گل‌های شب - Les Belles De Nuit

هنرپیشگان : ژرار فیلیپ، جینا لولوبریجیدا، مارتین کارول، پائولو استوپا، ریمون بوسی‌یر و ریمون کوردی.
آهنگساز(موسیقی متن) : ژرژ وان پاریس
محصول : فرانکو ـ لندن و ریتزولی
کارگردان : رنه کلر
فیلمنامه‌نویس : رنه کلر
فیلمبردار : آرمان تیرار
سال تولید : ۱۹۵۲
کشور تولیدکننده : فرانسه
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۹ دقیقه.


"کلود" (فیلیپ)، یک معلم موسیقی در شهری کوچک برای فرار از سروصداها و مزاحمت‌های مردم عادی که ظاهراً او را درک نمی‌کنند، گاه‌به‌گاه به رویا فرو می‌رود. او در رویاهایش با یادآوری شخصیت‌هائی که در زندگی واقعی ملاقات می‌کند، وارد ماجراهائی در پاریس اوایل قرن بیستم، الجزایر قرن نوزدهم، فرانسه دوران انقلاب کبیر و... می‌شود.
٭ از آخرین فیلم‌های کلر که قرار است از بهترین فیلم‌های او و نیز مشخص کننده نوع دل‌بستگی‌های به‌خصوص او نسبت به‌رسانه سینما باشد، که نیست. کلر در این‌جا، پس از تجربه‌های ناموفقی که در تلفیق واقعیت با تو هم و نیز انتقاد اجتماعی به کمک فانتزی در فیلم‌هایش داشته، به کمدی محض می‌پردازد. اما مشکلات ریشه‌ای فیلم‌سازی‌اش را نیز هم‌راه می‌آورد. یعنی مشکل نوآوری در کار با خود سینما به‌عنوان دست‌مایه اصلی (که نمونه درستش فیلم‌های باسترکیتن است) و کار با مکان در ساختن فضاهای فرانسوی برای به حرکت در آوردن قهرمانان فرانسوی (که نمونه خوبش فیلم‌های ژاک بکر است). با این ترتیب کمدی مورد نظر کلر همیشه به‌دست نمی‌آید و اگر هم در صحنه‌هائی مجزا موفق است، به‌خاطر از هم گسیختگی ساخت فیلم و ضعف در نمایش واقعیتی که می‌خواهد زاده تو هم باشد، به اشکال می‌خنداند. با این همه گل‌هائی شب با رجوعی ـ به قولی ـ به گفته خود کلر در سال ۱۹۲۷ ("این معمول هر قدر است که خود را به درستی درک نکند و در بی‌اطلاعی نسبت به خودش با حسرت و افسوس به گذشته رو کند.")، یکی از مایه‌های اصلی سینمای پس از جنگ جهانی دوم فرانسه را با موفقیت می‌پروراند. شوخی بسیار شیرین نیز با همین مایه در فیلم هست: پیرمردی تمام مدت (در تمام دوره‌های تاریخی و حتی عصر حجر) مرتب حسرت دوران خوش گذشته را می‌خورد!