راز - Le Secret

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : پرزیدان / اورو انترناسیونال
کارگردان : روبر انریکو
فیلمنامه‌نویس : پاسکال ژاردن
فیلمبردار : اتی‌ین بکر
آهنگساز(موسیقی متن) : انیو موریکونه
هنرپیشگان : ژان لوئی ترنتینیان، مارلن ژوبر، فیلیپ نوآره، ژان فرانسوا آدام و سولانژ پرادل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه.


خبرنگاری به‌نام «داوید» (ترنتینیان) از رازی دولتی آگاهی می‌یابد و به‌همین جهت مورد روان درمانی مقامات مسئول قرار می‌گیرد. اما موفق به فرار می‌شود و خود را به خارج از شهر می‌رساند. در آنجا با نویسنده‌ای به‌نام «توما» (نوآره) و «ژولیا» (ژوبر)، زنی که با او زندگی می‌کند آشنا می‌شود. «توما» حرف‌های «داوید» را باور می‌کند، در حالی که «ژولیا» اعتقادی به او ندارد. «داوید» شاید همان‌طور که در روزنامه‌ها ادعا شده دیوانه‌ای است فراری...
* در راز انریکو را، مثل همیشه، در کار با بازیگران مشهور و «تیپ» گرفته موفق است. این قابلیتی است که پس از این در تفنگ کهنه (1975، با همکاری نوآره و رومی اشنایدر) جرقه‌هایش به چشم می‌آید و اینجا به بهترین شکل در خدمت داستان‌گوئی قرار گرفته است. اما متأسفانه در راز هر نما و هر صحنه (گاه مثل صحنه‌های سه نفره کنار دریای آخر فیلم، بسیار خوب و گاه مثل صحنه‌های تغییر شکل یافته بیمارستان، رؤسا و پلیس، بسیار بد) قرار است در جهت القاء مفاهیم متافیزیکی و کلیت یافته بر سر نوشت انسان باشند که این برای فیلم‌سازی مثل انریکو بار زیادی است. و این بار به خودی خود باعث می‌شود سطح ظاهری فیلم و بهترین سطح آنان رابطه عاطفی «توما» و «ژولیا»، رابطه‌ای که باید به‌دلیل وجود «داوید»، نتیجه‌اش را چه خوب، چه بد بالاخره بدهد، در بسیاری صحنه‌ها (برادر «ژولیا»، مانوور سربازان و...) دچار لکنت بشود.