دوربین‌های خوب به بهشت می‌روند و دوربین‌های بد به ...

خدا آخر و عاقبت ما را با این دوربین‌های دیجیتال ختم به خیر گرداند. روزی نیست که مدلی جدید، با امکانات بیشتر معرفی نشود!
دسته‌بندی دوربین‌ها روز به روز تغییر می‌کند، زیرا انجام انواع دسته‌بندی بر اساس امکانات و قابلیت‌های این موجودات شکل می‌گیرد. هنگامی ‌که سازنده‌جماعت همین‌طور بر امکانات اضافه می‌کند، معلوم است که دسته‌بندی‌ها نیز دچار تغییر می‌شوند. دوربین‌های دیجیتال را از قدیم در دو شاخه اصلی عکاسی و فیلمبرداری قرار می‌دادند. اندکی بعد دوربین‌های حرفه‌ای وارد عرصه شدند و دوربین‌های عکاسی دیجیتال در دو شاخه حرفه‌ای (DSLR) و آماتوری (Amateur) قرار گرفتند. توسعه تکنولوژی و استقبال خریداران از مدل‌های آماتوری، موجب شد که سازندگان اقدام به طراحی گونه‌های جدیدی تحت عنوان دوربین‌های آماتوری فشرده (Compact) و شبه‌حرفه‌ای (DSLR Like) کنند. اندکی بعد گونه دیگری معرفی شد که ابعاد،‌ وزن و قابلیت‌های محدودتری داشت و UltraCompact نام گرفت. سازنده، فروشنده و خریدار همگی خوشحال و خشنود بودند که تکنولوژی‌های جدید معرفی شد و دوران دسته‌بندی‌های تر و تمیز پایان یافت. برای مثال، برخی قابلیت‌های دوربین‌های UltraCompact از مدل‌های Compact پیشی گرفت و چیدمان قیمت‌ها دچار تحول شد. از سوی دیگر تغییراتی نیز در دنیای مدل‌های حرفه‌ای رخ داد و گونه‌ای جدید تحت عنوان مدل‌های حرفه‌ای ارزان‌قیمت (Entry Level) وارد کارزار شدند و بخش قابل توجهی از کاربران دوربین‌های شبه‌حرفه‌ای را جذب کردند. این ماجرا همچنان ادامه داشت تا اینکه گوشی‌های تلفن همراه به طور جدی پا را از گلیم خود فراتر گذاشتند و امکانات پخش موسیقی، ثبت عکس و گاهی فیلمبرداری را ارایه کردند. دگرگونی دیگری در دسته‌بندی دوربین‌ها رخ داد و هم‌اکنون حداقل شش هفت دسته‌بندی مختلف در منابع محتوایی معتبر معرفی می‌شود. جدیدترین عضو دسته‌بندی جدید را خانواده Compact Superzoom تشکیل می‌دهد.
● درباره عضو جدید
نمی‌دانم چه معدلی برای خانواده Compact Superzoom مناسب است. این موجودات در واقع ترکیبی از دوربین‌های آماتوری میان‌قیمت و مدل‌های شبه‌حرفه‌ای هستند که از حسگرهایی با ابعاد بزرگ‌تر و تراکم بالاتر استفاده می‌کنند و امکان بزرگ‌نمایی نوری آن‌ها از ۱۰ برابر بیشتر است. در بازار کنونی می‌توان از مدل‌های:
Canon PowerShot SX۲۰۰ IS، Sony Cybershot H۲۰،Samsung HZ۱۰W، Olympus Stylus ۹۰۰۰، Panasonic Lumix ZS۱ و Panasonic Lumix ZS۳ به‌ عنوان اعضای مشهور این خانواده نام برد.
این نکته را از خاطر بردم بگویم که علاوه بر تغییر در دسته‌بندی دوربین‌ها، دگرگونی‌های شگرفی نیز در مفهوم کیفیت و انتخاب برترین‌ها شکل گرفته است. دیگر نمی‌توان گفت که فلان دوربین بهترین است. در ادبیات جدید مورد استفاده در این حوزه، از اصطلاح "بهترین برای" یا "بهترین در" استفاده می‌شود. به‌ بیان دیگر باید مشخص شود که فلان دوربین در چه موقعیتی یا برای چه کاربردی بهترین (برترین) است. در وادی دوربین‌های آماتوری که بخش قابل توجهی از دسته‌بندی را شامل می‌شود، امکان عکسبرداری در محیط بسته (منزل، محل کار و...)، باز و نور طبیعی، نور شب، سرعت بالا و موارد دیگر شرایط ویژه‌ای را طلب می‌کند که از عهده دوربین‌های آماتوری خارج است. از این‌رو مدل‌هایی که با عنوان بهترین یا برترین معرفی می‌شوند نتیجه قابل قبولی در بیشتر تست‌ها و نه تمام تست‌ها کسب کرده‌اند.
در دوربین‌های آماتوری امکان عکسبرداری در نور طبیعی (Daylight)، کم و حساسیت بالا (High ISO) و نور کم همراه با فلش (Flash) بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
● عکاسی در نور طبیعی (فضای باز)
از میان مدل‌های ذکر شده، محصولات Panasonic و Sony کیفیت تصویری بالایی در نور طبیعی دارند. در رده میانی، محصولات Canon و Samsung و در رده پایین، محصول Olympus قرار دارند. واقعیت امر این است که کیفیت بالاترین و پایین‌ترین در نور طبیعی تفاوت چندانی ندارد. مواردی که در بالا قرار گرفته‌اند کیفیت بالاتری در هنگام چاپ عکس دارند.
● عکاسی در نور کم و حساسیت بالا
برای عکسبرداری در نور کم لازم است که حساسیت حسگر افزایش یابد. حداقل حساسیت در تمامی دوربین‌های آماتوری روی ISO ۶۴ یا ISO ۱۰۰ تنظیم شده است. با کاهش نور طبیعی ضروری است میزان حساسیت بر ISO ۲۰۰ و ISO ۴۰۰ تنظیم شود. کیفیت عکس‌ها هنگام تنظیم دوربین در حساسیت‌های بالاتر از ISO ۴۰۰ به شدت افت می‌کند و گاهی غیرقابل استفاده می‌شود. دوربین‌های این خانواده به طور معمول از حساسیت ISO ۱۶۰۰ نیز پشتیبانی می‌کنند، اما پیشنهاد می‌کنم بی‌خیال عکس‌های ثبت شده شوید. در میان مدل‌های مذکور کیفیت محصولات Panasonic و Sony کیفیت بهتری هنگام افزایش حساسیت دوربین دارند. محصولات Canon و Samsung در رده بعدی قرار می‌گیرند و کیفیت عکس‌های Olympus تا حساسیت ISO ۴۰۰ تفاوت چندانی با Canon ندارد، اما کیفیت عکس‌ها در حساسیت‌های بالا (ISO ۸۰۰) غیر قابل تحمل است!
● عکاسی با نور فلاش
کیفیت بیشتر مدل‌ها هنگام استفاده از فلاش، تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و در بیشتر موارد از تکنولوژی مشابه استفاده می‌کنند. دیگر اینکه، افزایش کیفیت عکسبرداری در نور کم (همراه با فلاش) مقداری به مهارت عکاس نیز بستگی دارد. کیفیت محصولات Sony و Samsung قدری از محصولات Panasonic بالاتر است و در رده‌ای پایین‌تر محصولات Olympus و Canon قرار دارند.
● نتیجه‌گیری!
در میان مدل‌های ذکر شده تنها Olympus Stylus ۹۰۰۰ است که به طور قاطع می‌توان مخاطب را از خریداری کردن آن پرهیز داد. هرچند خرید Canon PowerShot SX۲۰۰ IS در حضور Panasonic توجیه‌پذیر نیست. به ‌تصورم استفاده از گزینه Samsung بر canon ارجحیت دارد. در این میان هر دو مدل Panasonic بهترین گزینه برای خرید محسوب می‌شوند. محصول Sony نیز توصیه می‌شود، اما از لحاظ قیمت صرفه اقتصادی ندارد!
این را نیز بگویم که مدل‌های Panasonic ZS۱ و ZS۳ را در برخی بازارها با نام‌های DMC-TZ۶ و DMC-TZ۷ عرضه می‌کنند.

منبع : هفته‌نامه بزرگراه فناوری