چهارشنبه, ۱۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 8 May, 2024
مجله ویستا

طهمان بن شیعه خراسانی هروی ابوسعید ابراهیم


جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۱۶۸ / ۱۶۳) قمری
محل تولد: هرات
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، فقیه و محدث
در اواخر ورزگار صحابهٔ صغار (آنان که در زمان رحلت پیامبر (ص) کم‌سن و سال بودند) در هرات به دنیا آمد. اصل او از قریهٔ باشان هرات بود. در نیشابور نشو ونما یافت و در طلب علم به مسافرت پرداخت و عده‌ای از تابعین را ملاقات کرد و از آنها حدیث شنید. از جمله از عبدالله بن دینار و ابوزبیر محمد بن مسلم قرشی و عمرو بن دینار و ثابت بنانی و ابوحازم اعرج و ابواسحاق سبیعی و سماک بن حرب و موسی بن عقبه و ابوزبیر محمد بن مسلم قرشی و محمد بن زیاد جمحی قرشی ویحیی بن سعید انصاری. همچنین از منصور بن معتمر و بی جمره صبعی و عاصم بن بهدله و عاصم بن سلیمان و حسین معلم و آدم بن علی و عبدالعزیز بن رفیع و ابوحصین عثمان اسدی و حمید طویل و حجاج بن حجاج باهلی و عطاء بن ابی مسلم خراسانی و عبدالعزیز بن صهیب و مطر وراق و دیگران حدیث شنید. به بغداد رفت و در آنجا حدیث گفت. سپس به مکه رفت و در آنجا مجاور شد. فرزندش ، عبدالخالق بن ابراهیم ، و استادش ، صفوان بن سلیم و ابوحنیفه نعمان بن ثابت و محمد بن جعفر بن ابی کثیر و عبدالله بن مبارک و حفص بن عبدالله سلمی نیشابوری و ابوعامر عقدی و سفیان بن عیینه و خالد بن نزار و وکیع ‌بن جراح و حسین بن ولید نیشابوری و عبدالرحمان بن عبدالله دشتکی رازی غسٌان بن سلیمان هروی و برادرش ، مالک بن سلیمان هروی ، و عمر بن عبدالله بن رزین و عبدالرحمان بن مهدی و محمد بن سابق و معن قزّاز و یحیی بن ابوبکر کرمانی و یحیی بن ضریس بجلی رازی و ابوحذیفه نهدی و عبدالرحمان بن سلام جمحی و محمد بن سنان عوقی و جماعتی دیگر از وی روایت کرده‌اند. در مکه درگذشت. از آثارش: "السنن" ، در فقه؛ "المتاقب"؛ کتاب "العیدین"؛ کتاب "التفسیر".
منبع : مطالب ارسالی