توصیه‌های سیاسی برای ارتقای کارآفرینی

جامعه سیاسی كشورهای اروپایی، توصیه‌هایی را به منظور افزایش سطح فعالیت‌های كارآفرینانه ارائه می‌دهند كه این توصیه‌ ها به شرح ذیل می‌باشند:
▪ شروع ایجاد یك كسب و كار، ظرفیت و قابلیت جامعه را بالا می‌برد.
▪ شرایط چارچوب كاری كلی برای شروع كسب و كارها به طور غیرمستقیم، بر روی سطح فعالیت‌های كارآفرینانه تاثیر می‌گذارد و در درون محتوای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی گنجانده می‌شود.
▪ توسعه اقتصاد ملی به طور قابل ملاحظه‌ای تحت تاثیر فعالیت‌های كارآفرینانه قرار دارد.
▪ تمام كشورهایی كه دارای سطح بالای فعالیت‌های شروع می‌باشند، از نظر رشد اقتصادی نیز بالاتر از حد متوسط می‌باشند.
▪ شانس‌های موجود برای شركت‌های جدید فقط توسط بخش بسیار كوچكی از جامعه انجام می‌گیرد. تلاش‌های افراد جامعه برای ارتقاء رشد اقتصادی در جامعه باید شامل جنبه‌‌های مختلف كارآفرینی باشد.
▪ سیاست‌ها باید به منظور دستیابی به یك سطح بهبود یافته از درك شانس‌های موجود برای شروع كسب و كارها پایه‌ریزی شود.
▪ انتشار اطلاعات در مورد كارآفرینان موفق نیز می‌تواند یك رهیافت تضمین كننده باشد.
لازم است كه موانع ذهنی مربوط به شكست و ترس از ریسك‌پذیری در میان جامعه كاهش یابد كارآفرینانی كه شكست خورده‌اند باید به آنها شانس‌های دیگری داده شود و نباید آنها را مورد نكوهش قرار داد. پذیرش كارآفرینان موفق و ناموفق یك شاخص مهم در فرهنگ كارآفرینی محسوب می‌شود. درك شانس‌های شروع و تصویر فعالیت‌های كارآفرینانه در اذهان عمومی از عوامل مهم تاثیرگذار برای تغییر فرهنگ به شماره می‌آید كه باید در میان مدت و طولانی مدت آنها را بهبود بخشید. آنالیزهای انجام گرفته طبق گفته‌های پژوهشگران، سرمایه‌گذاران خصوصی اثر مثبتی به روی سطح فعایت‌های كارآفرینانه دارد. بنابراین سیاست‌ها باید عوامل انگیزش را برای ترغیب افراد خصوصی به سرمایه‌گذاری به ویژه در مراحل اولیه شروع كسب و كارها، ایجاد كنند. پتانسیل بازار سرمایه‌گذاری خصوصی در كشور ما هنوز ضعیف است. سطح فعالیت‌های كارآفرینانه را می‌توان از طریق ایجاد انگیزه در زنان برای حركت به سوی استقلال و پرورش خلاقیت‌های آنان، افزایش داد.
بنابراین اقدامات مربوط به ارتقاء شروع كسب و كارها را باید بیشتر بر روی زنان متمركز كرد. علاوه بر آن می‌توان پتانسیل كارآفرینی را با ادغام افراد خارج از دامنه سنی ۲۵ تا ۴۴ سال به درون فعالیت‌های كارآفرینانه، بیش از پیش مورد استفاده قرار داد.
باید بر روی موضوع كارآفرینی در سطوح آموزشی ابتدایی و دبیرستان بیشتر تاكید كرد، این كار باعث ایجاد تغییرات اساسی در هنجارهای اجتماعی و فرهنگی برای ارتقای استقلال، خودمختاری و خلاقیت‌های فردی در همان ابتدای سیستم آموزشی خواهد شد. دانشگاه‌ها نیز می‌توانند سهم مهمی را در زمینه آموزش ایفا كنند. سیاست آموزشی باید به بهبود شرایط پایه برای آموزش موضوع كارآفرینی تاكید كند.
موانع بوروكراسی و دست و پاگیر باید از سر راه كارآفرینان برداشته شود و سیاست‌های مالیاتی باید بر اساس نیازهای واقعی كارآفرینان تنظیم گردد. علاوه بر آن قوانین مالیاتی باید در صورت لزوم بازنگری شود.
اقدامات سیاسی برای ارتقاء شروع كسب و كارها باید بر اساس نقاط ضعف و قوت استان‌ها طرح‌ریزی شود.
دولت باید برای بهبود امور اداری، گروه حذف بوروكراسی تشكیل دهد. باید ماموریت وزارت امور اقتصاد و دارایی حذف مسئولیت‌های بوروكراسی غیرضروری برای كسب و كارها باشد. گروه حذف بوروكراسی باید در ابتدا فهرستی از تقاضاهای موجود برای كاهش موانع اداری را از كسب و كار جمع‌آوری كند. سپس تمام طرح‌های پیشنهادی و نظرات خود را برای كم كردن و موثر كردن قوانین و بهتر شدن فرآیندهای سازمانی ارائه دهد. كه این خود نتایج مثبتی خواهد داشت، یكی دیگر از ماموریت‌های گروه حذف بوروكراسی می‌تواند بر این اساس استوار باشد كه از تكنولوژی جدید برای كارهای اداری و اجرایی استفاده نمایند آنها می‌توانند پیشنهاد دهند كه وظایف رسمی افراد به مشاورین انتقال یابد. علاوه بر زمینه كسب و كار اجتماعی، شرایط ویژه‌ای نیز وجود دارد كه برای محیط كارآفرینانه یك كشور بسیار مهم است. هنجارهای اجتماعی و فرهنگی، توانایی دستیابی به منابع مالی یكسان، دسترسی به خدمات شغلی، انتقال موثر تحقیق و توسعه و وجود آموزش مفید، از جمله عواملی است كه دارای همبستگی مثبت با فعالیت‌های كارآفرینانه می‌باشد. در حالی كه سایر عوامل دارای اهمیت بسیار كمی برای كارآفرینی است.
توصیه می‌شود كه دولت برای ایجاد یك محیط كسب و كار از طریق عوامل انگیزش قوی تاكید بیشتری داشته باشد. از طریق تشویق یك ذهنیت مستقل‌تر و یك انگیزه قوی‌تر برای افزایش اعتماد به نفس و ریسك‌پذیری، تاكید داشته باشد. دولت می‌تواند به طور عمده باعث سطح كارآفرینی و به ویژه در كشور شود. بسیج سرمایه‌های انسانی كارآفرینانه در كشور باعث دستیابی كشور به یك منبع ارزشمند كه همانا مردم می‌باشند، خواهد شد.
افزایش سطح ظرفیت كارآفرینانه نیازمند تعهد اساسی دولت برای معرفی كارآفرینی به درون سطح آموزش دانشگاه به ویژه در میان دانشجویان مهندسی می‌باشد. مشاركت در ایجاد شركت‌های جدید از طریق افرادی كه دارای آموزش فنی بیشتری می‌باشد باعث ارتقاء توسعه شركت‌های تكنیكی‌تر خواهد شد.
افزایش سطح ظرفیت كارآفرینانه نیازمند تعهد اساسی دولت برای ارتقاء R&D و انتقال دانش فنی بین موسسات تحقیقاتی و دنیای كسب و كار می‌باشد. دولت نقش عمده‌ای در ارتقاء و تدوین یك رفورم عمده در سیستم سرمایه‌گذاری دارد. فقدان انتخاب‌های سرمایه‌گذاری مناسب باعث می‌شود شركت‌های كوچك شكننده‌تر شده و بیشتر در معرض نوسانات اقتصادی قرار گیرند.
به طور سنتی شركت‌های كوچك به بانك‌ها تكیه می‌كنند. این عمل مانع از توسعه واسطه‌های نوآور، نظیر گروه‌های سرمایه‌گذاری، فرشتگان كسب و كار و ایجاد بازارهای جایگزین خواهد شد. ایجاد چنین واسطه‌هایی برای كشور یك امر حیاتی محسوب می‌شود.
دولت نقش عمده‌ای در ارتقاء بازار نیروی كار دارد. هر چند بر اساس اصل ۴۴، واگذاری شركت‌های بزرگ دولتی، وضعیت نیروی انسانی سازمان‌ها در حال تغییر می‌باشد. ولی هزینه‌های نیروی كار هنوز هم بسیار بالا می‌باشد. در نتیجه شركت‌های كوچك‌تر به ویژه كارآفرینان نوظهور، غالبا به نیروی كار پاره وقت و ثبت نشده متوسل می‌شوند.
دولت نقش عمده‌ای در شفاف‌سازی و ترویج یك ذهنیت رشدگرا دارد دولت می‌تواند به طور عمده تمایل افراد را برای پذیرفتن مسئولیت شركت‌های جدید و رشدگرا، از طریق معرفی و اجرای سیستم‌های قانونی و مالی شفاف، ارتقاء و بهبود بخشد.
نتایج تحقیقاتی پژوهشگران اروپائی نشان می‌دهد كه سیستم‌های نوآوری ملی در برابر تغییر مقاوم می‌باشد به عبارت دیگر تلاش‌های نوآورانه باید از اقتصاد ناشی شود و توسط شركت‌ها حفظ شود. سیاست‌های دولت به طرف كارآفرینی باید بیشتر از اقدامات حمایتی بر روی اقدامات محرك تاكید كند. یك چارچوب محرك قوی نشان می‌دهد كه دولت در قبال كارآفرینان متعهد می‌باشد و وجود چنین سیستمی می‌تواند باعث افزایش انگیزه كارآفرینانه شود.

حجت‌ا... رضازاده

منبع : روزنامه تفاهم