گروه گارنت Garnet

فرمول كلی این كانیها را می‌توان به صورت Sio۴M۲ در نظر گرفت. تركیب هر یك از كانیهای آن از یك فلز دو ظرفیتی و یك فلز سه ظرفیتی شركت دارند. طول واحد شبكه در گروناها، یكی از مهمترین عوامل تشخیص آنها از یكدیگر است كه و به كمك اشعه ایكس می‌توان مقدار آن را تعیین نمود و در نتیجه كانی را شناسایی كرد.
جلای این كانیها چرب یا شیشه‌ای است.
از روی شكل بلورها، جلای چرب، سختی زیاد و چگالی می‌توان آنها را شناسایی نمود. به استثناء گرونا به بقیه به آسانی ذوب می‌شوند و اجسام كروی شكلی با رنگهای متفاوت تولید می‌نمایند. بیشتر آنها پس از ذوب در اسید حل می‌شوند. رنگ گرونا متغیر بوده است و ممكن است قرمز، قهوه‌ای، سیاه. سبز، زرد، صورتی و یا سفید باشد. سختی آنها بین ۶ تا ۷/۵ بوده و وزن مخصوصشان بر حسب نوع كانی‌ تغییر می‌نماید.
اثر اسیدها و نقطه ذوب نیز بستگی به تركیب شیمیایی دارد. به طور كلی این كانیها به سختی در حل HF می‌شوند و گراسولار به آرامی با اسید گرم HCL حل واكنش می‌دهد.
بر حسب نوع دانه و نوع فلزات دو ظرفیتی و سه ظرفیتی به كار رفته در بلور نام كانی را مشخص می نمایند.
▪ پیدایش:
گروه گارنت مشخصه سنگهای دگرگونی می‌باشد. اما در برخی از سنگهای آذرین و بعضی از سنگهای رسوبی دارای منشاء تخریبی نیز یافت می‌شوند.
▪ در ایران:
شیستهای میكادار منطقه خلج مشهد و زمان آباد همدان، در اسكارنهای ورقه‌ورقه تنگ حنا در نیریز فارس، كوه گنبد رفسنجان و ........ یافت می‌شوند.
▪ كاربرد:
به عنوان ساینده در بتن‌های ضد سایش جهت پرداخت لوازم الكتریكی، برای تولید سنباده، تولید وسایل فیلتری و در انواع مرغوب‌تر، به عنوان سنگ نیمه جواهری به كار می‌رود.

منبع : سایت مفاهیم