چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا
کلیدهای خانه - LE CHIAVI DI CASA
سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : ایتالیا، فرانسه و آلمان
محصول : الدا فری و انتسو پورچلی
کارگردان : جانی آملیو
فیلمنامهنویس : ساندرو پترالیا، استفانو رولی و آملیو، برمبنای رمانی نوشتهٔ جوزپه پونتیجا
فیلمبردار : لوکا بیگاتزی
آهنگساز(موسیقی متن) : فرانکو پیرسانتی
هنرپیشگان : آندرهآ روسی، کیم روسی استوارت، شارلوت رامپلینگ، مانوئل کاستی، مایکل وایس، آلا فرویچ، و پیرفرانچسکو فاوینو
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۵ دقیقه
̎جانی̎ (استوارت) و همسرش، صاحب بچهای شدهاند ولی همسر ̎جانی̎ سر زا رفته است و خود بچه با لطمات روحی و جسمی فراوان پا به این دنیا گذاشته است. این پسر، ̎پائولو̎ (روسی)، را خانوادۀ همسر ̎جانی̎ بزرگ میکنند و به پانزده سالگی که میرسد، ̎جانی̎ به فکر میافتد که او را ملاقات کند و مدت زمانی را با او بگذراند. ̎پائولو̎ قرار است به آلمان برود و توسط پزشکان متخصص تحت درمان قرار گیرد. ̎چانی̎ پیشنهاد میکند که به سراغ پسرش برود و همراه با او به برلین سفر کنند. در بدو امر، ̎جانی از وخامتِ وضعِ جسمی پسرش یکه میخورد ولی ضمناً متوجه صمیمیت و گرمای وجودِ پسرش میشود و در همان چند روز اول، برای نخستین بار، پیوند عاطفی شدیدی نسبت به پسرش احساس میکند. موقع اقامتشان در برلین، ̎جانی̎ با ̎نیکول̎ (رامپلینگ) دوست میشود ـ زنی که دخترش حدوداً از همان مشکلات پسر ̎جانی̎ رنج میبرد ـ و به کمک ̎نیکول̎ است که ̎جانی̎ درمییابد که توجه و مراقبت از یک بچهٔ معلول، اجر و پاداشهای خاص خودش را دارد.
● پرسشی که در بطن کلیدهای خانه، بررسی ظریف آملیو از استحالهٔ یک مرد به یک پدر نهفته، این است: آیا والدین با نگهداری از بچههایشان، در واقع از خود نگهداری نمیکنند؟ آملیو که پیش از این در دزد بچهها (۱۹۹۱) رابطهٔ تأثیرگذار پدر/ فرزندی را مورد کاوش قرار داده بود، از تلویزیون ایتالیا سفارش اقتباس کتابی از پونتیجا به نام دو بار متولد شده را دریافت کرد و در عوض به قول خودش یک داستان ̎موازی̎ تحویل داد. انگیزهٔ این تغییر مسیر آشنائی او با روسی پسربچهٔ معلول جسمی و ذهنیای بود که نقش ̎پائولو̎ را بازی میکند. استوارت در نقش پدر آمیزهٔ بغرنجی از نگرانی و ترس، شرم و عشق را منتقل میکند و رامپلینگ ناظر آگاهِ مناسبی برای رابطهٔ دشوار این پدر و پسر است. آملیو حس واقعگرائی خیرهکنندهای دارد و اجازه میدهد بازیها ـ یا ̎حضور̎ها ـ ی روسی و استوارت همه چیز را بگوید. دوربین، نظارهگری فعال و بیآرام و در عین حال نشانگر جدائی این دو از دنیای اطراف است. روسی حس طنز بسیار شیطنتآمیزی نیز دارد که در لحظاتی معلولیتش را به فراموشی میسپارد و گفتوگوهای نیشدار و جذابی را به بار میآورد. با صحنههائی پُر از نوسان و بنبست عاطفی، کلیدهای خانه فشار قابل ملاحظهای به قلب و روح تماشاگرش میآورد و نشان میدهد که دیگر داستانهای معلولیت چهقدر ساده و تکبُعدی با موضوع برخورد میکنند.
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران احمد وحیدی مجلس مجلس شورای اسلامی چین دولت سیزدهم خلیج فارس دولت لایحه بودجه 1403 شورای نگهبان حجاب مجلس یازدهم
روز معلم تهران آموزش و پرورش هواشناسی قوه قضاییه شهرداری تهران فضای مجازی سلامت پلیس دستگیری شورای شهر تهران شورای شهر
بانک مرکزی خودرو بابک زنجانی قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا ایران خودرو سایپا دلار مالیات بازار خودرو تورم
تلویزیون سریال سعید آقاخانی سینمای ایران سینما نون خ موسیقی تئاتر دفاع مقدس فیلم کتاب رسانه ملی
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه ترکیه افغانستان بنیامین نتانیاهو
فوتبال پرسپولیس استقلال رئال مادرید سپاهان تراکتور بایرن مونیخ باشگاه استقلال لیگ برتر فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا تسلا اینستاگرام اپل فناوری همراه اول آیفون گوگل
داروخانه خواب دیابت مسمومیت کاهش وزن چاقی سلامت روان بارداری آلزایمر