قهرمانی زیر باران مشت و لگد

سمی شیلت آسمانخراش هلندی امسال با قدرت تمام وارد رقابت‌های قهرمانی گراند پریکس ۱ـ K شد تا رقبایش را در میدان یوکوهاما با شکست آشنا کند. قهرمانی ۳باره شیلت در تاریخ ۱ـ K آن‌هم به‌صورت متوالی و پشت سرهم، بی‌سابقه و هیجان‌انگیز بود. او امسال هم توانست عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را از آن خود کند و علاوه‌بر ثبت یک کورد جدید در تاریخ این مسابقات، توانست مبلغ ۴۰۰ هزار دلار جایزه را هم با خود به خانه ببرد. این فایتر ۳۴ ساله که با سبک کاراته (سیدوکای کان) خود را به جهانیان معرفی کرد، در پانزدهمین دوره فینال ۱ـ K با هشت فایتر دیگر روبه‌رو گردید.
چهار مسابقه سخت و نفس‌گیر و پیروزی دوره فینال ۱ـ K برگزار گردید که هر کدام در ۳ راند ۳ دقیقه‌ای انجام شدند و سرانجام رقابت در مسابقه فینال که می‌توانست سخت‌ترین آنها هم باشد.
● کهنه‌سرباز و غول از نفس افتاده
اولین دوره یک چهارم نهائی، بین جرمی لی بنر فرانسوی ملقب به کهنه سرباز و هوگ‌من‌چوی کره‌ای برگزار گردید. هونگ که قهرمان سابق رقابت‌های کشتی کج محسوب می‌شود از امتیاز داشتن قد بلند برخوردار بود و لی بنر به شوخی می‌گفت که برای شکست دادن این آسمانخراش ابتدا باید از او بالا برود و سپس از پهلو به او ضربه بزند! لی بنر خصوصیات جالبی دارد. او در راند اول مبارزه، با لگدهای کوتاه پای چپ شروع به کسب امتیاز کرد، سپس به دقت و با هوشیاری و با ضربات مداوم هوک راست‌ گارد حریف خود را مورد حمله قرار داد. هرچند به‌نظر نمی‌رسید که هونگ‌من‌چوی ترسی از ضربات هولناک لی بنر داشته باشد زیرا هوک چپ قدرتمندی داشت و می‌دانست چگونه در میدان مسابقه خود را به حریفش نزدیک کند اما لی بنر به خوبی از تکنیک گزید در برابر ضربات سخت چوی استفاده می‌کرد و به نظر می‌رسید که در راند دوم چوی را به سختی خسته کرده است. فایتر کره‌ای از نفس افتاده و ناتوان نمی‌توانست تلاش چندانی را برای زدن ضربات زانو به لی بنر نشان دهد و سرانجام وقتی شروع به ضربه زدن کرد که دیگر خیلی دیر شده بود، در راند سوم، فایتر کره‌ای بیش از پیش کند و آرام بود و در برابر ضربات مشت فایتر فرانسوی که حالا دیگر دارای انگیزه دوچندانی هم شده بود، عکس‌العمل چندانی نشان نمی‌داد، سرانجام جرمی لی بنر توانست، هونگ غول‌پیکر را از سر راه بردارد و با انگیزه‌ای مضاعف به دور نیمه‌نهائی بیندیشد.
● خوش‌ آمدگوئی با لگدهای کوتاه
دیگر مسابقه دور یک چهارم نهائی را سمی شیلت هلندی و قهرمان رقابت‌های کیوکوشین از برزیل یعنی گلوبه فیتوزا برگزار کردند. این اولین پیروزی شیلت در راه قهرمانی سه‌باره ۱ـ K گراند پریکس و البته سخت‌ترین آنها بود. هر دو فایتر با لگدهای کوتاه به یکدیگر خوشامد گفتند فیتوزا سریع و شیلت قدرتمند نشان می‌داد. فایتر برزیلی بالگدهای بلند و در حالی‌که سعی می‌کرد فاصله خود را با حریف قدرتمندش حفظ کند، مسابقه را می‌پیمود و شیلت از ضربات زانویش برای ضربه زدن به حریفش استفاده کرد در راند اول، اتفاق خاصی رخ نداد ولی در راند دوم، فیتوزا، آرام و صبور حرکات شیلت را دنبال می‌کرد و به نظر می‌رسید که منتظر عملی از جانب اوست تا عکس‌العمل سختی نشان دهد.
این اتفاق سرانجام رخ داد و وقتی که شیلت ضربه‌ای به فیتوزا زد، فایتر برزیلی با یک لگد زیبای کیوکوشین، سر شیلت را مورد حمله قرار داد. این حرکت زیبا از سوی فیتوزا که زیباترین لحظه این رقابت محسوب می‌شد، تماشاگران هیجان‌زده را به روی پا بلند کرد و آنها با تعجب شاهد صحنه عجیب تلوتلو خوردن شیلت بودند که گیج و حیرت‌زده به عقب متمایل می‌شد.
شاید اگر طناب‌های رینگ مسابقه نبودند این فایتر هلندی و مدافع عنوان قهرمانی به زمین می‌خورد، اما او خود را بازیفات و سعی کرد تا تعادل خود را حفظ کند. فیتوزا رقیب قدرتمند خود را دنبال کرده و با ضربات مداوم مشت سعی کرد او را مغلوب نماید، اما موفق به این کار نشد، زیرا شیلت که حالا تعادل خود را به‌دست آورده بود با لگدهای کوتاه محکم پای چپ و سپس ضربات زانو به حملات فیتوزا پاسخ می‌داد. در راند سوم، شیلت ضربات زانویش را در ارتفاع بالاتری به حریف می‌زد و مشت‌های محکم دست چپ فیتوزا نمی‌توانست ضربه‌ای به هلندی قدرتمند وارد نماید. این رقابت، شاید یکی از بهترین و زیباترین مبارزات این دوره از مسابقات محسوب می‌شد و فایتر هلندی که شاید در ابتدا به نظر نمی‌رسید بتواند در برابر یک برزیلی با انگیزه و صبور تاب نیاورد سرانجام با پیروزی رینگ را ترک کرد.
● نبرد پسر بد و جنتلمن هلندی
مسابقه بعدی بین پسر بد مراکشی یعنی (بدرهاری)، قهرمان سنگین وزن ۱ـK و رمی بونجاسکی دارنده دو عنوان قهرمانی رقابت‌های گراند پریکس از هلند برگزار شد. رمی بونجاسکی محبوب را با لقب جنتلمن می‌شناسند و طرفداران این‌دو از این‌که مجبور بودند مبارزه این دور را شاهد باشند. اندکی هم متعجب و هیجان‌زده نشان می‌داند، زیرا این دو قهرمان از سرسخت‌ترین دشمنان یکدیگر محسوب می‌شوند و در همه مصاحبه‌های تلویزیونی اخیر خود برای یکدیگر کری می‌خواندند. شاید همگان هم انتظار داشتند که یک جنگ واقعی را شاهد باشند و بودند.
یک حمله انفجاری و یک شروع ویران‌کننده، سریع و پرقدرت و هجوم فراوان ضربات لگد که قابل شمارش نبودند، چشم‌انداز اولیه این رقابت هیجان‌انگیز و نفس‌گیر را تشکیل می‌داد. هاری لگدهای بلند می‌زد، رمی بونجانسکی با پرتاب زانو پاسخش را می‌داد، هر دو فایتر، از هر حرکتی برای ضربه زدن به حریف استفاده می‌کردند، بونجاسکی می‌کوشید به بینی رقیب مراکشی‌اش ضربه بزند و هاری طرف راست بدن رمی را هدف قرار داده بود. راند دوم با شدت و سرعت بیشتری آغاز شد ولی این‌بار هر دو فایتر گاردهای خود را محکم بسته بودند و خیلی خوب دفاع می‌کردند.
دشمنی این دو مبارز زمانی بیشتر آشکار شد که هاری حاضر نشد بعد از یک ضربه کوتاه از سوی رمی و برای آغاز دوباره رقابت، دستکش حریفش را لمس کند و حتی در پایان راند دوم هم هیچ‌کدام از این دو مبارز برای آشتی پیشقدم نشدند. در راند سوم، لگدهای ویران‌کننده از هر دو طرف جریان داشت رمی بونجاسکی بارها و بارها با لگدهای پای چپ، (بدر هاری) را مورد حمله قرار داد و سپس با پای راستش ضربه‌ای به رقیب زد که باعث شد حریف مراکشی‌ کندتر و آرام‌تر به مسابقه ادامه دهد و تا پایان مسابقه نیز نتوانست قدرت اولیه خود را بازیابد. شاید در ابتدای مسابقه کسی فکر نمی‌کرد که رمی بتواند پیروز این میدان باشد اما در پایان، این جنتلمن بود که توانست با قدرت حریف مراکشی‌اش را از میدان به‌در کند.
● فایتر ژاپنی در ویترین الوارفروش
اما آخرین رقابت دور یک‌ چهارم نهائی بین قهرمان سه دوره رقابت‌های گراند پریکس، یعنی پیتر آرتز از هلند و یک کیک بوکس جوان ژاپنی به نام (جونیچی ساوایاشیکی) که تنها بیست و سه سال سن داشت برگزار گردید. پیتر آرتز در پانزده دوره از رقابت‌های نهائی ۱ـK شرکت کرده و بنابراین جای تعجب نبود که توانست حریف جوان و کم‌تجربه خود را در طول تنها هشتاد و نه ثانیه شکست دهد. این هلندی سخت‌کوش که به الوارفروش شهرت پیدا کرده، در همان ثانیه‌های ابتدائی مسابقه، با لگدهای کوتاه و پیاپی جوان ژاپنی را مورد حمله قرار داد تا تعادل او را به‌هم بزند. یک لگد بلند و هدفدار از آرتز به‌‌سر جونیچی هم توانست ساوایاشیکی جوان را به زمین پرت کند. ژاپنی جنگجو به سختی از جا برخاست اما مشت بعدی آرتز شانیس دیگری به او نداد و او را ناک‌اوت کرد.
● باخت مفتضحانه لوبنر با حوله!
اما در اولین مسابقه دور نیمه‌نهائی، جرمی لی بنر فرانسوی در برابر رقیب دیرینه‌اش یعنی سمی شیلت قرار گرفت. از همان ابتدای مسابقه، این لی بنر بود که حمله می‌کرد، اما شیلت به علت ضربه‌ای که در اولین رقابت دریافت کرده بود، هم‌چنان ضعیف و ناتوان به نظر می‌رسید با این همه از هوک راست خود برای ضربه زدن به حریفش استفاده می‌کرد و او را به عقب می‌راند. لگدهای بعدی شیلت قوی و هدفدار بود و یک ضربه بلند زانو به‌صورت لی بنر، وی را که نمی‌توانست در بربر مشت‌های پی‌درپی شیلت مقاومت کند در پایان راند اول با شکست مواجه کرد.
در آغاز راند دوم، سرپرستان لی بنر که به داخل رینگ آمده بودند حاضر به خارج شدن از آن نبودند و مرد فرانسوی مجبور شد تا آنها را به بیرون هدایت کند. ضربات پی‌درپی مشت بر صورت شیلت نشان از انگیزه بالای لی بنر بود، اما شواهد نشان می‌داد که او از دید پای راست خود رنج می‌برد شیلت از این فرصت استفاده کرد و با ضربه کوتاهی وی را به زمین انداخت. شمارش داور برای برخاستن جرمی آغاز شد اما مربی لی بنر که می‌دانست دیگر فایده‌ای ندارد به نشانه تسلیم حوله او را به داخل رینگ انداخت و بدین ترتیب شیلت توانست یک پیروزی دیگر را به نام خود ثبت کند.
● یک مبارزه کاملاً هلندی
مسابقه بعدی را رمی بونجاسکی و پیتر آرتز هر دو از هلند برگزار کردند. رمی مصدوم بود اما کوچک‌ترین نشانه‌ای از جراحت و مصدومیت از خود نشان نمی‌داد و حرکات تند، سریع و نرم او حکایت از آمادگی مناسبش می‌کرد. بعد از حملات بونجاسکی، نوبت آرتز بود تا شروع به ضربه زدن کند. او در حالی‌که با همه بدنش حمله می‌کرد، با زانو ضربه‌ای به هم‌وطنش زد که باعث شد تا حرکت او اندکی کند شود. در راند دوم هم آرتز به همین شیوه به مسابقه ادامه داد و این رمی بود که نمی‌توانست حتی به درستی در برابر او دفاع کند.
داوران به وی به علت کم‌کاری تذکر دادند و این اخطار ضربات پی‌درپی مشت او را برای آرتز به ارمغان داشت. آرتز به این حملات رقیبش به ملایمت و خونسردی پاسخ می‌داد و حتی به نشانه تمسخر و بی‌توجهی دستکش‌هایش را به زمین انداخت. در راند سوم، بونجاسکی که کاملاً تاب و توان حمله را از دست داده و تنها به رقص پا پرداخته بود، در برابر ضربات مداوم لگد و مشت آرتز راهی جز تسلیم پیدا نکرد و این آرتز بود که با موفقیت این رقابت را هم پشت سر گذاشت.
● قهرمانی زیر باران مشت و لگد
مسابقه نهائی بین سمی شیلت و پیتر آرتز بود که هر دو از هلند در این رقابت‌ها شرکت کرده بودند و این مبارزه، سومین نبرد بین این دو محسوب می‌شد برگزار گردید. ماه مارس سال گذشته اولین رقابت بین این دو برگزار شد که آرتز فاتح میدان بود و مسابقه بعدی در فینال مسابقات GP سال ۲۰۰۶ بود که شیلت توانسته بود آن شکست را تلافی کند. اما این رقابت می‌توانست تداعی‌کننده انگیزه‌های هر دو مبارز برای کسب پیروزی دوباره باشد. پیتر آرتز مورد تشویق شاگردان قرار داشت اما شیلت اهمیت نمی‌داد. مبارزه با هجوم بی‌امان ضربات مشت آرتز آغاز شد.
شیلت با لگدهای کوتاه به او پاسخ می‌داد و سعی می‌کرد تا هرگاه که حریفش خیلی به او نزدیک می‌شد، خود را کنار بکشد. دقایقی بعد او حریفش را به گوشه رینگ راند و با ضربات پیاپی به او حمله کرد. آرتز در فرصتی مناسبی، چاره‌ای برای فرار از دست او یافت و مترصد لحظه‌ای برای حمله شد، ضربه بعدی شیلت که با دست چپ نواخت چندان محکم نبود اما چانه آرتز را زخمی کرد و هنگامی که او اندکی به عقب رفت، تعادل خود را از دست داد و ضربه بعدی شیلت درست به‌روی صورت او فرود آمد. این ضربه، او را به روی زمین انداخت و درد صورت به او اجازه بلند شدن مجدد نداد. شمارش داور هم سرانجام به پایان رسید اما آرتز نتوانست از جا برخیزد و بنابراین شیلت با شایستگی مقام قهرمانی ۱ـK را برای سومین بار پیاپی از آن خود کرد.
در مصاحبه بعد از رقابت فینال، سمی شیلت که از خوشحالی قادر به کنترل احساسات خود نبود گفت: ”خیلی خوشحالم که امشب هم برنده شدم و توانستم رکوردی را در طول تاریخ این رقابت‌ها (GP) از خودم به‌جای بگذارم. فینال خوبی بود هیچ رقابتی آسان نبود و فکر می‌کنم اولین رقابتم در برابر فیتوزا، سخت‌ترین آنها هم به حساب می‌آید و شاید مشخص‌کننده حوادث آینده هم باشد.“ شیلت در پاسخ به این سئوال که آیا، رقابت در برابر آرتز یک نبرد رویائی بود یا چیزی با همان حالت شوخ‌طبعی همیشگی‌اش، پاسخ داد: ”اگر می‌خواهید یک رقابت رویائی را تماشا کنید، یک DVD اجاره کنید و یکی از فیلم‌های راکی را ببینید!“ این پاسخ شیلت نشان داد که فردی قانع و بدون توجه به مادیات دنیوی است. آن‌طور که اطرافیانش می‌گویند وی فردی متواضع و آرام است که مثل فلاسفه یونانی چندان به مادیات علاقه‌ای نشان نمی‌دهد.
از مسابقه گراند پریکس سال ۲۰۰۷ که هفته گذشته در شهر یوکوهامای ژاپن برگزار گردید، ۱۷۶۶۷ نفر از نزدیک دیدن کردند که رکوردی در حضور تماشاگران در این رقابت‌ها محسوب می‌شود.

مترجم: ستاره کریمیان

منبع : مجله‌رزم‌آور