بررسی میزان آلودگی میکروبی و وضعیت شیمیایی آب آشامیدنی مرغداریهای گوشتی استان مازندران

با توجه به اینكه آب اصلی ترین ماده غذایی مصرفی و برای ادامه حیات پرندگان ضروری است و احتمالاًبیشترین راه انتقال بیماری ها از طریق آب آشامیدنی است و نیزوجود باكتری های پاتوژن در آب مصرفی می تواند موجب كاهش بازدهی تولید و افزایش ضبط لاشه ها گردد ، فراهم كردن آب بهداشتی یكی از اصلی ترین پیش نیاز های تولید محصولات كمی و كیفی بهتر است .در این مطالعه در طی یك سال تعداد ۵۱ نمونه آب آشامیدنی مرغداری ها به صورت استریل اخذ گردید و از روش شمارش كلیفرم ها با استفاده از MPN Test سه لوله ای و محیط TSI استفاده شد ، همچنین دما، PH و سختی آب ( به روش تیتراسیون ) و خواص ارگانولپتیك (بو،شفافیت ورنگ ) هم بررسی گردید. دراین مطالعه %۴۷ ازنمونه ها قابل شرب وسالمMPN=۰ و مابقی خارج از استانداردهای سازمان دامپزشكی بودند
سختی آب ۱۳ مرغداری بیش از ۶۰۰ PPM و pH سه نمونه بیش از ۸ و خارج از ضوابط تعیین شده بودند و منبع تأمین آب ۳ سالن آب جاری رودخانه و مابقی آب چاه بوده است و تفاوت معنی داری بین آلودگی های یافت شده و منبع آب وجود نداشت و براساس نتایج حاصله میزان دمای آب مرغداری ها در فصول مختلف سال در حدود قابل قبول بود و ۲ نمونه اخذ شده دارای بوی مشخص و كدورت قابل ملاحظه بودند . در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده توصیه می گردد جهت پاك سازی میكروبی آب از روش های ضد عفونی سازی شیمیایی )مثلاً استفاده از تركیبات كلره و پراكسید هیدروژن ) كمك گرفته شود و نسبت به رفع ایرادات و تهیه آب آشامیدنی سالم دقت بیشتری مبذول گردد.

دکترنستوه ابراهیم نژاد

منبع : مؤسسه مرغداری ایران