشتر همراه می‌شد. به عنوان مثال، این احتمال (در مقایسه با تماس با هیچ یک از این داروها) تقریبا برای وارفارین و آسپیرین ۶ برابر، در مورد وارفارین وNSAID پنج برابر و در مورد کلوپیدوگرل و آسپیرین ۴ برابر و با کلوپیدوگرل و NSAID سه برابر بود. احتمال برای بیماران دریافت‌کننده‌ی مهارکننده‌های سیکلواکسیژناز مشابه بیمارانی بود که از NSAID های غیرانتخابی استفاده می‌کردند.
● رزیدنت‌های داخلی و آمار
نتایج سنجش اخیر حاکی از آن است که دانشجویان طب، رزیدنت‌ها و پزشکان فاقد اعتماد نسبت به کارآیی خود در آمار طبی هستند. حال، نتایج یک سنجش مشابه حاکی از فقدان دانش آماری در رزیدنت‌های داخلی است.
این سنجش در ۲۷۷ رزیدنت (۷۵%) در ۱۱ دانشگاه یا بیمارستان‌ آموزشی موجود در جامعه در یک ایالت آمریکا انجام شده است. تست آگاهی شامل ۲۰ سوال چند جوابی در مورد شایع‌ترین روش‌های آماری بود که به صورت گسترده در نشریات طب عمومی با آن روبه رو می‌شویم. امتیاز متوسط آزمون برابر ۴۱% بود. در مورد هدف بررسی‌های دو سوناآگاه (۸۷%) و در مورد تفسیر احتمال نسبی (۸۲%) رزیدنت‌ها بالاترین امتیاز را کسب کردند.
در مورد پرسش‌های مربوط به تفسیر فاصله‌ی اطمینان ۹۵% (۱۲%) و آنالیزهای کاپلان- میر (۱۱%) پائین‌ترین امتیاز را داشتند. حدود ۵۰% معنای ارزش P انحراف استاندارد یا اختصاصی بودن را به درستی تفسیر کرده بودند، عوامل همراه با امتیاز بالا عبارت بود از درجه‌ی فارغ‌التحصیلی بالاتر، آموزش قبلی آمار یا اپیدمیولوژی، گذشت زمان کمتر از فارغ‌التحصیلی، آموزش براساس برنامه‌های دانشگاهی و مردان.
● پروبیوتیک‌ها یکسان نیستند
از پروبیوتیک‌ها بیش از پیش در درمان بیماری‌های اسهالی استفاده می‌شود. طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده در چند نقطه، تعداد ۵۷۱ کودک ۳ تا ۵۶ ماهه‌ی مبتلا به اسهال حاد که از نظرهای دیگر سالم بودند تحت درمان محلول ریهایدریشن خوراکی (ORS) یا ORS و به دنبال آن یکی از ۵ فرآورده‌ی پروبیوتیک قرار گرفتند.
بنا به تعریف اسهال عبارت بود از سه بار دفع مدفوع شل یا آبکی در روز یا بیشتر.
پس از دریافت ORS به مدت ۳ تا ۶ ساعت، این کودکان با فرمولای حاوی لاکتوز یا شیر گاو تغذیه شدند. هر فرآورده‌ی پروبیوتیک به مدت ۵ روز تجویز می‌شد و به صورت ۲۰ میلی لیتر آب و برحسب دستور تهیه‌ی کارخانه مورد استفاده قرار می‌گرفت. در روز دوم درمان، دو فرآورده‌ی پروبیوتیک بهتر از سه مورد دیگر و ORS به تنهایی بود و سبب کاهش مدت و وخامت اسهال شد.
متوسط مدت اسهال با ORS تنها برابر ۵/۱۱۵ و با زیرگونه‌ی رامنو زوس GG لاکتوباسیکوس کازئی برابر ۵/۷۸ و با فرآورده‌ی حاوی ۴ سویه‌ی باکتری برابر ۷۰ ساعت بود. مدت اسهال در مورد پروبیوتیک ساکارومسیس بولاردی ۱۰۵ ساعت، باسیکوس کلوزیئی ۱۱۸ و در مورد آنتروکوکوس فسیوم SF۶۸ برابر ۱۱۵ ساعت بود.

منبع : هفته نامه پزشکی امروز