کار لذتبخش

به گفته برتولت برشت، بازیگر باید از بازی خود لذت ببرد. آن که تعلیمش توأم با تفنن و تفننش توأم با تعلیم نیست به هنر راهی ندارد و همچنین به گفته مارلون براندو، بازیگری که از بازی خود لذت نمی برد دچار رنج و عذاب است. صحنه ای از فیلم در بارانداز الیاکازان هست که از مارلون براندو سؤال می کنند این صحنه بدیع را در آخر فیلم موقعی که زخمی شده بودی (بر اثر ضرب و شتم) با حالت ناباورانه ای به سمت بارانداز می روی، چطور بازی کردی او می گوید من به هیچ وجه زوری به خود نیاوردم. در آن روز هم گرسنه بودم به علت این که بودجه فیلم ته کشیده بود و هم بسیار سردم بود. ضعف و سرما به من فشار می آورد و من واقعاً درمانده شده بودم و این حالت بازی را کاملاً تحت تأثیر آن واقعیت عینی و حاضر انجام دادم که خب، تأثیر خود را هم گذاشت.توجه به حس و حالت صحنه و شرایط پیشنهادی، انگیزه و سایر جنبه های شخصیت و گوش دادن با تمام حواس نه منظور گوش دادن، بلکه تمام اعضای بدن با تمام حس های بدن و زندگی کردن بدون قید و شرط در زمان حاضر در زمانی که دارد یک اتفاق کوچک یا بزرگ بسته به موقعیت نمایشنامه و یا فیلمنامه می افتد، آن وقت می گوییم بازیگری کار شاقی است.
چون تقریباً ۹۸ درصد انسان ها در لحظه حال زندگی نمی کنند، بلکه یا به آینده می اندیشند یا به گذشته توجه دارند و خاطرات تلخ یا شیرین گذشته را مرور می کنند و یا در فکر اتفاقات یا کارهای آینده هستند و از این لحظه که اکنون است بازمی مانند که این توجه یا عدم توجه به لحظه اکنون است که انسان را کامیاب یا شکست خورده می کند و بازیگری که توانایی این کار را داشته باشد نه تنها در روی صحنه، بلکه در زندگی عادی و خصوصی خود این بودن در لحظه را تمرین و تجربه می کند. از رویکرد به این شناسه ها هنرمند ابتدا باید از آرامش کامل برخوردار باشد و ابداً نباید برای عملی کردن احساسات و عواطف مطابق با نقش متوسل به زور شود ‎. در این حالت به چندین و چند نوع تنش دچار می شوید، مثلاً می خواهید با استفاده از فشار، تنش ایجاد شده در پشت خود را از بین ببرید که عضله گردن دچار تنش می شود و این روند ادامه دارد که به ریشه عصبی و روانی برمی گردد که نشان می دهد بازیگر تعادل روحی و ذهنی خود را از دست داده است. در اثر شلوغی ذهن بازیگر در چند فرآیند گیر می افتد،
۱) دچار عکس العمل آنی و سطحی می شود، همانند کسی که با اولین برخورد، سطحی ترین و آنی ترین حس را نشان می دهد.
۲) دچار تردید در افکار می شود.
۳) فشار ذهنی و به وجود آمدن تنش ها در نقاط مختلف بدن مانع به وجود آمدن آن بارقه ها و هیجانات درونی و بیرونی حقیقی فرد در جریان زندگی کردن با نقش می شود.


الیاس مقدم

منبع : روزنامه ایران