مسجد و مناره‌ ملک ابن عباس (مسجد علی) ، بندرلنگه

این مسجد قدیمی كه در قسمت غربی شهر بندر لنگه و در نزدیكی دریا واقع شده است، توسط شخصی به نام «حاج محمد بن عباس» در سال 1280 هجری قمری احداث و به یادگار گذاشته شده است.
در حال حاضر از تمامی بنای مسجد، یك شبستان بزرگ نیمه‌ویران و یك مناره باقی مانده است. مناره و شبستان این مسجد از نظر قدمت ساختمان با سایر بناهای تاریخی شهر یكسان نیست و سبك معماری آن ویژگی منحصر به فردی دارد. مناره‌ مسجد كه 22 متر طول و 3/5 متر قطر دارد، از لحاظ سبك ساختمان با دیگر مناره‌‌های ایرانی متفاوت است. طرح معماری بالای گلدسته آن تركیبی از طرح‌های معماری هندی و ایرانی است و به شكل مارپیچ و مانند مار حلقه‌شده‌ای سر برافراشته و در بالای گنبد و بر انتهای گلدسته قرار گرفته است. ساختمان این مناره و محوطه آن با پنجره‌‌های مشبك و كاملاً به سبك هندی چوب‌سازی شده است. كنده‌‌كاری‌های روی چوب به صورت قوس‌های تزئینی و نماهای رواقی است. چتر سایبان روی مأذنه، تقلیدی از مرغان پرگشاده هندی است. شبكه‌های چوبی تحتانی آن مشبك (منطبق بر تركیب‌های كثیرالاضلاع هندی) و از چوب است. سبك درسازی آن ایرانی است. بقیه گلدسته یعنی ستون استوانه‌ای شكل و تزئینات آجركاری و گچ‌بری و ستون‌سازی زیر مأذنه دارای نقش و سبك دوران قاجار و متأثر از سبك معماری و تزئیناتی دوران صفوی است.
گچ‌بری سقف شبستان و ایوان آن، تركیبی از قالب‌گیری و قطعات گل و بوته است،‌ و نماسازی آن گچی است. در قسمت‌های برجای مانده داخل بنا، به طور كاملاً آشكاری سبك نماسازیِ داخلِ معابد هندی به كار رفته است.