خوان آلبرتو شیافینو

▪ بیست و هشتم جولای ۱۹۲۵ ،وفات : ۲۰۰۴ تولد:
▪ مونته ویدئو- اروگوئه محل تولد:
▪ ناسیونال اروگوئه، پنارول اروگوئه، میلان، آ.اس.رم باشگاهها:
▪ قهرمان جام جهانی ۱۹۵۰ و مقام چهارم ۱۹۵۴، قهرمان سری A ایتالیا ۱۹۵۵، ۱۹۵۷ و ۱۹۵۹، قهرمان جام یوفا ۱۹۶۱، بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۵۰ مهمترین افتخارات:
▪ ۴۸ بازی، ۱۲ گل تیم ملی اروگوئه:
▪ ۹ بازی، ۷ گل تیم ملی ایتالیا:
▪ ۱۹۵۰ و ۱۹۵۴ (۹ بازی، ۷ گل) حضور در جام جهانی:
خوان شیافینو در بیست و هشتم جولای ۱۹۲۵ از یک پدر ایتالیایی و مادر اروگوئه ای متولد شد. در دوران نوجوانی در باشگاههای پالرمووالمپیا بازی می کرد. مدتی در ناسیونال مونته ویدئو بازی کرد ولی خیلی سریع به تیم رقیب یعنی پنارول پیوست (۱۹۴۳). او خیلی سریع مشهور شد و طرفدارانش به او لقب «په په pepe» دادند. او با پنارول در سالهای ۱۹۴۴، ۴۹، ۵۱، ۵۳ و ۱۹۵۴ قهرمان لیگ اروگوئه شد. شیافینو اولین بازی ملی خود را در جولای ۱۹۴۵ مقابل آرژانتین انجام داد.
پنج سال بعد در جام جهانی ۱۹۵۰ او یکی از عوامل اصلی قهرمان اروگوئه بود. جام جهانی اوج هنرنمایی این هافبک بلند قد و استثنایی بود. شیافینو در دیدار نهایی یکی از دو گل پیروزی بخش تیم کشورش را به برزیل زد تا ضمن کسب قهرمانی، به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی انتخاب شود. در جام جهانی ۱۹۵۴، اروگوئه برای دفاع از عنوان قهرمانیش به سوئیس سفر کرد ولی حضور تیم های قدرتمندی چون مجارستان، آلمان غربی و اتریش مانع از تکرار این عنوان شد. شیافینو در این جام هم عنصری بسیار ارزشمند بود و یکی از عوامل اصلی پیروزی بر انگلیس در یک چهارم نهایی و صعود به جمع چهار تیم به شمار می رفت. دو شکست در برابر مجارستان و اتریش باعث شد اروگوئه در مکان چهارم جهان قرار گیرد که با توجه به خیل مصدومان این تیم، مقام بدی نبود.
درخشش فوق العاده په په در جام جهانی ۱۹۵۴ سوئیس باعث شد تا مسئولان تیم میلان به سراغش بیایند و در ازای مبلغ ۳۰۰ هزار دلار که در آن زمان رکوردی در جهان محسوب می شد، او را به خدمت بگیرند. به واسطه ایتالیایی بودن پدرش او خیلی سریع تابعیت ایتالیایی پذیرفت و بدین ترتیب از مزایا و قوانین بازیکنان بومی بهره مند شد. پس از حضور او در میلان و درخشش روسونری ها (لقب میلان) سه بار فاتح اسکودتو شدند. او در طی ۶ فصل، ۱۴۹ بار با پیراهن میلان به میدان رفت و برای این تیم ۴۷ گل به ثمر رساند.
در سال ۱۹۶۰ به رم پیوست و در سال ۱۹۶۱ با این تیم قهرمان جام یوفا شد. شیافینو در سال ۱۹۵۴ در مقابل آرژانتین نخستین بازی ملی اش را برای ایتالیا انجام داد ولی نتوانست موفقیت هایش در پیراهن اروگوئه را تکرار نماید. په په در سال ۱۳۶۲ برای همیشه با فوتبال وداع گفت و کفش هایش را آویخت. در همین سال به اروگوئه بازگشت و مدتی رهبری تیم پنارول و سپس تیم ملی اروگوئه را بر عهده گرفت. شیافینو در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۲ به علت کهولت سن درگذشت.

منبع : سایت پارس اسپورت