آلمانی ها، امریکایی می شوند

قیده ای رایج در میان چپ های ایالت متحده این است که اروپایی ها از لحاظ اخلاقی جدی تر، تحصیلکرده تر و باهوش تر از همتایان امریکایی خود هستند. در حالی که امریکایی ها همواره معیارهای فیزیکی نظیر تیپ و قیافه و خصوصیات اخلاقی را به عنوان معیارهای انتخاباتی خود مطرح می کنند، اروپایی ها در این قسمت، اولویت را به عقاید و باورهای عمیق نامزدها بخشیده اند. اما چه منطقی پشت پرده انتخاب هلموت کهل در چندین دوره انتخاب متفاوت است؟ هلموت کهل به مدد ایده آلمانی ها ۱۶ سال تمام به عنوان صدر اعظم این کشور به خدمت پرداخت.
بخشی از این عقاید مردمی به سیستم سیاسی ترتیبی در آلمان باز می گردد. در ساختار سیاسی ایالات متحده، بیشترین تمرکز و تایید بر شخص است. در حالی که در آلمان، مردم با حضور در پای صندوق های رای ابتدا به یک حزب و دسته رای می دهند تا حزب فوق، شخص مورد نظر خود را به مردم معرفی کند. تفاوت در ساختار سیاسی دو کشور، دو سیستم سیاسی موازی را روی کار می آورد که البته فرق چندانی با یکدیگر ندارند.
رقابت های انتخاباتی امریکایی ها مملو از شعارهای انتخابات تند و تیز و منتقدانه است. این در حالی است که رقیبان هرز چندگاهی اقدام به صحبت و مانور بر روی عقاید سیاسی خود می کنند. در آلمان وضعیت کاملا برعکس است. آلمانی ها در زمینه رقابت انتخابات از سستی بیشتری برخوردار بوده بخصوص این که صحبت در خصوص سیاست به برنامه روزانه کاندیداها تبدیل می شود.
درحالی که آلمانی ها ترجیح می دهند به سیاستمداران کار کشته و خبره رای بدهند، در ایالات متحده وضعیت کاملا برعکس است. سیاست در زندگی روزمره امریکایی ها جای چندانی ندارد. بسیاری از شهروندان امریکایی حتی نام رهبر حزب دموکرات و یا جمهوری خواه، را هم نمی دانند.
با وجود تمام تفاوت هایی که میان آلمانی ها و امریکایی ها وجود دارد. رقابت انتخاباتی سال جاری آلمان به سمت و سوی سوق یافته است که آلمان را تبدیل به ایالات متحده دوم کرده است. آلمان امروز بی شباهت به ایالات متحده زمان انتخاب جورج دبلیو بوش نیست.
در برنامه ای که از تلویزیون ملی آلمان هفته گذشته پخش شد، رهبران چهار حزب مطرح آلمان به بحث و تبادل نظر در خصوص مسایل متفاوت نظیر قوانین مالیاتی و مسائل اقتصادی آلمان پرداختند.
بر خلاف دوره های انتخاباتی گذشته، هر کدام از طرفین با احتیاط کامل سعی می کردند مانع از گرفتار شدن در مهلکه بحث های سیاسی شوند. تنها زمانی جو حاکم بر جلسه آن تغییر یافت که مجری های برنامه با به راه انداختن یک بحث سیاسی، به کاندیداها این امکان را دادند که بی محاباسی با به بحث و سرکوب یکدیگر بپردازند. این جا بود که کاندیداها حزب دموکرات مسیحی ـ آنجلامارکل ـ که تا آن روز مانند ملکه ای آرام و ایستاده در نور به نظر می رسید، کنترل خود را از دست داده و با مشت به روی میز مقابلش کوبید.
بنابراین تنها با تماشای همین برنامه می توان به راحتی فضای امریکایی حاکم بر انتخابات آلمان را احساس کرد. در حال حاضر تنها یک سوال باقی مانده است: چه تعداد آلمانی در انتخابات شرکت خواهند کرد؟ شاید با شرایط موجود چندان جای تعجب نباشد که آلمانی ها نیز با آرای خود، طرفین درگیر در صحنه رقابت را غافلگیر کنند.


مرجع : اشپیگل

منبع : خبرگزاری آفتاب