صندلی هنگام کار با رایانه

تا جایی که می توانید باسن خود را به تکیه گاه (پشت) صندلی نزدیک کنید. ارتفاع نشیمنگاه صندلی را طوری تنظیم کنید که کف پایتان صاف روی زمین قرار گیرد و زانوهای شما در راستای رانهایتان باشند (ران و ساق پا زاویه ۹۰ درجه داشته باشند). پشتی صندلی باید با نشیمنگاه زاویه ۱۲۰ درجه بسازد. در این زاویه کمترین فشار بر ستون مهره ها وارد می شود و انحناهای آن در وضع طبیعی خود قرار می گیرند. اگر لازم است از بالشتهای کوچک استفاده کنید تا پایین و بالای کمرتان هم تکیه گاه داشته باشد. این کار باعث می شود انحنای طبیعی ستون فقرات حفظ شود و فشار کمتری به کمر وارد شود. دسته های صندلی هم باید طوری تنظیم شود که وقتی دستها را روی آن قرار می دهید، شانه هایتان شل و آزاد باشند.
● صندلی مورد استفاده باید از خصوصیات زیر برخوردار باشد:
- دارای پشتی باشد، به صورتی که گودی کمر را در برگیرد و (پشتی) از نظر افقی و عمودی تراز باشد.
- چرخان باشد.
- از هر نظر (زوایا و فواصل) قابل تنظیم باشد.
- دارای پایه ای محکم باشد.
- روکش آن از جنسی باشد که هوا را از خود عبور داده و سبب تعریق نشود و لغزنده نیز نباشد.
- لایه داخلی آن ۲ تا ۳ سانتی متر ضخامت داشته باشد.
- حداقل عرض آن ۴۰ سانتی متر باشد.
- ارتفاع آن با ارتفاع میز متناسب باشد.
بر اساس اصول ارگونومی که از سوی سازمان بین المللی توصیه شده، ارتفاع نشیمنگاه صندلی باید ۲۵ تا ۳۵ سانتی متر پایین تر از سطح میز کار در نظر گرفته شود.

منبع : روزنامه قدس