برو و پنالتی را گل کن

هنگامی‌که ”اوون هارگریوز“ خاطرات مربوط به لحظه نواختن ضربه خود در ضیافت‌های پنالتی بازی مقابل پرتغال در جام جهانی را مرور می‌کند، بی‌شک عملکرد تیمی و همچنین نوع بازی فردی خود را مورد مقایسه قرار خواهد داد. در حقیقت آنچه وی ارائه داد کاملاً متضاد با آن چیزی بود که تیم ملی انگلستان ارائه داد. ”اوون“ در گفت و گو با گاردین از وقایع جام جهانی سخن گفت.
”همیشه در انتظار یک اتفاق مثبت هستم“. او این را گفت و در حالی‌که از چشمانش هم شب تلخ گلزن کرشن می‌بارید، ادامه داد: ”ما هفته‌ها روی ضربات پنالتی کار کرده و واقعاً مسل بودیم. من در زمره گزینه‌های قعلی برای نواختن ضربات پنالتی بودم. به همین منظور در تمرینات به‌سختی تلاش کردم. بله جلوی چشم ۶۰ هزار هوادار ورزشگاه و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی اجازه خراب کردن پنالتی ندارید“.
بازیکن بایرن مونیخ علی‌رغم جوانی دارای تجربیات فراوانی بوده و هم‌اکنون با آمادگی کامل از تعطیلات بازگشته، اما به وضوح از شکست مجدد انگلستان در ضربات پنالتی احساس سرخوردگی می‌کند. ۲ ساعت بازی درخشان مقابل پرتغال، اون هارگریوز را به‌عنوان یکی از مؤثرترین بازیکنان انگلستان در جام جهانی معرفی کرد: ”ناراحتم به‌خصوص اینکه ما مدت زیادی با ۱۰ بازیکن مقابل پرتغال ایستادگی کردیم.
در نیمه اول روند کندی داشتیم، اما من مقابل فیگو و رونالدو عملکرد ملوبی ارائه دادم. هنگامی‌که با یک تکل موفق از سد این ۲ نفر گذشتم احساس غرور کردم. آن هنگامی خود را یک بازیکن بزرگ دیدم. در ۴۵ دقیقه دوم اوضاع ملوب‌تر شد. در آن لحظات احساس قدرت می‌کردم. وقتی یک بازی به ضربات پنالتی می‌کشد استرس و هیجان به اوج می‌رسد. ما نیز چنین وضعیتی داشتیم. هنگامی‌که اریکسون مرا در لیست پنالتی‌زن‌ها قرار داد با خود گفتم بهترین فرصت برای ابراز لیاقت‌هایم به‌دست آمده است“.
فرانک لمپارد و استیون جرارد در ضربات پنالتی ناکام شدند. هارگریوز در مورد ضرباتپنالتی یک نظر اثبات‌شده دارد. ”همواره در پنالتی اولین ضربه از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است؛ چرا که تعیین‌کننده وضعیت روحی تیم است. موضوع وقتی حساس‌تر می‌شود که حریف اولین ضربه خود را تبدیل به گل کند“.
و فرانک لمپارد تجسم این فرضیه بود! او اویلن پنالتی تیم را خراب کرد. هارگریوز با یک لبخند کمرنگ توضیح داد: ”وقتی ”ویانا“ پنالتی خراب کرد، نوبت به من رسید، به خود گفتم برو جلو و ضربه را تبدیل به گل کن! ضربه من تبدیل به گل و حساب کار یک بر یک شد. در این لحظات به پیروزی نزدیک بودیم“.
هارگریوز ۹ سال اخیر را در آلمان گذرانده و به گفته خود از تماشای تسلط ژرمن‌ها در پنالتی‌های بازی مقابل آرژانتین به وجد آمده است. او درباره شادی خاص خود پس از گل کردن ضربه پنالتی گفت: ”وقتی پنالتی را به گل تبدیل می‌کنید لذت ویژهظای سراسر وجود شما را فرا می‌گیرد. تا آخرین لحظه در اضطراب به‌سر می‌برید و نمی‌دانید لحظه‌ای بعد چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. به‌عنوان یک حرفه‌ای نباید مرعوب هیجان و فشار ضربات پنالتی شوید“.
جرارد و کره‌گر ۲ لیورپولی تیم ملی نیز پنالتی خراب کردند تا انگلستان بار دیگر از حضور در جمع ۴ تیم برتر باز بماند، اما برای هارگریوز قصه آغاز شده است. او یک ماه رؤیائی را سپری کرد و در بازگشت مجبور به تحمل کوچکترین انتقادی نشد. هارگریوز در کشور خود چهره‌ای کاملاً مشهور است. او از این بابت شگفت‌زده نشده، مسئله دیگری او را متعجب ساخته است: ”قبل از آغاز جام شگفت‌زده و ناکام بودم. مردم مقابل من ایستاده بودند کشاله رانم بهبود یافته بود و در ۱۲ بازی آخر به بایرن کمک کردم تا لیگ و جام حذفی را فتح کند. در مقاطع پایانی بوندس لیگا فوق‌العاده ظاهر شدم. به خودم گفتم به انتقادات جواب دادی.
دیگر به این مزخرفات گوش نده! خواندن روزنامه‌ها خانواده‌ام را ناراحت می‌کرد و به من راه متفاوتی را نشان می‌داد. لطف هواداران تنها عامل در راه بازی برای تیم ملی انگلستان بود. آیا اریکسون را برای حضور در مرحله یک‌چهارم نهائی می‌خواستیم؟ ما پیش از این به جمع ۸ تیم برتر راه یافته بودیم. ما از مرد سوئدی یک ساختار جدید می‌خواستیم.
همه از او انتقاد می‌کنند، اما به‌نظر من، مربی بزرگی است. اسون مرد باتجربه‌ای بود و در ۳ تورنمنت ما را به جمع ۸ تیم برتر رهنمون کرد. در یورو ۲۰۰۴ و جام جهانی ۲۰۰۶ در لائاری پنالتی‌ها مغلوب شدیم که توجیه‌پذیر است. اسون مرد محترمی بود. او به من و جوکول اعتماد کرد و از این بابت مدیون ”اسون“ هستم“. اما نظر هارگریوز راجع به مک کلارن سرمربی جدید تیم ملی چیست؟“ انگلستان دچار دگرگونی نخواهند شد.
هر مربی شیوه خاص خود را دارد، اما در اصول کلی یک قانون ثابت وجود دارد. همان بازیکنان و همان تاکتیک قدیمی مورد استفاده قرار خواهند گرفت“. شاید عمده مسئولیت مک کلارن کنار گذاشتن تدریجی ستارگان قدیمی چون بکهام و لمپارد و جایگزین ساختن جوانان باشد. انتخاب تئووالکات یکی از دلایل انتقاد شدید هواداران نسبت به اریکسون بود. آنها اعتقاد داشتند چطور بازیکنی که حتی یک بازی در لیگ برتر انجام نداده، در جام جهانی حضور پیدا می‌کند؟ هارگریوز درباره والکات گفت: ”او را نمی‌شناسم، اما از توانائی‌هایش آگاهی دارم. او آرامش خاصی داشته و قادر به تطابق با هر وضعیتی است.
او ۱۷ سالگی من را تداغی می‌کند. آن زمان از کانادا به مونیخ آمدم و ۸ سال آنجا ماندگار شدم. می‌‌تواید تصور کنید ”نئو“ در ۲۵ سالگی چه تفاوتی با والکات فعلی دارد. جام جهانی نقش مهمی در رشد یک بازیکن ایفاء می‌کند.
هارگریوز فراموش کرد بگوید تا چه میزان پرحاشیه و مطرح شده است. در بازی مقابل پرتغال هواداران به شکلی خاص او را مورد ستایش قرار دادند و هارگریوز به گفته خود منقلب شد. او در دوبی نیز با استقبال هوادارانش روبرو شد. اما برنامه هارگریوز چیست؟ زندگی در ”بادن بادن“؟ نه! آنجا زیبا است اما من از مونیخ دل نمی‌کنم“ شایعات از علاقه او به حضور در یک باشگاه انگلیسی حاضر در لیگ قهرمانان حکایت می‌کند. ”بله اطمینان دارم روزی در انگلستان به فوتبال خود خاتمه خواهم داد. دوست دارم آنچه در جام جهانی ارائه دادم را هر هفته در معرض دید هواداران کشورم بگذارم. ما باید اتحاد خود را حفظ کنیم، حتی اگر جام جهانی در ویترین افتخارات تیم دیگری باشد!“.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی