آیت الله آقا شیخ میرزا جواد تبریزی

آیت الله شیخ جواد تبریزی در سال ۱۳۰۵ (ه.ش) برابر با ۱۳۴۵(ه.ق) در شهر تبریز دیده به جهان گشود . پدرش حاج علی تبریزی از بازرگانان متدین و نیکوکار تبریز و مادرش بانو فاطمه سلطان علویه نیز زنی پرهیزگار از خانواده سادات بود .
بعد از تحصیلات علوم جدید در ۱۸ سالگی وارد مدرسه علمیه طالبیه تبریز شد و پس از پنج سال برای ادامه تحصیل وارد حوزه علمیه قم شد و دروس سطح را در آنجا به پایان رسانید .
هم زمان با تحصیل به تدریس پرداخت و به زودی از استادان به نام حوزه در آمد و همچنین از سوی آیت الله العظمی بروجردی (ره) به عنوان ممتحن حوزه انتخاب شد .
در سال ۱۳۳۲ (ه.ش) رهسپار نجف گردید . در آنجا از دروس خارج فقه و اصول آیات عظام خویی و سید عبدالهادی شیرازی (ره) بهره برد و به درجه اجتهاد دست یافت .
از آغاز ورود به نجف افزون برفراگیری دانش ، تدریس ، پژوهش و نگارش را پی گرفت. وی تدریس مکاسب وکفایه را در مسجد "خصراء" " عمران " آغاز کرد و حلقه درس ایشان روز به روز گسترش می یافت . پس از درگذشت آیت الله حکیم (ره ) به تدریس دروس خارج فقه و اصول روی آورد و شاگردان بی شماری را پرورش داد .
ایشان در برخی از ایام سال برای تبلیغ احکام دینی به مناطق گوناگون عراق سفر می کرد و گفتار و کردارش در گسترش اندیشه های ناب اسلامی نقش بسزایی داشت به گونه ای که می توان ادعا کرد ایشان تشیع را در منطقه ای از کرکوک عراق پایه گذاری کرده است .
در سال ۱۳۵۵ (ه.ش) رژیم بعث عراق ، ایشان را هنگام بازگشت از زیارت امام حسین (ع) به نجف دستگیر کرد و به ایران فرستاد .
حاج شیخ جواد با اینکه از نظر علمی و عملی برجسته بودند ولی با همه مردم و بویژه شاگردان خویش ، برخوردی پدرانه و فروتنانه داشتند ، علاقه به رزمندگان اسلام و پشتیبانی از آنان به عنوان "بهترین انسانهای روی زمین " نام می برد .
معظم له در نماز و عبادت و هنگام ذکر مصائب اهل بیت (ع) به ویژه حضرت سید الشهداء (ع) خشوع و خضوع ویژه ای داشتند و هر هفته مجلس سوگواری و ذکر اهل بیت در منزل ایشان برپا بود . از نظر خانه و امکانات رفاهی به کمترین مقدار بسنده کرده و از وجوه شرعی و سهم مبارک امام (ع) نیز به دلیل احتیاط زیاد بهره شخصی نمی بردند. هر روز پیاده از منزل به محل درس می رفتند و بر می گشتند و هیچ گاه در پی نام و نشان و مطرح کردن خویش نبودند .
نظام و برنامه ریزی دقیق ایشان به گونه ای بود که همه کارهای خود را در زمان معین انجام می دادند همگامی با مردم از ویژگیهای برجسته ایشان بود .
آیت الله العظمی تبریزی در شمار هفت مرجع تقلید جهان تشیع بود که مرجعیت ایشان از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تائید و اعلام شده بود .
▪ فعالیتهای فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی
۱) تبلیغ آموزه های اسلامی ، مناطق گوناگون عراق بویژه کرکوک
۲) ساخت چند مسجد در مناطق سنی نشین
۳) ساخت درمانگاه بقیه الله الاعظم (عج) قم
۴) کمک به محرومان و طلاب نیازمند
۵) امام جماعت حسینیه ارک قم
۶) پشتیبانی از جبهه های جنگ تحمیلی و شرکت در تشیع جنازه شهدا
▪ آثار و نگاشته ها : کتاب ، رساله ، حاشیه ، پاورقی ، تعلیقه و مقدمه
۱) اسس القضاء والشهادات ،فقه وحقوق اسلامی ، عربی ، ۱جلد۱۴۱۵(ه ق)
۲) اسس الحدود و التعزیرات ، فقه وحقوق جزا ، عربی ، ۱جلد ، ۱۴۱۷(هق)
۳) رساله توضیح المسائل ،فارسی ،۱۴۱۶(ه ق)
۴) مناسک حج ، احکام حج ، فارسی ، ۱۳۷۷ (هش)
۵) ارشادالطالب ، تعلیقه برمکاسب محرمه ، شیخ انصاری (ره) ،۴جلد
۶) طبقات الرجال ، رجالی
۷) کتاب فی علم الاصول
۸) کتاب فی علم الفقه
۹) حاشیه بر عروه الوثقی
۱۰)شرح کفایه الاصول ، آخوند خراسانی
▪ و...
ـ اجازات
اجازه اجتهاد : آیت الله العظمی خویی ، نجف اشرف
اجازه روایی و امور حسبیه : آیت الله العظمی خویی ، آیت الله العظمی سید عبدالهادی شیرازی و آیت الله العظمی حکیم .
آیت الله العظمی حاج شیخ جواد تبریزی سرانجام در روز اول آذرماه ۱۳۸۵(ه ش)و پس از ۸۰ سال عمر پربرکت به جوار حق شتافت .
خدایش رحمت کناد.

منبع : شبکه جهانی جام جم