تبلیغ واقعی علیه نظام!؟

در شرایطی که به برکت برخی سیاست‌های مشعشع اقتصادی، روز به روز فشار بر اقشار گوناگون جامعه در حال افزایش است، مطبوعات نیز نمی‌توانند از این فشارها به دور باشند. در این شرایط، ملاحظه رفتار دستگاه‌های دولتی نسبت به روزنامه‌هایی که حمایت از دولت را به سرحد شیفتگی رسانده‌اند و مقایسه آن با تعامل این دستگاه‌ها با روزنامه‌های منتقد، می‌تواند اوج عدالت‌طلبی بعضی مسئولان دولتی را در ویترین <مهرورزی> آنها به نمایش بگذارد. البته مخاطبان آفتاب یزد بـا ایـن سـوژه، آشنایی دیرینه دارند اما جدیدترین حادثه در این خصوص، هم عبرت آموز است و هم نیازمند تامل و بررسی !‌!‌
هفتـه گـذشته، در یک ناپرهیزی آشکار سفارش چاپ ۶ نـوبت آگهی مربوط به یکی از وزارتخانه‌های پردرآمد به آفتاب یزد داده شد. البته این وزارتخانه و سازمان‌های تابعه آن قبلاً عنایت ویژه خود را به روزنامه‌های شیفته دولت به اثبات رسـانـده بـودنـد. به طوری که با بررسی شماره‌های منتشره درمـاه‌های گذشته، به کمتر روزی می‌توان برخورد کرد که صفحات این روزنامه‌ها به آگهی‌های رنگارنگ و پردرآمد این سازمان‌ها مزین نشده باشد. اما به هر حال هر گاه که قرار است واقعاً مردم از موضوعی مطلع شوند نوبت به درج آگهی در روزنامه‌های منتقد دولت فرا می‌رسد و هفته گذشته، یکی از همین مناسبت‌ها بود. پس از چاپ سه نوبت از سفارش ۶ گانه، پیغامی از طرف متولیان آگهی‌های دولتی رسید که از ادامه چاپ آگهی‌ها خودداری شود زیرا به زعم مسئولان دست اندر کار آن وزارتخانه، رفتار آفتاب یزد در راستای تبلیغ علیه نظام است. البته این ادعا هیچگونه نگرانی برای ما ایجاد نکرد زیرا برخی مدیران که در ساماندهی مسائل اولیه مرتبط با حوزه مسئولیت خود و تامین نیازهای مردم، فاقد توانایی و صلاحیت کافی هستند، قطعاً نمی‌توانند برای تشخیص مصالح بزرگتر کشور و شناسایی اموری همچون تبلیغ علیه نظام، صاحب صلاحیت تلقی شوند. بعید هم می‌دانیم که بعضی هشدارها عده‌ای را از خواب زدگی داوطلبانه رهایی بخشد، اما چون هنوز به وجود مدیرانی منصف در میان مدیران دولتی امیدهایی وجود دارد می‌توان نکاتی را به این گروه از مدیران – که ممکن است در میان همکاران خود در اقلیت قرار گرفته باشند– یادآور شد.
کسانی که آفتاب یزد را به رفتار برخلاف مصالح نظام متهم کرده‌اند اگر درک درستی از مفهوم نظام و شرایط پایداری آن داشته باشند و همچنین اگر واقعاً پایداری و قوام نظام را تعقیب کنند، لابد می‌دانند که برای حفظ یک نظام، تحقق چه شرایطی لازم است. تدبیر، سعه‌صدر، پرکاری، فرزانگی و دسترسی به دقیـق‌تـریـن اطلاعات، شرایط عمومی است که آراستگی مدیران به آنها، شرط لازم برای حفظ یک نظام است. اما برای نـظـام جمهوری اسلامی که دشمنان متعددی در سطوح بین‌المللی و منطقه‌ای دارد برخورداری از حمایت گسترده مردمی، شرط مهم دیگری است که در غیاب آن، موفقیت هرگونه تلاش برای حفظ نظام با تردیدهایی مواجه خواهد بود. این شرط به راحتی تکلیف را روشن می‌کند که چه کسانی به صورت عملی و واقعی در حال فعالیت برعلیه نظام هستند یا نتیجه عملکرد آنها موجب تضعیف نظام خواهد شد. در مقابل، می‌توان حدس زد که تلاش رسانه‌های منتقد برای آشکارسازی ضعف‌های اجرایی و تحت فشار قرار دادن مدیران دولتی برای ترمیم این ضعف‌ها در راستای تضعیف نظام است یا موجب تقویت آن؟ به عنوان نمونه می‌توان به بعضی تصمیم‌گیری‌های اقتصادی در ماه‌های اخیر اشاره کرد که علیرغم هشدارهای مکـررحامیان و منتقدان منصف دولت، توسط دستگاه‌های رسمی پیگیری شد. نتیجه این تصمیم‌گیری‌ها چیزی نبود جز افزایش فشارهای اقتصادی بر مردم و کاهش رضایت‌مندی آنها. اکنون می‌توان وجدان‌های بیدار را به قضاوت طلبید که آیا باید بعضی تصمیم‌گیران اقتصادی را حامی نظام نامید و در مقابل، رسانه‌هایی که بی‌اعتنایی این مدیران به اصول بدیهی علمی و هشدارهای اصولگرایان و اصلاح‌طلبان را افشا می‌کنند، مخالف نظام دانست؟
آیا کسانی که در اوج نیازمندی‌های داخلی و نگرانی مردم از کمبود برق و گاز، انگشت در چشم مردم می‌کنند و شجاعانه از طرح‌های صادراتی خود دفاع می‌نمایند حامی نظام هستند و رسانه‌های منتقد که هشدار مراکز رسمی و شخصیت‌های مسئول– همچون مرکز پژوهش‌ها و نمایندگان مجلس– در این مورد را به اطلاع مردم می‌رسانند، مخالف نظام؟! آیا می‌توان برخی مدیران دولتی را که اصراری بر اجرای مصوبات قانونی مجلس ندارند، مدافع دوآتشه نظام دانست و رسانه‌هایی که این تخلف قانونی را افشا می‌کنند به تبلیغ علیه نظام متهم کرد؟ آیا کسانی که برخی اقدامات و اظهارات آنها موجب بلند شدن فریاد حامیان سابق ایشان در مجلس و سایر نهـادهـا شـده اسـت، طـرفـدار نظام هستند و رسانه‌هایی که اظهارنظرهای انتقادی اصولگرایان از دولت را آشکار می‌سازند، استحقاق متهم شدن به فعالیت بر ضد نظام را دارند؟ آیا کسانی که با تصمیم‌گیری‌های یک طرفه و بی‌توجهی به همه هشدارها، حتی باعث ریزش‌های مکرر در همراهان اولیه دولت شده‌اند را می‌توان طرفدار موِثر نظام دانست و در مقابل، کسانی که تنهابه خبررسانی از این ریزش‌ها مشغول هستند را مخالف نظام نامید؟
البته ما مشکل دوستان را درک می‌کنیم. آنها فقط با چند روزنامه اصلاح‌طلب مشکل ندارند اما در حال حاضر ضعیف‌تر از آن هستند که روزنامه‌های اصولگرا را علیرغم انتقادهای جدی که بر دولت دارند از تنعمات دولتی محروم کنند ولذا برای جـبــران آن ضـعــف، فشـارهـای مضـاعفـی بـر روزنـامـه‌هـای اصلاح‌طلب وارد می‌کنند. حال که اینطور است ما این فشارها را تحمل می‌کنیم زیرا مطمئن هستیم با افشاگری‌های مستمر، هم در مـیـان مردم برای خود آبرو می‌خریم و هم رضایت باریتعالی را جلب می‌کنیم که دست قدرت او بسیار بالاتراز کسانی است که احساس قدرت می‌کنند. همچنین یقین داریم خدا و خلق خدا به خوبی می‌دانند که عملکرد چه کسانی در عمل، آب به آسیاب مخالفان نظام می‌ریزد!

منبع : روزنامه آفتاب یزد