جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
تأثیر خشونت های تلویزیونی در کودکان
فکر می کنید کودکانی که تصاویر خشونت آمیز را در تلویزیون تماشا می کنند رفتار خشونت آمیزی از خود نشان خواهند داد ؟ تحقیقات بسیاری برای پاسخگویی به این سؤال و تأثیرات آن بر کودکان تا کنون انجام شده است . تحقیقات توسط دانشمندان ، پزشکان و متخصصان اطفال و محققان کودک در کشورهای مختلفی انجام شده و در این تحقیقات سعی شده است علت تأثیرگذاری بسیار زیاد خشونت تلویزیونی را بر رفتار کودکان دریابند . در یک تحقیق کودکان را به دو گروه A و B تقسیم کردند به گروه A فیلمی را نشان دادند که در آن یک کودک عروسکش را به شدت کتک می زد و به کودکان گروه B فیلمی نشان داده شد که در ان همان کودک با عروسکش مهمانی چای برگزار کرده است . در ادامه این تحقیق آنها کودکان گروه A را در یک اتاق گذاشتند که یک عروسک دقیقاً شبیه عروسک فیلم درآنجا بود . کودکان گروه A با خشونت با عروسک رفتار کردند و آن را به همان شیوه کتک زدند . کودکان گروه B نیز در اتاقی که عروسک در آنجا بود گذاشته شوند . آنها با مهربانی با آن رفتار کردند و با عروسک بازی کردند.
طبق تحقیقات انجام شده ۴۷ درصد برنامه های خشونت آمیز تلویزیون نشان می دهد که قربانی صدمه ای نمی بیند و خصوصاً در برنامه های مخصوص کودکان هنگامی که در کارتون یک شخصیت کارتونی به شخصی دیگر شلیک می کند او بدون اینکه صدمه ای ببیند دوباره بلند می شود . کودکان باور می کنند که خشونت واقعاً صدمه ای به دیگران نمی رساند . در ۷۳ درصد برنامه های تلویزیونی ، افرادی که در کارتون ها و نمایش های مخصوص کودکان مرتکب جنایت می شوند هرگز تنبیه نمی شوند . نمایش های تلویزیونی که اجازه میدهند . شخصیتی که مرتکب جنایت شده تنبیه نشود ، به تدریج به کودکان می آموزند که ارتکاب جنایت هیچ ایرادی ندارد . زیرا هیچ تنبیه و بازخواستی در انتظار آنها نیست . کودکان یاد می گیرند اعمال خشونت آمیز و جنایت بار ، مورد بازخواست و تنبیه قرار نمی گیرند .
تلویزیون ، آموزگار قدرتمندی است و اگر کودکان همیشه شخصیتهای مورد علاقه خود را ببینند که اعمال خشن و پرخاشگرانه انجام میدهند تا به خواست خود برسند ، آنها نیز همان کار را انجام خواهند داد . به نظر می رسد تلویزیون از افرادی که مرتکب جنایت می شوند قهرمان می سازد . کودکان فکر می کنند اگر آنها نیز مانند شخصیت های جنایتکار تلویزیون رفتار کنند آنها هم قهرمان می شوند .
کودکان به این جنایتکاران به عنوان الگوی قدرتمند خود نگاه می کنند . به اعتقاد کارشناسان، تلویزیون و برخی برنامه های آن ارزش های زندگی را تنزل می دهند . یک شخصیت کارتونی کشته می شود . دیگر شخصیت های کارتونی اهمیتی نمی دهند و حتی ممکن است بخندند . تلویزیون خشونت و حتی مرگ را خنده دار و غیر واقعی جلوه می دهد . کودکان نمی آموزند که برای زندگی احترام قائل باشند ، زیرا خشونت تلویزیون آنها را مسحور خود کرده است . در تحقیقات انجام شده کودکان تفاوت بین واقعیت و غیرواقعیت را در بین برنامه های تلویزونی نمی توانند بیان کنند . تلویزیون باور پذیر است . شخصیت های داستان باور پذیر هستند . اما کودکان نمی دانند آنها هنر پیشه هستند و این داستان ها غیر واقعی است . کودکان قادر به درک این موضوع نیستند که وقتی شخصی به شخص دیگر حمله می کند حمله او واقعی نیست و نباید این رفتارها را تقلید کنند .
کارشناسان و محققان امور کودک بر این باورند که برنامه های تلویزیون بویژه در بخش کودکان نباید خشن باشد . زیرا کودکان براحتی از برنامه های تلویزیونی الگوبرداری می کنند .
طبق تحقیقات انجام شده ۴۷ درصد برنامه های خشونت آمیز تلویزیون نشان می دهد که قربانی صدمه ای نمی بیند و خصوصاً در برنامه های مخصوص کودکان هنگامی که در کارتون یک شخصیت کارتونی به شخصی دیگر شلیک می کند او بدون اینکه صدمه ای ببیند دوباره بلند می شود . کودکان باور می کنند که خشونت واقعاً صدمه ای به دیگران نمی رساند . در ۷۳ درصد برنامه های تلویزیونی ، افرادی که در کارتون ها و نمایش های مخصوص کودکان مرتکب جنایت می شوند هرگز تنبیه نمی شوند . نمایش های تلویزیونی که اجازه میدهند . شخصیتی که مرتکب جنایت شده تنبیه نشود ، به تدریج به کودکان می آموزند که ارتکاب جنایت هیچ ایرادی ندارد . زیرا هیچ تنبیه و بازخواستی در انتظار آنها نیست . کودکان یاد می گیرند اعمال خشونت آمیز و جنایت بار ، مورد بازخواست و تنبیه قرار نمی گیرند .
تلویزیون ، آموزگار قدرتمندی است و اگر کودکان همیشه شخصیتهای مورد علاقه خود را ببینند که اعمال خشن و پرخاشگرانه انجام میدهند تا به خواست خود برسند ، آنها نیز همان کار را انجام خواهند داد . به نظر می رسد تلویزیون از افرادی که مرتکب جنایت می شوند قهرمان می سازد . کودکان فکر می کنند اگر آنها نیز مانند شخصیت های جنایتکار تلویزیون رفتار کنند آنها هم قهرمان می شوند .
کودکان به این جنایتکاران به عنوان الگوی قدرتمند خود نگاه می کنند . به اعتقاد کارشناسان، تلویزیون و برخی برنامه های آن ارزش های زندگی را تنزل می دهند . یک شخصیت کارتونی کشته می شود . دیگر شخصیت های کارتونی اهمیتی نمی دهند و حتی ممکن است بخندند . تلویزیون خشونت و حتی مرگ را خنده دار و غیر واقعی جلوه می دهد . کودکان نمی آموزند که برای زندگی احترام قائل باشند ، زیرا خشونت تلویزیون آنها را مسحور خود کرده است . در تحقیقات انجام شده کودکان تفاوت بین واقعیت و غیرواقعیت را در بین برنامه های تلویزونی نمی توانند بیان کنند . تلویزیون باور پذیر است . شخصیت های داستان باور پذیر هستند . اما کودکان نمی دانند آنها هنر پیشه هستند و این داستان ها غیر واقعی است . کودکان قادر به درک این موضوع نیستند که وقتی شخصی به شخص دیگر حمله می کند حمله او واقعی نیست و نباید این رفتارها را تقلید کنند .
کارشناسان و محققان امور کودک بر این باورند که برنامه های تلویزیون بویژه در بخش کودکان نباید خشن باشد . زیرا کودکان براحتی از برنامه های تلویزیونی الگوبرداری می کنند .
منبع : واحد مرکزی خبر
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه روسیه مجلس شورای اسلامی نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت
هلال احمر یسنا آتش سوزی قوه قضاییه پلیس تهران بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سازمان هواشناسی
حقوق بازنشستگان بانک مرکزی قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار بازار خودرو خودرو دلار سایپا ایران خودرو کارگران تورم
سریال تلویزیون نمایشگاه کتاب مسعود اسکویی عفاف و حجاب سینما سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
رژیم صهیونیستی آمریکا جنگ غزه فلسطین حماس اوکراین چین نوار غزه ترکیه انگلیس ایالات متحده آمریکا یمن
استقلال فوتبال علی خطیر پرسپولیس سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ
هوش مصنوعی تلفن همراه گوگل اپل آیفون همراه اول تبلیغات اینستاگرام ناسا
فشار خون کبد چرب بیمه بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه