و اما ؛ انسان ....

و اما ؛ انسان ....
انسان... ، الف ، نون ، سین ، الف ، نون . ...
چه کلمه ی ساده و پیچیده ای ، ساده در چند حرف اتصالی و انفصالی و پیچیده در هزار هزار مفهوم معلوم و نامعلوم .
براستی ؛ چیست این آنچه که می شناسیم و نمی شناسیم .
او که لحظه ای در چهره ی کودکی معصوم و ناتوان رخ می نمایاند و آنی دیگر شقاوت را به حد اعلای خود می رساند پرده هایش چشمها را می نوازد و در پسش چه بازیگری ها که نمی نماید .
گاهی ظالم و توانا بر آزار همه ی هستی است و دمی ملول از نیش موری جسور .
لحظه ای از داشتن دانه ای گندم بی نصیب و همان دم در ذهن خویش قادر به بنای بارگاهی از زر و زیور .
در قوطه وری این همه ابهام از آنچه هست و نیست ، براستی ؛
واقعیت چیست ؟
انسان کیست ؟


نویسنده : آمینا دقیق
یاسین دقیقی

منبع : مطالب ارسال شده